Τα πιθανά σενάρια για την διαδοχή του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ στο τιμόνι της Κομισιόν παρουσιάζει η Sueddeutsche Zeitung σε εκτενές θέμα της για τους κορυφαίους υποψηφίους των παρατάξεων του ευρωκοινοβουλίου ενόψει των ευρωεκλογών.
Όπως επισημαίνει η εφημερίδα του Μονάχου, σύμφωνα με τις μέχρι τώρα δημοσκοπήσεις, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ) θα συγκεντρώσει τις περισσότερες έδρες στο νέο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με δεύτερη δύναμη το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα. Ωστόσο καμία από τις δύο βασικές πολιτικές ομάδες δεν προβλέπεται να καταφέρει να κερδίσει την πλειοψηφία των εδρών, καθώς ακόμη δεν είναι απολύτως ξεκάθαρο ποια κόμματα θα σχηματίσουν κοινές πολιτικές ομάδες μετά τις ευρωεκλογές, κάτι που ενδέχεται να επηρεάσει τον αριθμό των εδρών τους.
Παρ' όλα αυτά οι επικεφαλής υποψήφιοι των μεγάλων πολιτικών ομάδων για να αναλάβουν τα ηνία της Κομισιόν έχουν ανακοινωθεί εδώ και μήνες.
Μάνφρεντ Βέμπερ: Πολλές πιθανότητες για την Κομισιόν, αλλά «βαρίδι» ο Ορμπάν
Ο Γερμανός Μάνφρεντ Βέμπερ είναι ο επικεφαλής του ΕΛΚ και στην περίπτωση που το τελευταίο συγκεντρώσει τις περισσότερες έδρες έχει μεγάλες πιθανότητες να γίνει πρόεδρος της Κομισιόν. Από το 2014 ο Βέμπερ είναι επικεφαλής της πολιτικής ομάδας του ΕΛΚ, ωστόσο οι επικριτές του του καταλογίζουν ότι δεν διαθέτει κυβερνητική εμπειρία. Ο ίδιος όμως τονίζει ότι αυτό δεν είναι μειονέκτημα καθώς προέρχεται από την καρδιά της ευρωπαϊκής δημοκρατίας: το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Εάν τα καταφέρει στο τέλος ο Βέμπερ, θα είναι ο πρώτος Γερμανός πρόεδρος της Κομισιόν από την εποχή του Βάλτερ Χάλσταϊν (1958-1967). Για να το πετύχει, όμως, θα χρειαστεί τη στήριξη άλλων παρατάξεων, που ενδέχεται να ενοχληθούν από τις σχέσεις του ΕΛΚ με το Fidesz του Ούγγρου πρωθυπουργού Βίκτορ Ορμπάν και την αυταρχική πολιτική του.
Η εμπειρία του Φρανς Τίμερμανς
Υποψήφιος των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών για τη θέση του επικεφαλής της Κομισιόν είναι ο Ολλανδός Φρανς Τίμερμανς. Σε αντίθεση με τον Βέμπερ ο Τίμερμανς έχει κυβερνητική εμπειρία καθώς έχει διατελέσει υπουργός Εξωτερικών της Ολλανδίας και αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Είναι πεπεισμένος Ευρωπαίος και ήταν αυτός που ξεκίνησε τις διαδικασίες επί παραβάσει εναντίον της Πολωνίας και της Ουγγαρίας.
Στις κάλπες θα προσπαθήσει να ξαναφέρει στο μαντρί Σοσιαλδημοκράτες ψηφοφόρους που ψήφισαν εθνικιστικά κόμματα. Αλλά σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις οι Σοσιαλδημοκράτες αναμένεται να σημειώσουν απώλειες κι έτσι θα είναι δύσκολο για τον Τίμερμανς να συγκεντρώσει μια πλειοψηφία και να γίνει πρόεδρος της Κομισιόν.
Μαργκρέτε Βεστάγκερ: Το αουτσάιντερ για πρόεδρος της Κομισιόν
Ως επίτροπος αρμόδια για τον Ανταγωνισμό η Μαργκρέτε Βέσταγκερ αντιμετώπισε τους αμερικανικούς κολοσσούς Apple, Amazon, Facebook και Google. Η Δανή υποψήφια της Συμμαχίας Φιλελεύθερων και Δημοκρατών για την Ευρώπη (ALDE) υποστηρίζει μια Ευρώπη με αυτοπεποίθηση που θα υπερασπίζεται όχι μόνο την αγορά της αλλά και τις αξίες της.
Η Βεστάγκερ θα μπορούσε να γίνει επικεφαλής της Κομισιόν εφόσον οι άλλοι υποψήφοι δεν συγκεντρώσουν πλειοψηφία και αποφασίσουν για το πόστο οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων. Οι Φιλελεύθεροι απορρίπτουν τον αυτοματισμό στη διαδικασία ανάδειξης του κορυφαίου υποψηφίου (Spitzenkandidat) της ισχυρότερης παράταξης ως προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Ο Μακρόν και οι φιλελεύθεροι πρωθυπουργοί Βελγίου και Λουξεμβούργου στηρίζουν την Βεστάγκερ, γράφει η Sueddeutsche Zeitung, αν και πηγές που απηχούν τις θέσεις του Μακρόν λένε ότι θα ήθελε πολύ να δει τον Γάλλο Μισέλ Μπαρνιέ, επικεφαλής διαπραγματευτή του Brexit και μέλος του ΕΛΚ στον θώκο του προέδρου της Κομισιόν.
Αν και οι υπόλοιπες πολιτικές ομάδες δεν έχουν πολλές πιθανότητες να ορίσουν τον νέο πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σημειώνει η Suddeutsche Zeitung, ωστόσο διαθέτουν μεγάλη πολιτική επιρροή, με τους Πράσινους κυρίως να μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στο να συγκεντρωθεί η απαραίτητη πλειοψηφία για την εκλογή του νέου προέδρου της Κομισιόν. Το γεγονός ότι οι μεγάλες πολιτικές ομάδες βασίζονται στη δημιουργία συμμαχιών οφείλεται εν μέρει και στην άνοδο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη, εκτιμά η γερμανική εφημερίδα. Ωστόσο δεν είναι ξεκάθαρο ακόμη αν τα λαϊκιστικά ευρωπαϊκά κόμματα θα επιλέξουν κοινό επικεφαλής υποψήφιο για την Κομισιόν, αφού λόγω των διαφωνιών τους ως επί το πλείστον σε οικονομικά και δημοσιονομικά θέμα δεν έχουν καταφέρει ακόμη να συγκροτήσουν μία κοινή πολιτική ομάδα.
