Επιστολή - απάντηση σε όσα ανέφερε η πρώην υπουργός σχετικά με τα Καλάβρυτα και το επίδομα θέρμανσης, απέστειλε ο δήμαρχος Καλαβρύτων Γιώργος Λαζουράς η οποία έχει ως εξής:
Η βουλευτής Αχαΐας, κα Σία Αναγνωστοπούλου, σε συνέντευξή της, σε ραδιοσταθμό της Πάτρας, προσπαθεί να επιρρίψει, σε εμένα την ευθύνη, γιατί, δεν περιλαμβάνεται ο ορεινός Δήμος Καλαβρύτων, στην πρόσφατη απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, για τη χορήγηση επιδόματος πετρελαίου θέρμανσης, με την ένταξή του, στην, αμέσως, ανώτερη ζώνη, απ’ αυτή, στην οποία, εντάσσεται ο νομός Αχαΐας.
Αναφέρθηκε δε, σε τηλεφωνική μου διαβεβαίωση, προς αυτήν, ότι ο Δήμος Καλαβρύτων είναι ορεινός, την οποία και τώρα επαναλαμβάνω, καθώς και στη ρύθμιση του νόμου του Καλλικράτη, που “χαρακτηρίζει”, μόνο 31, Δήμους, ως ορεινούς, από, τους 150 και πλέον ορεινούς δήμους, που έχει η χώρα.
Αν διάβαζε καλά, το νόμο, η κα βουλευτής, οι κύριοι υπουργοί και οι σύμβουλοί τους, θα κατανοούσαν, πιστεύω, ότι, ο νόμος του Καλλικράτη, χαρακτηρίζει, μόνο, 31 δήμους, από τους 150 και πλέον, ορεινούς που είμαστε, ως ορεινούς, όχι, γιατί, οι υπόλοιποι, μεταξύ αυτών και ο Δήμος Καλαβρύτων, δεν είμαστε ορεινοί, αλλά, γιατί, επρόκειτο, για δήμους με πληθυσμό κάτω των 10.000 κατοίκων (που ήταν το πληθυσμιακό κατώφλι του νόμου, για τη συγκρότηση ενός Δήμου) και ο χαρακτηρισμός τους αυτός, «κατά πλάσμα του νόμου», ήταν αναγκαίος για να μπορέσουν να συγκροτηθούν ως ανεξάρτητοι δήμοι και να μην προσαρτηθούν στους γειτονικούς τους, ενόψει και της προστασίας που παρέχει το Σύνταγμα, στις ορεινές περιοχές. Η αιτιολογική έκθεση (η ratio, ο σκοπός του νόμου) είναι σαφής. Ας τη διαβάσουν.
Αν διάβαζε καλά το νόμο, η κ. βουλευτής, οι κ.κ. υπουργοί και οι σύμβουλοι τους, δεν θα έμεναν, μόνο το άρθρο 1, του νόμου του Καλλικράτη, αλλά, θα διάβαζαν και μερικές σελίδες, πιο κάτω, το άρθρο 209, παρ. 1 του νόμου αυτού, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 4, του ν. 4071/2012, το οποίο αναφέρεται στις αρμοδιότητες των δήμων και προβαίνει σε αυθεντική ερμηνεία (όπως, μόνο, η Βουλή, δικαιούται να πράξει) της έννοιας των ορεινών – μειονεκτικών δήμων και ορίζει, ρητώς, ότι, «Όπου στον παρόντα νόμο αναφέρονται οι ορεινοί – μειονεκτικοί δήμοι, εννοούνται οι δήμοι, στους οποίους περιλαμβάνονται ως δημοτικές ή τοπικές κοινότητες οι Ο.Τ.Α. που αναφέρονται στην Οδηγία 85/148/ΕΟΚ περί τροποποίησης της Οδηγίας 81/645/ΕΟΚ περί του κοινοτικού καταλόγου των μειονεκτικών γεωργικών περιοχών κατά την έννοια της Οδηγίας 75/268/ΕΟΚ, ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΩΝ και των χαρακτηριζομένων ως ορεινών δήμων της παραγράφου 2 του άρθρο 1 του παρόντος νόμου».
Η τροποποίηση αυτή, και η αυθεντική ερμηνεία της έννοιας των ορεινών δήμων, που έγινε με το άρθρο 4, του ν. 4071/2012, (νόμος Γιαννίτση), έγινε ακριβώς, μετά, από, κινητοποιήσεις και παρεμβάσεις των ορεινών δήμων και του Δήμου Καλαβρύτων και με βάση τη διάταξη αυτή, ασφαλώς, ο Δήμος Καλαβρύτων είναι ορεινός, αφού όλες οι τοπικές του κοινότητες, κατά την οδηγία 85/148 ΕΟΚ, είναι ορεινές.
Και αυτή την εδραία και στηριζόμενη στο νόμο, αλλά και στη φύση, τη γεωμορφολογία, το υψόμετρο (πάνω από 650 μ., από τη θάλασσα) και τις υψηλές και απότομες κλίσεις του εδάφους, του Δήμου Καλαβρύτων, αντικειμενική γνώση μου, μετέφερα, τηλεφωνικώς, στην κα Αναγνωστοπούλου και την ξαναμεταφέρω και τώρα και εγγράφως. Το πρόβλημα, λοιπόν, δε βρίσκεται σε εμένα, όπως, κακόπιστα και παραπλανητικά, προσπαθεί, να ισχυρισθεί, η κα Αναγνωστοπούλου, αλλά σε αυτούς, τους Υπουργούς Οικονομικών, που εξέδωσαν την υπουργική απόφαση. Και αυτοί, μόνο, μπορούν, να το λύσουν. Αρκεί να θέλουν. Θέλουν όμως; Αν θέλουν, να το λύσουν. Ιδού, η Ρόδος.
Αν λοιπόν, όσοι, συνέταξαν και έβαλαν τους υπουργούς να υπογράψουν, την απόφαση για το επίδομα πετρελαίου θέρμανσης, δεν διάβαζαν, και δεν έμεναν, μόνο, στο άρθρο 1 του Καλλικράτη, αλλά συνέχιζαν, λίγο πιο κάτω και διάβαζαν και το άρθρο 209, παρ. 1 αυτού, όπως όφειλαν να πράξουν, τότε, θα ανέφεραν στην απόφαση αυτή και το άρθρο 209 παρ.1 του Καλλικράτη, που καλύπτει, ΟΛΟΥΣ τους ορεινούς δήμους, ΚΑΙ το Δήμο Καλαβρύτων.
Και τώρα ξανατίθεται στην κ. Βουλευτή και στους κ.κ. Υπουργούς, πάλι, αμείλικτο, το ερώτημα:
Θέλουν να βοηθήσουν τους κατοίκους, ΟΛΩΝ των ορεινών δήμων, με την ένταξή τους, στην ανώτερη κλιματική ζώνη, απ’ αυτή, που είναι ο νομός τους ή όχι;
Αν έχουν, τη βούληση να βοηθήσουν, όλους, τους ορεινούς δήμους και όχι, μόνο 20, από τους 150 και πλέον, τότε, ας αφήσουν τα προσχήματα, ας διαβάσουν το νόμο και ας συμπληρώσουν και διορθώσουν την απόφασή τους, όπως τους γράφω και στην επισυναπτόμενη, από 19-12-2016, επιστολή μου.
Το μόνο, που έχουν να πράξουν και είναι απλό και εύκολο, είναι να συμπληρώσουν την απόφασή τους προσθέτοντας, στους “Δήμους, που κατά τις διατάξεις του άρθρου 1 του ν. 3852/2010 ορίζονται ως “ορεινοί” ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ, στους οποίους περιλαμβάνονται, ως δημοτικές ή τοπικές κοινότητες, οι Ο.Τ.Α. που αναφέρονται στην Οδηγία 85/148 ΕΟΚ, περί τροποποίησης της Οδηγίας 81/645 ΕΟΚ, περί του κοινοτικού καταλόγου των μειονεκτικών γεωργικών περιοχών, κατά την έννοια της Οδηγίας 75/268 ΕΟΚ”.
Όλα τα υπόλοιπα, είναι, φθηνές δικαιολογίες, για να καλύψουν τη γκάφα τους, την αβλεψία τους και την ασυγχώρητη παράλειψή τους, γιατί, ακόμη, (συνεχίζω να είμαι ρομαντικός, και) εξακολουθώ να πιστεύω, ότι, η πολιτική βούληση του Πρωθυπουργού, ήταν να καλυφθούν, όλοι, οι ορεινοί δήμοι και όχι, μόνο, οι 20, απ’ αυτούς.
Σε διαφορετική περίπτωση, η κυβέρνηση, δεν ωφελεί, τους κατοίκους, όλων των ορεινών δήμων, όπως, παραπλανητικά, αναφέρεται στις ανακοινώσεις της, αλλά τους κατοίκους μόνο 20, απ’ αυτούς, αφού, ακόμη και από τους 31 «χαρακτηρισμένους» ως ορεινούς, οι 11 είναι, ήδη, στην Α’ κλιματική ζώνη.
Δηλαδή …. «άνθρακες ο θησαυρός» του ευεργετήματος, της ανόδου κλιματικής ζώνης.
Και με ποιά, δικαιολογητική βάση, παραλείπει, όλους τους υπόλοιπους ορεινούς δήμους; Που είναι η ισότητα και η ίση μεταχείριση, όμοιων καταστάσεων, όπως είναι η ορεινότητα; Τι έχει να απαντήσει στους κατοίκους των ορεινών Καλαβρύτων, που τις ημέρες αυτές, ζούμε με θερμοκρασίες, έως -12o κελσίου, τη νύχτα και -8ο κελσίου, το πρωί; Αλλά και στους κατοίκους και άλλων ορεινών δήμων.
Με τα υπόλοιπα που αναφέρει η κ. Αναγνωστοπούλου, δεν ασχολούμαι καν, και καμιά αντιπολίτευση δεν κάνω, αλλά, κραυγάζω, ότι, στην Ελλάδα έχουμε χάσει τα αυτονόητα και η γραφειοκρατία, η τυπολατρεία και η αγραμματοσύνη μας - αιτίες, μεταξύ άλλων, που μας οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση – είναι παροιμιώδεις και έχουν, ακόμη, γερά θεμέλια στον κρατικό μηχανισμό, παρά τον αγώνα, που δίνουμε άνθρωποι με νέες αντιλήψεις, απ’ όλους τους πολιτικούς χώρους, μεταξύ των οποίων και ο Πρωθυπουργός, για την εξάλειψή τους.
Ειλικρινώς, καλόπιστα, δε, συνιστώ και πάλι στην κα Αναγνωστοπούλου, να μη γίνεται «βασιλικότερη του βασιλέως», και να μπει στον ελάχιστο κόπο να διαβάσει το νόμο, αλλά ολόκληρο και όχι μόνο το πρώτο άρθρο του, καθώς και την από 19-12-2016 επιστολή μου και μετά να κάνει δηλώσεις.
Ακολουθεί, ολόκληρη η, από 19-12-2016, επιστολή μου, προς τους Υπουργούς Οικονομικών.
Ο Δήμαρχος Καλαβρύτων
Γεώργιος Λαζουράς
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΕΠΕΙΓΟΝ
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΔΗΜΟΣ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ
Καλάβρυτα, 19 Δεκεμβρίου 2016
Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ
Αριθμ. πρωτ.: 11639
Ταχ. Δ/νση
: Ευσ. Κηπουργού 6
Τ.Κ. - Πόλη
: 250 01 - Καλάβρυτα
ΠΡΟΣ:
Τηλέφωνο
FAX
: 26923 60400, 6984 606086
: 26920 23330
Τον Υπουργό Οικονομικών
κ. Ευκλείδη Τσακαλώτο.
Τον Αναπληρωτή Υπουργό Οικονομικών κ. Γεώργιο Χουλιαράκη.
Την Υφυπουργό Οικονομικών
κ. Αικατερίνη Παπανάτσιου.
Αξιότιμοι κύριοι Υπουργοί,
την Παρασκευή, 16 Δεκεμβρίου, εκδώσατε και αναρτήσατε στη Διαύγεια, την υπ’ αριθμ. πρωτ. ΠΟΛ.1189/14-12-2016 απόφασή σας, για τη “χορήγηση επιδόματος πετρελαίου θέρμανσης και καθορισμός του ύψους, των δικαιούχων, των προϋποθέσεων και τις διαδικασίας χορήγησης αυτού”.
Στο άρθρο 3 παρ. 1, της απόφασής σας αυτής, ορίζετε ότι “οι Δήμοι που κατά τις διατάξεις του άρθρου 1 του ν. 3852/2010 ορίζονται ως “ορεινοί” εντάσσονται στην αμέσως ανώτερη ζώνη από αυτήν στην οποία εντάσσεται ο Νομός στον οποίο ανήκουν: Η πληροφορία αυτή, δύναται να αντληθεί και από τρίτους φορείς ή υπηρεσίες”.
Ο Δήμος Καλαβρύτων, ένας, κατεξοχήν ορεινός Δήμος της χώρας, με υψόμετρο από 650 – 2.350 μέτρα, με επιφάνεια ανάγλυφη και μεγάλες και απότομες κλίσεις, που καλύπτεται από τα ονομαστά βουνά του Χελμού, του Ερυμάνθου, του Καλλιφωνίου κ.α., με μεγάλα φαράγγια, χαράδρες και ποτάμια και με ιδιαίτερα δυσχερείς κλιματικές συνθήκες, αφού, από το Νοέμβριο μέχρι τον Απρίλιο, κάθε έτους, έχουμε βαρύ κρύο, έντονες και καταρρακτώδεις βροχοπτώσεις, παγετούς, πολικό ψύχος και χιονοπτώσεις, γι’ αυτό και διατηρούμε Χιονοδρομικό Κέντρο, με θερμοκρασίες πάρα πολύ κάτω του μηδενός, όπως και άλλοι δήμοι της χώρας μας, με παρεμφερή και παρόμοια χαρακτηριστικά, δεν χαρακτηρίζεται, ως ορεινός, στο άρθρο 1 του νόμου 3852/2010, του νόμου του Καλλικράτη.
Αυτό συμβαίνει, όχι βέβαια, γιατί δεν είναι ορεινός και μάλιστα, κατ’ εξοχήν και εκ των ορεινοτέρων, αλλά γιατί ο χαρακτηρισμός, 31, μόνο, δήμων, ως ορεινών που γίνεται στο άρθρο 1 του Καλλικράτη, γίνεται για να εξαιρεθούν, από το Εθνικό πληθυσμιακό κατώφλι των 10.000 κατοίκων, που θέσπισε ο νόμος αυτός, ώστε να καταστεί δυνατή η συγκρότησή τους ως αυτοτελών δήμων, καθόσον οι δήμοι αυτοί, στην πλειοψηφία τους, είχαν πληθυσμό, κάτω από 10.000 κατοίκους. Βλέπετε, μεταξύ άλλων την αιτιολογική έκθεση του νόμου αυτού, σελίδες 17 και 25 αυτής.
Δηλαδή, “κατά πλάσμα του νόμου”, χαρακτηρίστηκαν αυτοί οι δήμοι, ως ορεινοί, προκειμένου, γι’ αυτούς να εφαρμοσθεί διακριτό πληθυσμιακό κατώφλι, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση.
Ο Δήμος Καλαβρύτων, όπως και άλλοι ορεινοί Δήμοι, δεν είχε ανάγκη να χαρακτηρισθεί ως ορεινός, αφού είχε πληθυσμό 17.602 κατοίκους και η ορεινότητά του, αποτελεί φυσική κατάσταση λόγω του υψομέτρου του, των υψηλών ορέων, των απότομων κλίσεων του και των δυσμενών κλιματικών και καιρικών συνθηκών που επικρατούν σ’ αυτόν.
Γι’ αυτό, άλλωστε, με την ερμηνευτική διάταξη του άρθρου 4 του νόμου 4071/2010, ρητώς και απεριφράστως θεσπίστηκε, ότι, όπου στο νόμο Καλλικράτη αναφέρονται οι ορεινοί – μειονεκτικοί δήμοι, εννοούνται οι δήμοι, στους οποίους περιλαμβάνονται, ως δημοτικές ή τοπικές κοινότητες, οι Ο.Τ.Α. που αναφέρονται στην Οδηγία 85/148 ΕΟΚ, περί τροποποίησης της Οδηγίας 81/645 ΕΟΚ, περί του κοινοτικού καταλόγου των μειονεκτικών γεωργικών περιοχών, κατά την έννοια της Οδηγίας 75/268 ΕΟΚ, συμπεριλαμβανομένων και των χαρακτηριζομένων ως ορεινών δήμων της παραγράφου 2 του άρθρου 1 του παρόντος νόμου.
Σύμφωνα, με την παραπάνω Οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο Δήμος Καλαβρύτων, είναι ορεινός και μειονεκτικός, αφού όλες οι τοπικές του κοινότητες, είναι ορεινές (βλέπετε την Οδηγία αυτή).
Και τώρα, κύριοι Υπουργοί, τίθεται το ερώτημα: θέλετε, έχετε την πρόθεση και τη βούληση, να βοηθήσετε τους κατοίκους όλων των ορεινών δήμων, με την ένταξή τους σε ανώτερη κλιματική ζώνη, απ’ αυτή που είναι ο νομός τους ή όχι;
Εάν λοιπόν, η βούλησή σας είναι να βοηθήσετε τους κατοίκους όλων των ορεινών δήμων – πράγμα το οποίο και εγώ πιστεύω – τότε, θα πρέπει να συμπληρώσετε και να διορθώσετε το προαναφερόμενο άρθρο 3 παρ. 1 της προαναφερόμενης απόφασής σας, προσθέτοντας στους “Δήμους που κατά τις διατάξεις του άρθρου 1 του ν. 3852/2010 ορίζονται ως “ορεινοί” ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ στους οποίους περιλαμβάνονται, ως δημοτικές ή τοπικές κοινότητες, οι Ο.Τ.Α. που αναφέρονται στην Οδηγία 85/148 ΕΟΚ, περί τροποποίησης της Οδηγίας 81/645 ΕΟΚ, περί του κοινοτικού καταλόγου των μειονεκτικών γεωργικών περιοχών, κατά την έννοια της Οδηγίας 75/268 ΕΟΚ”.
Μόνο, μ’ αυτή, την προσθήκη – διόρθωση, καλύπτονται όλοι, οι ορεινοί της χώρας μας, και ασφαλώς και ο ορεινότερος αυτών, Δήμος Καλαβρύτων, ενώ, εάν μείνει, όπως έχει, η απόφασή σας, αφενός μεν, δημιουργεί δυσμενή διάκριση μεταξύ των ορεινών δήμων ανισότητα και ευνοϊκή μεταχείριση ορισμένων εξ αυτών, που δεν συνάδουν με τις αρχές του Κράτους δικαίου και της ισοπολιτείας και αφετέρου, δέχεται δικαιολογημένη κριτική για φθηνό και παραπλανητικό εντυπωσιασμό, αν όχι εμπαιγμό των κατοίκων των πράγματι ορεινών δήμων, όπως τα Καλάβρυτα, οι οποίοι δεν υπήρχε λόγος να χαρακτηρισθούν ως τέτοιοι, αλλά και γίνεται “βορά” έξυπνων ευφυολογημάτων, στο διαδίκτυο, στον τύπο και στις πόλεις και τα χωριά μας του τύπου: “Αφού, τα Καλάβρυτα, κατά το υπουργείο δεν είναι ορεινά, είναι πεδινά και παραθαλάσσια”, “Υπουργείο Οικονομικών: Ζητείται Λιμενάρχης στα Καλάβρυτα”, “Πωλούνται παραθαλάσσια οικόπεδα στα Καλάβρυτα, με δικό τους λιμανάκι στους πρόποδες του Χελμού” και πολλά άλλα παρόμοια.
Ζητώ, κύριοι Υπουργοί, να αποκαταστήσετε, να διορθώσετε και να συμπληρώσετε αυτή την αδικαιολόγητη και – ακόμα θέλω να πιστεύω – μη σκόπιμη παράλειψη της μεγάλης πλειοψηφίας των ορεινών δήμων και του Δήμου Καλαβρύτων, από τη δυνατότητα, το ευεργέτημα, να ενταχθούν ως ορεινοί δήμοι, στην αμέσως ανώτερη ζώνη απ’ αυτή που εντάσσεται ο νομός στον οποίο ανήκουν.
Και αυτό μπορεί να γίνει, μόνο, με την προσθήκη στην απόφασή σας και των ορεινών δήμων στους οποίους ανήκουν δημοτικές ή τοπικές κοινότητες που αναφέρονται στην Οδηγία 85/148/ΕΟΚ. Όπως δηλαδή οριοθετείται πράγματι και ορίζεται με αντικειμενικά κριτήρια και όχι με “πλάσμα του νόμου”, για άσχετους λόγους (όπως έγινε με το άρθρο 1 παρ. 2 του ν. 3852/2010), η έννοια του ορεινού δήμου, στο άρθρο 4 παρ. 1 του ν. 4071/2012.
Αναμένω, την άμεση συμπληρωματική, διορθωτική και αποκαταστατική της αδικίας αυτής, παρέμβασή σας και είμαι στη διάθεσή σας για οποιοδήποτε πρόσθετο στοιχείο, τυχόν χρειασθείτε.
Από τα “πεδινά και παραθαλάσσια” χιονισμένα και με -10o Κελσίου, Καλάβρυτα
Με εκτίμηση
Ο Δήμαρχος
Γεώργιος Λαζουράς
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ
Περιφερειάρχη Δυτικής Ελλάδος
Βουλευτές του νομού Αχαΐας
