Σε μια περίοδο που ο σκοταδισμός κερδίζει συνεχώς νέο έδαφος, από το χώρο της πολιτικής έως το χώρο της θρησκείας, η παρουσία ανθρώπων όπως ο πατήρ Βασίλειος Θερμός, δεν είναι απλώς ανακουφιστική: είναι παρήγορη. Άν αποδεχθούμε ότι σε αυτό τον τόπο αλλά και όπου γης τα καρποφόρα δέντρα είναι αυτά που δέχονται τις περισσότερες βολές, τότε θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε το λόγο για τον οποίο μια εκκλησιαστική σκληροπυρηνική ομάδα των Πατρών όχι απλώς υπέστη νευρικό κλονισμό στην είδηση της παρουσίας του στην Πάτρα αλλά βάλθηκε να κάνει ολόκληρη εκστρατεία αποτροπής των πιστών από μια παρουσίαση βιβλίου για το θέμα της ομοφυλοφιλίας, εν έτει 2017 και ενώ ο κόσμος γυρίζει αγνοώντας όσους πεισματικά προσπαθούν να τον κρατήσουν πίσω ή κάνουν ότι δεν βλέπουν την περιστροφή.
Η εκστρατεία αποφυγής μάλιστα της συνευρέσεως μετά του ρηξικέλευθου κληρικού και ψυχιάτρου, μεταφέρθηκε και στο χώρο του διαδικτύου με επιθετικά σχόλια τα οποία ευτυχώς ήταν υποδεέστερα των ενθαρρυντικών για έναν άνθρωπο που όταν μιλάει σε κάνει να κρέμεσαι κυριολεκτικά από το στόμα του, καθώς δίνει μια νέα διάσταση στη λέξη κληρικός και μας συστήνει μια γοητευτική και άκρως ενδιαφέρουσα πλευρά του ανθρώπου που «συνομιλεί» με το θείο, έχοντας τη γνώση ως συνοδοιπόρο της πίστης και το ανοικτό και φιλόξενο πνεύμα, πυξίδα του για το ταξίδι στην δαιδαλώδη ανθρώπινη ψυχή.
- Της Γιώτας Κοντογεωργοπούλου-
Ένα πράγμα δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι ένας τέτοιος άνθρωπος: φοβικός.
Ο πατήρ Βασίλειος Θερμός δεν είναι μια τυχαία περίπτωση.
Γεννήθηκε στη Λευκάδα το 1957 και σπούδασε Ιατρική και Θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Είναι ψυχίατρος παιδιών και εφήβων, διδάκτωρ της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και επίκουρος καθηγητής Ποιμαντικής στην ανωτάτη Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθηνών. Έχει μετεκπαιδευθεί ως "επισκέπτης επιστήμων" (Visiting Scholar) στο Πανεπιστήμιο Harvard, στο Boston University, στο Boston College, και στο Andover Newton. Βιβλία και άρθρα του έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά, Γαλλικά, Ρωσικά, Ρουμανικά. Για το σύνολο του έργου του έχει εκπονηθεί μεταπτυχιακή εργασία(master thesis) στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Balamand στον Λίβανο. Βασικά του ενδιαφέροντα αποτελούν η ποιμαντική παρουσία της Εκκλησίας, η θρησκευτικότητα σε συνάρτηση με την προσωπικότητα, η ψυχολογία και ψυχοπαθολογία του θρησκευτικού βιώματος και της θρησκευτικής συμπεριφοράς, η ψυχολογία του κληρικού και του εκκλησιαστικού οργανισμού, η ψυχολογία της θρησκευτικής διαστάσεως του πολιτισμού, ο διάλογος ψυχαναλύσεως και θεολογίας, τα ζητήματα λειτουργικής κ.α. Ασχολείται με την επιμόρφωση κληρικών και άλλων στελεχών της Εκκλησίας (Ελλάδα, Αμερική, Φιλανδία), ενώ διδάσκει και στην Θεολογική ακαδημία της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Αλβανίας. Υπηρετεί στην Ιερά Μητρόπολη Θηβών και Λεβαδείας.
Το βιβλίο "Έλξη και Πάθος", απός τις εκδόσεις Εν Πλω, το οποίο παρουσιάζεται απόψε στις 8 στο βιβλιοπωλείο «Πρωτοπορία» στην Πάτρα, είναι μια διεπιστημονική προσέγγιση της ομοφυλοφιλίας. Ο συγγραφέας αντλεί από την (ψυχ)ιατρική, την ψυχολογία, την θεολογία, την φιλοσοφία, και την κοινωνιολογία. Η επιλογή του αυτή πηγάζει από την πεποίθηση πως η θεολογία οφείλει να ακούει καλά όλους τους υπόλοιπους λόγους προκειμένου να αρθρώσει τον δικό της λόγο.
"Δεν αρκεί να μην φοβόμαστε τους ομοφυλόφιλους ή να μην είμαστε επιθετικοί μαζί τους. Χρειάζεται να αναπτύξουμε την επίγνωση ότι ταξιδεύουμε μαζί τους μέσα στην ίδια φθορά της ανθρώπινης φύσης. Από την εκπόνηση αυτού του βιβλίου αισθάνθηκα ότι τα όποια καλά προκύψουν από την ενασχόληση και την συμπαράσταση προς εκείνους που έλκονται από το ίδιο φύλο έχουν και θα πρέπει να έχουν αντίκρισμα και για εμάς» αναφέρει ο ίδιος για το βιβλίο του που σήκωσε θύελλα αντιδράσεων στους ακραίους εκκλησιαστικούς κύκλους και συνεχίζει «Αυτό ισχύει και στο κοσμικό πλαίσιο, αφού με αφορμή την ομοφυλοφιλία καλούμαστε να αναλογισθούμε το νόημα του έρωτα και του γάμου, πολύ περισσότερο όμως εφαρμόζεται στον εκκλησιαστικό χώρο. Οι θεολογικές μας απαντήσεις προς τους ομοφυλόφιλους δεν ανασύρονται έτοιμες από κάποια συρτάρια αλλά εκπονούνται όπως λέει η λέξη, με πόνο. Πόνο καρδιάς, αλλά και πόνο διανοητικό. Ίσως από το υλικό που αποθησαυρίσθηκε σε αυτό το βιβλίο ο ετερόφυλος γάμος να ανακαλύψει κάτι παραπάνω ως προς το γιατί υπάρχει και ποια είναι η κλήση του".
Eίχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε με τον πατέρα Βασίλειο Θερμό και να διαπιστώσουμε από πρώτο χέρι ότι ο λόγος του θεού παίρνει άλλη διάσταση και αποκτά άλλη δυναμική όταν μεταφέρεται από έναν σκεπτόμενο άνθρωπο.
Ας δούμε τι μας είπε:
ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ:
«Υπάρχουν εδώ και πάρα πολλά χρόνια κάποιοι εκκλησιαστικοί κύκλοι πιο σκληροπυρηνικοί οι οποίοι είναι εναντίον μου, γράφουν εναντίον μου. Η Πάτρα έχει ένα συντηρητικό τέτοιο κλίμα στους εκκλησιαστικούς της κύκλους, από παλιά. Δεν με ενοχλούν οι αντιδράσεις. Είναι κάτι που το έχω συνηθίσει. Όταν γνωστοποιήθηκε η εκδήλωση στην Πατρα μάλιστα μέσω ενός ιστολογίου, είδα από κάτω αρκετά σχόλια αρνητικά. Το παρήγορο όμως είναι ότι υπήρχαν και πολλά θετικά. Και ήταν τα περισσότερα»
ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΠΟΥ ΑΠΟΚΛΙΝΟΥΝ ΣΥΧΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΣΗΜΗ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
«Η Εκκλησία της Ελλάδος είναι ίσως η πιο πλουραλιστική και δημοκρατική από τις ορθόδοξες εκκλησίες. Ακούγονται τα πάντα και δόξα τω θεώ έχουμε ελευθερία. Μπορεί να δεχόμαστε τα πυρά κάποιων κύκλων αλλά αυτό δεν μας εμποδίζει να μιλάμε ελεύθερα, δεν υπάρχουν κυρώσεις, Οπότε αντιμετωπίζω τις όποιες αντιδράσεις με ψυχραιμία και προσευχή. Πέρα από τα αρνητικά σχόλια, υπάρχουν και τα ενθαρρυντικά και αυτά μου δίνουν δύναμη και ελπίδα.
Έπειτα, τις αντιδράσεις τις αντιμετωπίζω και με μια γνώση της ιστορίας. Διότι πάντα υπήρξαν οι αντιδράσεις και το διαπιστώνει κανείς αν ανατρέξει στα κείμενα των πατέρων ή ακόμη πιο παλιά στην Καινή Διαθήκη.
Πάντα υπήρχανε παρατάξεις, μερίδες ανθρώπων που έμεναν σε παλιά σχήματα, καθηλωμένοι. Δεν είναι κάτι αυτό που πρέπει να μας προβληματίζει».
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΦΥΛΟΥ
"Αυτό που λέω συνήθως είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι που πραγματικά χρειάζονται να αλλάξουν φύλο, Υπάρχουν άνθρωποι δυστυχισμένοι μέσα στο φύλο τους. Παλαιότερα, όταν αυτό παρατηρείτο σε παιδική ηλικία, υπήρχε η δυνατότητα να γίνει ψυχοθεραπεία στη λεγόμενη διαταραχή ταυτότητας φύλου. Και ήταν αρκετά τα παιδιά που το ξεπερνούσαν. Πριν από λίγα χρόνια όμως, όταν έγινε η νέα έκδοση του αμερικανικού διαγνωστικού εγχειριδίου αφαιρέθηκε αυτή η κατάσταση ως διάγνωση, ως πάθηση δηλαδή, και αντικαταστάθηκε με τον όρο δυσφορία φύλου. Αυτό έγινε σκόπιμα ώστε να μην θεωρείται πλέον πρόβλημα και να μην χρειάζεται να παίρνει θεραπεία. Οπότε πλέον μιλάμε για δυσφορία φύλου στην παιδική ηλικία και αργότερα μπορεί κάποιος που πάσχει από αυτή να κάνει την αλλαγή, είτε ιατρικά με επέμβαση, είτε μόνο νομικά.
Υπάρχουν άνθρωποι που χρειάζονται την αλλαγή φύλου, από την άλλη όμως σε πολλές περιπτώσεις η κατάσταση αυτή λαμβάνει υπερβολικές διαστάσεις, πάει στο άλλο άκρο και εκτός του ότι δημιουργεί πρακτικά προβλήματα μέσα στην κοινωνία, στην περίπτωση για παράδειγμα που κάποιος άνθρωπος χωρίς να αλλάξει ιατρικά το φύλο του, αλλάξει την ταυτότητά του, δημιουργείται και το πρόβλημα που πηγάζει από την αίσθηση ότι έρχεται ο νόμος να ικανοποιεί όλες τις επιθυμίες, ότι κάθε ένας ό,τι θέλει, ζητάει να του προσφέρεται μέσω του νόμου
Δεν είναι τυχαίο ότι αμέσως μετά από αυτό το νόμο εμφανίζεται ξαφνικά το αίτημα να θεσπιστεί τρίτο φύλο, ουδέτρο. Προσωπικές επιθυμίες δηλαδή εμφανίζονται να διεκδικούν μια νομική κάλυψη. Αυτό νομίζω ότι αποτελεί μια έξαρση του ατομικισμού και είναι ένα πρόβλημα που δεν μπορούμε να το προσπεράσουμε, διότι αυτό ο ατομισμός, φθείρει την κουλτούρα, φθείρει τον πολιτισμό.
ΣΥΓΚΡΟΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΡΟΛΟΙ ΚΛΗΡΙΚΟΥ ΚΑΙ ΨΥΧΙΑΤΡΟΥ;
"Όχι, καθόλου. Αντιθέτως. Ο κάθε άνθρωπος είναι ενιαίος και έχει πολλές πλευρές που η κάθε μια από μόνη της είναι ελλιπής, οπότε οι ρόλοι συνεργάζνται και συμπληρώνονται"
ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΑΡΡΩΣΤΕΙΑ Η ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ;
"Η ψυχιατρική δεν την θεωρεί αρρώστεια κα αυτό οφειλουμε να τα σεβαστούμε. Είναι άλλα τα κριτήρια της ιατρικής και άλλα της θεολογίας, δεν συμπίπτουν. Θεολογικά αποτελεί ένα πρόβλημα διότι δεν ταιριάζει με το σχέδιο του θεού για τα δύο φύλα που έλκονται για την ένωσή τους. Δεν φταίνε όμως οι ομοφυλόφιλοι. Η τάση αυτή κάπως δημιουργείται. Κάποτε θα μάθουμε περισσότερα για την αιτία αυτού του πράγματος. Πρέπει να πούμε ότι είναι πολύ σοβαρά θέματα αυτά για να δώσουμε οριστικές απαντήσεις.
ΟΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
"Πολλοί μου είπαν ότι έμαθαν πάρα πολλά. Αρκετοί αισθάνθηκαν ότι απομυθοποιήθηκε λίγο το πρόβλημα που φαινόταν τρομακτικό ή δαιμονοποιημένο Ότι έγινε πιο ανθρώπινο. Οπωσδήποτε υπήρξαν και δυσαρεστημένοι. Εγώ πιστεύω ότι με κάποιο τρόπο δυσαρέστησα και τα δύο μέρη. Η μια πλευρά είναι που περίμενε κάτι παραπάνω, πιο ριζοσπαστικό που θα άλλαζε εντελώς τα θεολογικά δεδομένα και η άλλη αισθάνθηκε ότι δεν ήμουν αρκετά συντηρητικός όσο θα ήθελε. Γενικά η πορεία μου και στο θέμα της ομοφυλοφιλίας και στο θέμα της ταυτότητας φύλου, είναι να προσπαθώ να ακολουθώ έναν δρόμο που επισημαίνει τα προβλήματα και των δύο πλευρών χωρίς να ταυτίζομαι με κάποια πλευρά.
Τα σοβαρά θέματα δεν λύνονται με συνθήματα ούτε με μονόπλευρες απαντήσεις. Οι άνθρωποι συνηθίζουμε να δημιουργουμε παρατάξεις, αλλά τα σοβαρά θέματα είναι πολύπτυχα και χρειάζονται πολύ σεβασμό"
ΤΟ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΦΥΛΟΥ
"Σε δυο εβδομάδες περίπου θα βγει ένα μικρό βιβλιαράκι, γιατί το άλλο ήταν πολύ μεγάλο και δύσκολο, το οποίο είναι κατά κάποιο τρόπο πιο εκλαϊκευμένο και είναι υπό τη μορφή διαλόγου με ερωτήσεις και απαντήσεις, πάνω στο σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου".
ΓΙΑΤΙ Η ΕΝΑΣΧΟΛΗΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ;
"Με παρακίνησε το ότι ήταν ένα θέμα αδούλευτο, δεν υπήρχε σχεδόν τίποτα στα ελληνικά, όχι μόνο από θεολογικής πλευράς, αλλά γενικώς και από επιστημονικής πλευράς. Για αυτό έκανα όλη αυτή τη δουλειά και την έρευνα ώστε να πιάσω και το επιστημονικό και το θεολογικό μέρος. Επίσης με παρακίνησε το γεγονός ότι οι άνθρωποι αυτοί, δέχονται επιθέσεις, ότι κάποιοι από αυτούς είναι και πιστοί και δυσκολεύονται, έχουν κλείσει το στόμα τους και μένουν στην αφάνεια και στο περιθώριο. Με παρακίνησε όμως και η αγωνία πολλών κληρικών οι οποίοι λένε ότι καλούμαστε να ασκήσουμε μια ποιμαντική και αυτών των ανθρώπων και δεν γνωρίζουμε τίποτα για το θέμα.
Αυτή είναι μια πολύ ωραία στάση, πολύ έντιμη και υπεύθυνη. Έχουν μια ποιμαντική αγωνία πολλοί κληρικοί"
ΜΠΟΡΕΙ ΤΕΛΙΚΑ ΕΝΑΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΣ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ;
"Βεβαίως και ναι, εννοείται ναι. Όπως σας είπα υπάρχουν και πιστοί ομοφυλόφιλοι που αγωνίζονται να αγαπήσουν το Θεό και τους ανθρώπους και να τηρήσουν το Ευαγγέλιο. Άλλωστε το ποιος θα πάει στον παράδεισο τελικά ξέρετε είναι δουλειά του θεού και ευτυχώς που το αφήνουμε στο θεό".
