Η έξοδος της χώρας στις παγκόσμιες αγορές ομολόγων αποτελεί μια πολύ θετική εξέλιξη για την ελληνική οικονομία. Αποτελεί επίσης βήμα σταθεροποίησης και επιστροφής στην ομαλότητα, μετά από επτά χρόνια μιας διαρκώς ανηφορικής πορείας. Υπάρχει ακόμη δρόμος για την πλήρη αποκατάσταση της οικονομικής ανεξαρτησίας της χώρας, με την κυβέρνηση να κινείται με σταθερά και μεθοδικά βήματα για την έξοδο από τα μνημόνια τον Αύγουστο του 2018.
Στο εσωτερικό, η ελληνική κυβέρνηση προχωρά σε μια σειρά μεταρρυθμίσεων που ενισχύουν την κοινωνική δικαιοσύνη, την κοινωνική αλληλεγγύη, την πρόοδο, τη διαφάνεια και τη δημοκρατική λογοδοσία.
Μία από τις βασικές προκλήσεις αυτά τα δυόμισι χρόνια είναι η καταπολέμηση της διαφθοράς και της εξυπηρέτησης οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων, που συνεχίζουν να στέκονται εμπόδιο στη δίκαιη ανάπτυξη της οικονομίας και στον σεβασμό της ισονομίας.
Είναι αδιανόητο κάποιες συγκεκριμένες επαγγελματικές ομάδες, όπως οι δικηγόροι και οι γιατροί, να επιμένουν και να διεκδικούν να μην είναι ίσοι με τους υπόλοιπους πολίτες και να φοροδιαφεύγουν συστηματικά. Οι ενώσεις των δύο αυτών σωματείων αρνούνται να εφαρμόσουν τη νομοθεσία για την εγκατάσταση συστημάτων αυτόματων πληρωμών με κάρτα (POS), θέλοντας να έχουν προνομιακή μεταχείριση, σε βάρος του κοινωνικού συνόλου και της ισονομίας.
Οι πρώτοι και βασικοί «χαμένοι» από την άρνηση συγκεκριμένων σωματείων και επαγγελματικών ομάδων να εγκαταστήσουν συστήματα POS είναι οι ίδιοι οι Έλληνες φορολογούμενοι. Όσο εμποδίζεται η πλήρης και καθολική εφαρμογή των νόμων, τόσο καθυστερεί και η αλλαγή του φορολογικού μείγματος και οι ελαφρύνσεις όσων υπερφορολογούνται. Πρέπει λοιπόν να αυξηθεί η «φορολογική πίτα», προκειμένου να αυξηθούν τα έσοδα επ’ ωφελεία του κοινωνικού συνόλου. Το βασικότερο όλων είναι να αντιληφθούν οι ενώσεις δικηγόρων και γιατρών ότι δεν υπάρχουν πολίτες α΄ και β΄ κατηγορίας, αλλά ένα ενιαίο κοινωνικό σύνολο και μια συνταγματική και νομοθετική τάξη, που όλοι οι πολίτες και επαγγελματίες ανεξαιρέτως θα πρέπει να σέβονται.
Εξίσου σημαντικό σε αυτή την κατεύθυνση είναι και ο αποτελεσματικότερος και ταχύτερος έλεγχος των «πόθεν έσχες», όχι μόνο για τους πολιτικούς, αλλά και για τους δικαστικούς, όπως επίσης και η ταχύτερη απόδοση της δικαιοσύνης συνολικά.
Η μη συμμόρφωση και αντίδραση κάποιων ελίτ απέναντι στην ισονομία και στην καθολική εφαρμογή των νόμων, αμφισβητεί ευθέως τον ίδιο τον ρόλο της πολιτικής και νομοθετικής εξουσίας, αποδυναμώνοντας και τους βασικούς συνταγματικούς πυλώνες της δημοκρατίας μας. Όλοι πρέπει να ελέγχονται από τον νόμο, να σέβονται και να τηρούν τους νόμους, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που ασκούν τη δικαστική εξουσία.
Συνολικά, η ελληνική κυβέρνηση καλείται να βάλει τάξη ακόμα και σε ζητήματα που υποτίθεται ότι η ομαλή και απρόσκοπτη λειτουργία τους κατοχυρώνεται συνταγματικά, όπως είναι το ζήτημα της καθολικής εφαρμογής των νόμων. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο, η διαδικασία και ο διάλογος για τη συνταγματική αναθεώρηση είναι εξαιρετικής σημασίας για το μέλλον της χώρας, της πολιτικής και κοινωνικής σταθερότητας.
Πολλές από τις μεταρρυθμίσεις της ελληνικής κυβέρνησης που αφορούν στον εκμοντερνισμό τομέων της δημόσιας πολιτικής, θα έπρεπε να έχουν πραγματοποιηθεί πολλά χρόνια πριν. Η αντιμετώπιση των παθογενειών, η ενίσχυση της διαφάνειας, ο περιορισμός της εκτεταμένης φοροδιαφυγής, η διεύρυνση της φορολογικής βάσης είναι βασικοί στόχοι που μπορούν να οδηγήσουν στη βελτίωση του δημοσιονομικού μείγματος, σε φοροελαφρύνσεις και στη διευκόλυνση της ανάπτυξης.
Είναι αδιανόητο, λοιπόν, σε αυτή τη μεγάλη μεταρρυθμιστική προσπάθεια, συνδικαλιστικές ενώσεις να πρωτοστατούν σε έναν ακραίο αντικυβερνητικό αγώνα, που στοχεύει στη συντήρηση και στη διαρκή οπισθοδρόμηση, στις συνθήκες δηλαδή που μας έφεραν στη χρεοκοπία και στα μνημόνια.
Το σημαντικό είναι πως η ελληνική κυβέρνηση έχει την στήριξη της μεγάλης πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας στη μάχη ενίσχυσης της διαφάνειας και καταπολέμησης της φοροδιαφυγής. Οι ενώσεις που αντιστέκονται στην εφαρμογή των νόμων, θα υποχρεωθούν να τους εφαρμόσουν.
