Το όραμα της 3ης Σεπτέμβρη είναι πάντα επίκαιρο Ήταν η 3η του Σεπτέμβρη, ημέρα ύψιστου συμβολισμού για τη Δημοκρατία.
Ημέρα δημιουργίας ενός δημοκρατικού, λαογέννητου κινήματος από το μεγάλο ηγέτη Ανδρέα Παπανδρέου. Στο πρόσωπό του συμβολίστηκε το όραμα για μια καλύτερη προοδευτική και δημοκρατική Ελλάδα κι ένα λαό με αξιοπρέπεια.
Τις ιδέες αγκάλιασε η κοινωνία και συναντήθηκαν οι γενιές της Εθνικής Αντίστασης, του 114, του Πολυτεχνείου. Από το 1974 ο λαός γαλουχήθηκε με τις ιδέες και τα οράματα ενός πρωτόγνωρου πολιτικού κινήματος που έδωσε συμμετοχικό ρόλο σε όσους επιθυμούσαν να έχουν λόγο στις εξελίξεις των πολιτικών πραγμάτων. Το κίνημα αυτό προετοίμασε το έδαφος για την πολιτική αλλαγή ως εθνική και κοινωνική ανάγκη.
Δεν ξεχνώ και δεν ξεχνούμε το δημοκρατικό Οκτώβρη 1981 που με την ψήφο του λαού άνοιξε ο δρόμος της κοινωνικής απελευθέρωσης, της κατάργησης των κοινωνικών διακρίσεων, της εθνικής συμφιλίωσης, της δημιουργίας αποκεντρωμένων θεσμών και θεσμών κοινωνικής πρόνοιας. Δεν ξεχνούμε τις βαθιές κοινωνικές αλλαγές και τα ουσιαστικά μέτρα για την οικογένεια, την ισότητα στην εργασία, στην αμοιβή, στην πρόσβαση στην απασχόληση. Όλοι γνωρίζουμε την ιστορική πορεία και δεν πρέπει να παραβλέπουμε τη μεγάλη προσφορά του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και πρωτευόντως του Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος έδωσε νόημα και ουσία στη Δημοκρατία, τη λαϊκή κυριαρχία και κατέστησε την Ελλάδα εθνικά υπερήφανη και κυρίαρχη.
Ο λόγος του ζωντανός «Δε διεκδικούμε τίποτα. Δεν παραχωρείται τίποτα. Εθνική αμυντική δυνατότητα και ετοιμότητα, βασικός όρος για την ακεραιότητα, την ειρήνη, την επιβίωση. Ομοψυχία, ενότητα εθνική-πατριωτική συνείδηση. Έθνος ισχυρό. Λαός ενωμένος και αποφασισμένος. Ανεξαρτησία και αυτοδύναμη ανάπτυξη. Κινητοποίηση των ελλήνων της Διασποράς και ταυτόχρονη συγκρότηση φιλελληνικών πυρήνων.
Κατοχύρωση, βάθεμα και πλάτεμα της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας.» Ποιες ήταν οι εξελίξεις μετά το θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου είναι γνωστές. Οφείλουμε όμως να μην ξεχνάμε την ιδιαίτερη και καθοριστική συμβολή του στην πρόοδο της χώρας μας ανεξαρτήτως λαθών. Δεν πρέπει να λειτουργούμε αφοριστικά απέναντι στη δημιουργική έκρηξη που έζησε η Ελλάδα και στην οποία είχαν θέση όλοι οι πολίτες και γεύτηκαν τους καρπούς και της προόδου και του καταναλωτισμού. Να μην ξεχνάμε ότι η ιστορία γράφεται με τα θετικά και τα αρνητικά.
Ας κρατήσουμε όσα ονειρευτήκαμε, ο,τι θετικό εισπράξαμε διότι δεν υπάρχουν απολυτότητες και οι ισοπεδωτισμοί είναι «υφέρποντες φασισμοί». Η ελπίδα για κάτι μεγάλο, για ένα συναρπαστικό ταξίδι, όπως εκείνο της 3ης Σεπτέμβρη που σφράγισε τη ζωή μας και έβγαλε την Ελλάδα από την υστέρηση, πάντα θα είναι ζητούμενο.
* Μαρία Ηλ. Κυριακοπούου πρώην Βουλευτής - μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου της Κοινωνικής Συμφωνίας
