Επιτέλους, η διαπλοκή πνέει τα λοίσθια!
Ο διαγωνισμός έγινε για κομματικούς και επικοινωνιακούς λόγους, είναι αντισυνταγματικός και δεν θα ολοκληρωθεί.
Το ΣτΕ, δύσκολα δεν θα τον ακυρώσει. Θα αργήσει να αποφασίσει, περιμένοντας ίσως, να ακυρωθεί στην πράξη.
O αγώνας αλληλοαποκαλύψεων και αλληλοεξόντωσης, παλιών και νέων καναλαρχών, άλλα κυρίως η εφαρμογή των νόμων, όπως όλα δείχνουν, θα αφήσει ορφανές τις συχνότητες. Εκτός, αν η κυβέρνηση ξεπεράσει τον εαυτό της και αρχίσει, κάτι που ήδη φαίνεται, τις εκπτώσεις και τις τροποποιήσεις των διατάξεων του διαγωνισμού.
Ο διαγωνισμός όμως, ήταν χρήσιμος, γιατί μάθαμε:
-Πως , θέλει η κυβέρνηση την ενημέρωση και πια η πραγματική της θέση, για την διαπλοκή.
-Ότι, η κυβέρνηση της αριστεράς πιστεύει πιο πολύ στο πορτοφόλι των επιχειρηματιών, παρά στις αξίες της πολυφωνίας και του πλουραλισμού .
-Ότι, δεν την ενοχλεί η μεγάλη δύναμη που συγκεντρώνουν, από την απόκτηση των περιορισμένων καναλιών, πρόσωπα που έχουν ισχυρή επιρροή και σε μεγάλες ομάδες φιλάθλων, με τα γνωστά γεγονότα.
-Ότι, θέλει να επιβάλει την τεχνολογική οπισθοδρόμηση, στην ενημέρωση και την πολιτική αντιπαράθεση.
-Ότι, το ενδιαφέρον της για τους εργαζόμενους χάνεται, όταν έχει πιο υψηλούς κομματικούς στόχους.
-Γιατί μάθαμε καλύτερα, ποιοι πρόσφεραν την ενημέρωση και ποιοι και γιατί θέλουν να προσφέρουν στους πολίτες, την υψηλή αυτή υπηρεσία.
Η ελευθεροτυπία και ο πλουραλισμός του Τύπου και των ΜΜΕ, είναι κεντρικό δομικό στοιχείο της δημοκρατίας.
Είναι βασικό κριτήριο, του μορφωτικού επιπέδου ενός λαού.
Χαρακτηρίζει, το κράτος δικαίου και την διαφάνεια, στην λειτουργία του πολιτικού συστήματος.
Στην Μεταπολίτευση, η ελευθερία του λόγου κατακτήθηκε, όχι όμως και ο πλουραλισμός και η ανεξαρτησία του τύπου και των ηλεκτρονικών ΜΜΕ.
Ακόμη χειρότερα , τις τελευταίες δεκαετίες, η γκρίζα πλευρά τους και η άσκηση αθέμιτης επιρροής στην πολιτική και την οικονομία, διογκώθηκε.
Δυστυχώς, η ανάπτυξη των ιδιωτικών ηλεκτρονικών ΜΜΕ την δεκαετία του '80, δεν έγινε με στοιχειώδεις κανόνες και αρχές, με ευθύνη των δύο κυβερνητικών κομμάτων.
Η ισχυροποίηση τους στην συνέχεια ,ανέτρεψε κάθε προσπάθεια, έστω και αποσπασματική, να υπάρξει κάποια ρύθμιση.
Τα πολιτικά κόμματα, που φέρουν και την κύρια ευθύνη της ανάπτυξης του φαινομένου της διαπλοκής, υπέστησαν την βαρβαρότητα τους.
Δυστυχώς, κοντόθωροι προσωπικοί και κομματικοί υπολογισμοί, αλλά και ιδιοτελείς προσωπικές επιλογές μερικών πολιτικών, εξέθρεψαν το φαινόμενο, νόθευσαν την πολιτική διαπάλη και επέβαλαν πρόσωπα και πολιτικές, που συνέβαλαν στην απαξίωση του πολιτικού συστήματος και των πολιτικών συνολικά.
Το φαινόμενο της διαπλοκής, της διαφθοράς και της επιβολής προσώπων είναι έντονο και στα τοπικά ΜΜΕ, ιδιαίτερα στις τοπικές και εθνικές εκλογές.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, φαινόταν ότι είχε τις προϋποθέσεις, για να ρυθμίσει τον χώρο των ΜΜΕ και να περιορίσει την διαπλοκή και την αναξιοκρατία στην πολιτική και οικονομική ζωή της χώρας.
Δυστυχώς, φαίνεται οι διακηρύξεις του, δεν έχουν σχέση με τις επιλογές του.
Άλλη μια ευκαιρία θα χαθεί, η αυθαιρεσία και ο λαϊκισμός των ΜΜΕ, θα ενισχυθεί.
Η διαπλοκή, με παλιά και νέα ταυτότητα, βγαίνει ενισχυμένη.
Αντί ,στο μέγα αυτό θέμα, τα κόμματα να συνεργαστούν και να βάλουν κανόνες στα ευρωπαϊκά πρότυπα, να συγκροτήσουν ισχυρούς μηχανισμούς εποπτείας της ποιότητας και του πλουραλισμού τους (ΕΣΡ) και διαφάνειας στην οικονομική διαχείριση και την σχέση τους με τις κρατικές προμήθειες και τα δημόσια έργα, επέλεξαν την προσχηματική σύγκρουση.
Η Βουλγαρία, είναι πλήρως εναρμονισμένη τεχνολογικά και θεσμικά με τα Ευρωπαϊκά δεδομένα, εδώ και 10 χρόνια. Έχει τέσσερις ιδιωτικές πλατφόρμες, που μεταδίδουν καλωδιακά σε όλη την χώρα, όλα τα κανάλια. Περίπου 120 κανάλια, Βουλγαρικά και ξένα, κάθε είδους, με 7 ευρώ τον μηνά. Το μοναδικό κρατικό κανάλι, όπως και τέσσερα ιδιωτικά, μεταδίδονται και με ελεύθερη, επίγεια ψηφιακή εκπομπή.
Οι ευθύνες της κυβέρνησης, είναι μεγάλες .
Η χώρα, η οικονομία και οι πολίτες θα εισπράξουν, με ακόμη πιο πικρό τρόπο, τις άγονες και προσχηματικές επιλογές της, στο βωμό των κομματικών και προσωπικών παιχνιδιών εξουσίας.
