Η φυσιολογική υδάτωση είναι πολύ σημαντική για την υγεία και την καλή λειτουργία του οργανισμού. Ακόμη και μικρές απώλειες νερού από τον οργανισμό μπορεί να έχουν αρνητική επίδραση στην μυϊκή δύναμη, στην αντοχή του οργανισμού και στην μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου.
Από την επιστημονική ομάδα του διατροφολόγου Ευάγγελου Ζουμπανέα, Κατερίνα Καρακικέ / Διαιτολόγος-Διατροφολόγος diatrofi.gr
Η υδάτωση μπορεί να αξιολογηθεί:
Στο εργαστήριο
Σε κλινικό περιβάλλον
Από τον στρατό
Σε σημαντικά αθλητικά γεγονότα
Στην καθημερινή πρακτική
Που βρίσκεται όμως το νερό στο σώμα μας?
Ο ανθρώπινος οργανισμός αποτελείται από: νερό και στερεά συστατικά.. Περίπου τα 2/3 του νερού του σώματος βρίσκονται στο εσωτερικό των κυττάρων και περίπου το 1/3 εκτός Το νερό που βρίσκεται στο εξωκυττάριο διαμέρισμα εντοπίζεται στο διακυτταρικό υγρό, στο αίμα, και τοεγκεφαλονωτιαίο υγρό.
Πώς υπολογίζεται το ισοζύγιο του νερού
Ο κάθε άνθρωπος λαμβάνει υγρά από το στόμα (προσλαμβανόμενο νερό, νερό από τις τροφές), από το πλάσμα, από οξειδώσεις. Τα υγρά αποβάλλονται από τα ούρα, τα κόπρανα, από το δέρμα (ιδρώτας), εμετούς ή από Levin και παροχετεύσεις.
Η συνολική ποσότητα του νερού στον οργανισμό εξαρτάται από :
Την ηλικία
Την περιεκτικότητα του σώματος σε λίπος
3 Το φύλο: Οι γυναίκες, έχουν μικρότερη περιεκτικότητα σε νερό έναντι των ανδρών, διότι έχουν μεγαλύτερη ποσότητα λιπώδους ιστού.
Μέθοδοι εκτίμησης υδάτωσης
Πολλές τεχνικές εκτίμησης της υδάτωσης εκτιμούν την αλλαγή της και όχι το απόλυτο επίπεδο υδάτωσης.
Μάζα σώματος
Οξείες μεταβολές στο βάρος σώματος κατά τη διάρκεια μιας σύντομης χρονικής περιόδου συνήθως οφείλεται στην απώλεια ή την κατακράτηση νερού από το σώμα. Το γεγονός ότι 1 ml νερό έχει μάζα 1g , μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να ποσοτικοποιηθούν οι αλλαγές στο βάρος του σώματος,
Αίμα
Αλλαγές στον όγκο και την σύσταση του πλάσματος επιφέρουν αλλαγές στην κατάσταση ύδατος στο σώματος
Αξιολογούμε: την αιμογλοβίνη, τον αιματοκρίτη, την συγκέντρωση νατρίου στο πλάσμα και την Ωσμοτικότητα του πλάσματος
Απαιτούνται επαναληπτικές μετρήσεις για την αξιοπιστία της μεθόσου
Ούρα
Οι νεφροί ανταποκρίνονται στην αλλαγή της κατάστασης υδάτωσης αυξάνοντας ή ελαττώνοντας την ποσότητα των ούρων που παράγονται.
Στις εξετάσεις ούρων που αφορούν την υδάτωση περιλαμβάνονται:
ωσμοτικότητα, Ειδικό βάρος • Αγωγιμότητα • Χρώμα • Όγκος • Συχνότητα .
Το χρώμα των ούρων αποτελεί ένα αποδεκτό τρόπο αξιολόγησης της ενυδάτωσης του οργανισμού.
Σάλιο
Το ποσοστό παραγωγής του σάλιου , η ωσμοτικότητα του και η σύστασή του θεωρούνται ως κατάλληλοι δείκτες αξιολόγησης της κατάστασης υδάτωσης.
Η ωσμοτικότητα του σάλιου αυξάνεται σε περιπτώσεις οξείας αφυδάτωσης (απώλεια 4% της μάζας του σώματος).
Επιλέγοντας την κατάλληλη μέθοδο
Οι δείκτες που έχουν μελετηθεί περισσότερο είναι μεταβολές της μάζας σώματος, αιματολογικοί δείκτες οι δείκτες των ούρων και βιοηλεκτρικής ανάλυσης σύνθετης αντίστασης (BIA: Bioelectrical Impedance analysis). Δεν υπάρχει όμως μια ιδανική μέθοδος (gold standard) αξιολόγησης των επιπέδων υδάτωσης, αλλά απαιτείται συνδυαστική χρήση των διαθέσιμων μεθόδων.
Πόσα υγρά όμως πρέπει να καταναλώνουμε?
Η ποσότητα των υγρών που χρειάζεται ένας άνθρωπος για να καλύψει τις ανάγκες του εξαρτάται από την ηλικία, το μέγεθος του σώματος, το επίπεδο της σωματικής του δραστηριότητας, αλλά και τις περιβαλλοντικές συνθήκες (ζέστη και υγρασία).
Πηγή: boro.gr
