Είχα τη χαρά να τον έχω μαθητή στο πρώτο μου φροντιστήριο το "ΣΥΝΟΛΟ". Είχα τη μεγάλη χαρά και την τιμή να τον ζήσω σαν καθηγητή για 25 χρόνια στο "ΠΡΙΣΜΑ".
Παρά τα χρόνια τον αντιμετώπιζα σα μαθητή μου και αυτός σα δάσκαλό του.Παρότι είχε ολοκληρωθεί σα δάσκαλος, παρόλο που ήταν πολύ μεγάλος σα μαθηματικός και σαν καθηγητής, την ίδια συμπεριφορά είχε.Ανεχόταν τα μαλώματά μου και μου εμπιστευόταν τους προβληματισμούς του, τους καημούς του.
Είχε το χάρισμα της μετάδοσης της γνώσης. Αγάπαγε πολύ τη δουλειά του.Λάτρευε τους μαθητές του. Νοιαζόταν για αυτούς και δεν λογάριαζε ώρες διδασκαλίας. Πάσχιζε μαζί τους. Τους εμψύχωνε τους έκανε να χαμογελούν, τους ξάγχωνε.
Στον πίνακα κένταγε, δεν έγραφε. Οι μαθητές φωτογράφιζαν τον πίνακα στα κινητά τους και τον αναρτούσαν.Οι σημειώσεις του οργανωμένες και άψογες. Άκουγε τις παρατηρήσεις των συναδέλφων του, τις συμλήρωνε και συνεργαζόταν στενά μαζί τους. Θαύμαζε και τις ιδέες που έρριχναν όλοι τους. ¨Έβγαιναν έτσι σημειώσεις και φυλλάδια, πρωτότυπα και μοναδικά.΄Ετσι μάθαιναν οι μαθητές. Δεν κυνηγούσε το θέμα που θα πέσει αλλά τη γνώση.
Σήμερα μου έβαλε ένα πολύ δύσκολο θέμα. Έπρεπε να του απευθύνω εκ μέρους της οικογένειας του φροντιστηρίου, τον τελευταίο χαιρετισμό. Πρώτη φορά στη ζωή μου έκανα κάτι τέτοιο.
Και το έκανα ταραγμένος, με βαθύ πόνο και θλίψη. Έβγαλα από την προηγούμενη όλο το μέσα μου στο χαρτί.Πιστεύω πως αν με άκουγε θα καταλάβαινε απόλυτα.
Είναι αλήθεια ότι τον μάλωνα. Δεν με άκουγε για το επικίνδυνο spor που αγαπούσε. Του έγραφα στα τελευταία του γενέθλια να ατενίζει και να κατακτά τις κορυφές, πατώντας γερά στο ίσωμα. Ο φόβος μου για τον αγαπημένο μου. Είναι αλήθεια ότι δεν τον καταλάβαινα. Με φώτισε η Χριστίνα η Μητροπούλου με αυτά που είπε σήμερα στην εκλησία και το ποιήμα του μεγάλου Σωτήρη Σωτηρίου.
Κυριάρχησε βλέπεται η αγάπη μου, όπως η αγάπη και ο φόβος του γονιού για το παιδί. Αυτό είναι που με παρηγορεί και με διδάσκει στα 66 μου χρόνια.
Νώντα μου εκτός από τις κορυφές στη γη, ήθελες να πατήσεις και τις κορυφές στα άστρα.
Εμεις εδώ όλοι θα νοιαστούμε για ότι άφησες πίσω σου. Να είσαι σίγουρος και ήσυχος.
Καλό ταξίδι λεβέντη μου.
