Πραγματοποιείται την Κυριακή 3 Απριλίου, στις 9.30 το πρωί στον Ιερό Ναό Παντανάσσης Πατρών, 40/ήμερο Μνημόσυνο για την ανάπαυση της ψυχής της Παρασκευής [Βούλας] Σταύρου Σολωμού, Επιτίμου Προέδρου Δ.Σ. της ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ ΠΑΤΡΑΣ, μητέρα του Καλλιτεχνικού Διευθυντού του Οργανισμού, Μο Σταύρου Σολωμού.
Η Βούλα Σολωμού ευτύχησε να έχει από μικρή ηλικία την οικογενειακή δυνατότητα των μουσικών σπουδών και ιδιαίτερα στο πιάνο. Ο περαστικός άκουγε με ιδιαίτερη ευχαρίστηση τη ίδια να παίζει πιάνο, στην οικογενειακή και εμβληματική κατοικία της Παναχαϊκού.
Ήταν τα πρώτα βήματα στα μουσικά μονοπάτια, που την οδήγησαν ήδη από 16 ετών, στο χορωδιακό γίγνεσθαι της πόλης, με αρχικό σταθμό της Χορωδίες Γυναικών του Ελληνικού Ωδείου, με διευθυντή των αείμνηστο Δημήτρη Σινούρη, με τον οποίο συνεργάστηκε στην Ελλάδα και το εξωτερικό μέχρι την παύση αυτών των χορωδιών.
Η συνέχεια υπήρξε στη Μικτή Χορωδία της Πατραϊκής Μαντολινάτας, στην οποία υπήρξε και συγχορωδός με τον γιό της Σταύρο και μέχρι τις 28 Απριλίου του 1983, οπότε και απετέλεσε ιδρυτικό μέλος της ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ ΠΑΤΡΑΣ, την οποία και υπηρέτησε μέχρι το τέλος της ζωής της, καταθέτοντας και την τελευταία ικμάδα των δυνάμεων της, στην υλοποίηση των στόχων της.
Εν ενεργεία χορωδός της Μικτής και του Γυναικείου Φωνητικού Σχήματος ‘’Εμμέλεια’’, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου από ιδρύσεως και Επίτιμη Πρόεδρος του Οργανισμού, τιμηθείσα στα 3Ο χρόνια της ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΗΣ, για την πολύχρονη και ανιδιοτελή προσφορά της.
Η έννοια του εθελοντισμού για τη Βούλα Σολωμού, ήταν και τρόπος ζωής. Η συνεισφορά στο συνάνθρωπο, μέσα από τις τάξεις των Εθελοντριών αδελφών του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, τμήματος Πατρών, ήταν το τρανό παράδειγμα για τη σημασία που ίδια έδιδε στην ανακούφιση του πόνου των ανθρώπων. Για τις υπηρεσίες της, η κεντρική Διοίκηση του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, το έτος 1951, την παρασημοφόρησε για τις ιδιαίτερες υπηρεσίες της, στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Πατρών, ενώ πάμπολλες ήταν οι συμμετοχές της σε κλάδους του Ερυθρού, που πάντα είχαν στόχο την ανακούφιση των πονεμένων και ηλικιωμένων ατόμων.
Σοβαρές όμως υπηρεσίες προσέφερε και στο Σώμα Ελλήνων Προσκόπων, το οποίο στήριξε επί 25ετία, ως μέλος επιτροπών γονέων και γενικότερης συμπαράστασης του Σώματος, στο οποίο παράλληλα ο γιός της επί 25ετία υπηρετούσε. Για τις υπηρεσίες της, παρασημοφορήθηκε από το Διοικητικό Συμβούλιο του Σώματος Ελλήνων Προσκόπων το 1975, με το μετάλλιο των Φίλων του Προσκοπισμού.
Με κάθε ανιδιοτέλεια όμως συμμετείχε και σε άλλους φορείς της πόλης, όπως στη Λέσχη των Φίλων Κλασσικής Μουσικής, στον Πεζοπορικό παλαιότερα, με δεδομένη την αγάπη της για τη φύση και για τον υγιεινό τρόπο ζωής, που έμπρακτα τον υποστήριζε μέχρι τέλους, κυκλοφορώντας με το αγαπημένο της ποδήλατο, στους δρόμους της πόλης.
Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΗΣ, πέραν των άλλων, αποφάσισε την απονομή της ονομασίας της ΒΟΥΛΑΣ ΣΟΛΩΜΟΥ, στην κεντρική αίθουσα δοκιμών των τμημάτων του Οργανισμού, τιμής ένεκεν για τις πολύχρονες και πολύτιμες υπηρεσίες της.
