Ο Πρωθυπουργός κ Τσίπρας, δίνοντας τις προάλλες στην κυκλοφορία, ένα μέρος της "Ολύμπιας Oδού", του Αυτοκινητόδρομου Πάτρα - Αθήνα, έκανε αναφορές, που ανατρέπουν όλη την επιχειρηματολογία και πρακτική του ΣΥΡΙΖΑ και φυσικά της δικής του.
-Μίλησε για έργα στρατηγικής σημασίας, για την ανάπτυξη και την απασχόληση και όχι έργα βιτρίνας, σπατάλης και διαπλοκής, όπως συνεχίζει να λέει και σήμερα, όταν δεν τα εγκαινιάζει.
-Χαρακτήρισε τους κατασκευαστές, τους "διαπλεκόμενους νταβατζήδες", όταν δεν τους έχει δίπλα του, υγιείς παραγωγικές δυνάμεις, που μαζί με τους εργαζόμενους, έκαναν θαύματα.
-Εξήγγειλε, νέο δεκαετές πρόγραμμα έργων, όταν μέχρι χθες κατήγγειλε την "ανάπτυξη των εργολάβων και του μπετόν".
Η πραγματικότητα όμως, είναι πολύ διαφορετική, από αυτά που κατήγγειλε ο ΣΥΡΙΖΑ μέχρι χθες, όπως και διαφορετική από αυτήν, που περιγράφει σήμερα.
Το έργο είναι αναπτυξιακό βοηθά στην ασφάλεια των μετακινήσεων και έπρεπε να γίνει.
Η Σύμβαση Παραχώρησης όμως, που υπέγραψε το 2006 η κυβέρνηση της ΝΔ και κύρωσε με νόμο στην βουλή, ήταν υπερβολικά ευνοϊκή, για τους κατασκευαστές και τις Τράπεζες.
Τα διόδια πυκνά και ακριβά και μάλιστα είχαν τοποθετηθεί, με την έναρξη κατασκευής του Αυτοκινητόδρομου.
Στα δυο χρόνια της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, μετά από σοβαρές διαπραγματεύσεις, είχαν υπογραφεί μνημόνια συναντίληψης, ανάμεσα στο Δημόσιο και τους Παραχωρησιουχους, για την αναθεώρηση των συμβάσεων, λόγω κρίσης.
Θυμίζω ότι, από τις αρχές του 2010, είχαν αρχίσει την παύση των εργασιών οι κατασκευαστές, λόγω άρνησης χρηματοδότησης των Τραπεζών.
Η βάση της αναθεώρησης, είχε δύο σημεία :
-Θα έχουν απώλειες, λόγω κρίσης και οι δύο πλευρές
-Θα μειωθούν τα διόδια, στα υπό κατασκευή τμήματα.
Η συμφωνία, που κυρώθηκε στην Βουλή το 2013 , ήταν μονομερώς εις βάρος του Δημοσίου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ φυσικά την κατήγγειλε, την καταψήφισε και δεσμεύτηκε να την αλλάξει .
Πράγματι την άλλαξε, δίνοντας αρκετές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ, ακόμη.
