ΔΕΙ ΔΗ ΔΙΑΛΟΓΟΥ...
και άνευ τούτου ουδέν εστί γενέσθαι !
...λαχανιασμένα και τσαπατσούλικα, σαν να βρίσκεται σε κρίση πανικού με διπολικά χαρακτηριστικά, επιχειρεί η σημερινή κυβέρνηση, τώρα που αναπόδραστα φτάνει στο μοιραίο τέλος της αλλοπρόσαλλης και επιζήμιας θητείας της, να ανοίξει προσχηματικό δημόσιο διάλογο "προοδευτικής" μάλιστα επίφασης και άρον άρον να κλείσει νομοθετικά κρίσιμα εθνικά και θεσμικά ζητήματα, μείζονος ιστορικής σημασίας.
...η συνταγματική αναθεώρηση, το εκκλησιαστικό πρόβλημα, το μείζον εθνικό "Μακεδονικό" θέμα και μερικά άλλα ακόμα, που τέσσερα σχεδόν χρόνια αδιάφορα η και σκόπιμα είχε καταχωνιάσει κάτω από το βάρος πολλών άλλων ιδεοληπτικών προτεραιοτήτων της, προβλήθηκαν "εν μια νυκτί" στο πολιτικό προσκήνιο χωρίς σοβαρή δημοκρατική προεργασία και κυρίως χωρίς εκ της σοβαρότητας τους, τις αναγκαίες και εφικτές διακομματικές πολιτικές συγκλίσεις και κοινωνικές συναινέσεις.
...και αντί αυτά τα θέματα και η αντιμετώπισή-επίλυσή τους να ενώσουν τους Έλληνες σε μια συνθετική δημοκρατική κατεύθυνση, κατάφερε ο κ.Τσίπρας και η κυβέρνησή του με την γνωστή και παλαιάς κοπής προπαγανδιστική του επιτηδειότητα να προκαλέσει επικίνδυνες πολωτικές και διχαστικές ρωγμές, στην κοινωνία και τον λαό, οι μακροπρόθεσμες συνέπειες των οποίων σ΄αυτές τις δύσκολες συνθήκες ίσως καταστούν μοιραίες...
...όθεν. οριακά κρίσιμη απαίτηση αυτών των καιρών δεν είναι ο ιστορικά ακριβοπληρωμένος εθνικός διχασμός, που τόσο επιπόλαια συνδαυλίζει ο κ.Τσίπρας, αλλά η εθνική συνεννόηση και συμφιλίωση σε υπερβατικές στρατηγικές επιλογές που ίσως ανοίξουν τους νέους δρόμους που χρειάζεται ο τόπος
