Μετά τη Μαριέττα Γιαννάκου που δήλωσε ότι δεν θα ψηφίσει το νομοσχέδιο για τη συνεπιμέλεια και η Όλγα Κεφαλογιάννη γνωστοποίησε την αντίστοιχη δική της θέση κατά την ψηφοφορία που θα ακολουθήσει στην ολομέλεια, λέγοντας ότι το νομοσχέδιο διχάζει και δεν υπολογίζει το συμφέρον του παιδιού.
Απευθύνεται στον έναν γονέα
Η Όλγα Κεφαλογιάννη επέμεινε στην κριτική που έχει ασκήσει στο νομοσχέδιο τονίζοντας ότι αυτό «δεν δίνει βάση στο συμφέρον του παιδιού» αντίθετα εστιάζει στο «συμφέρον των γονέων».
«Το νομοσχέδιο έχει γραφτεί σαν να απευθύνεται σε έναν γονέα, αυτόν που δεν μένει με το παιδί» υπογράμμισε η κα Κεφαλογιάννη σημειώνοντας ότι «αλλοιώνεται ο παιδοκεντρικός χαρακτήρας» του οικογενειακού δικαίου.
Ακόμα πιο σοβαρό το «εξίσου»
Η βουλευτής της ΝΔ χαρακτήρισε ακόμα πιο σοβαρό πρόβλημα τη διάταξη για το «εξίσου». «Ο υπουργός είπε ότι η εισαγωγή του όρου είναι ενδεικτική της επιθυμίας για γονική μέριμνα. Όμως, ένα νομικό κείμενο δεν είναι επιθυμία» επεσήμανε η κα Κεφαλογιάννη και πρόσθεσε:
«Με τον όρο «εξίσου» ανοίγει ο δρόμος οριζόντιας αντιμετώπισης όλων των παιδιών! Ένα βρέφος «εξίσου» με ένα παιδί 15 ετών!» ανέφερε χαρακτηριστικά και υπογράμμισε ότι «δεν νοείται μεταρρύθμιση οικογενειακού δικαίου με γονεοκεντρικά κριτήρια! Εδώ μιλάμε για τα παιδιά δεν πρέπει να το ξεχνάμε!».
Προσωπικά βιώματα και ήθος
Η Όλγα Κεφαλογιάννη παράλληλα επιτέθηκε και επέκρινε τον υπουργό Δικαιοσύνης σχετικά με τις αναφορές του με τις οποίες απέδιδε την κριτική κατά του νομοσχεδίου για τη συνεπιμέλεια τόσο της ίδιας όσο και της κας Γιαννάκου σε «προσωπικά βιώματα».
«Η ΝΔ είναι δύναμη φιλελεύθερη και μεταρρυθμιστική» είπε η κα Κεφαλογιάννη και πρόσθεσε ότι «θέλουμε να κρινόμαστε για την πολιτική μας και τη θέση μας. Προσωπικά έχω υποστηρίξει κατά συνείδηση σοβαρές μεταρρυθμίσεις όπως το σύμφωνο συμβίωσης».
«Όχι από προσωπικά βιώματα κ. υπουργέ αλλά από το ήθος να μιλάμε πολιτικά και όχι προσωπικά και την πίστη μας σε μια ελεύθερη και φιλελεύθερη δημοκρατία» υπογράμμισε η κα Κεφαλογιάννη λέγοντας ότι «τώρα η τελική ευθύνη ανήκει σε σας! Το νομοσχέδιο αντί να ενώσει, διχάζει, δεν υπολογίζει το συμφέρον των παιδιών».
