Σύσκεψη με θέμα «Η Αντισεισμική Θωράκιση της Πόλης», πραγματοποιείται αυτή την ώρα στην "Αγορά Αργύρη" στην Πάτρα.
Στη σύσκεψη έκανε εισηγητική παρέμβαση ο Πρόεδρος του ΤΕΕ Δυτικής Ελλάδας, Βασίλης Αϊβαλής.
Πρόκειται για πρωτοβουλία και πρόσκληση του Δημάρχου Πατρέων Κώστα Πελετίδη προς τους φορείς της πόλης.
Η κεντρική εισήγηση έγινε από τον Δήμαρχο Πατρέων και ακολούθησαν
παρεμβάσεις από επιστημονικούς και άλλους φορείς.
Στην εισήγησή του ο Δήμαρχος Πατρέων, ανέφερε τα εξής:
«Πήραμε αυτή την πρωτοβουλία γιατί ανησυχούμε για το θέμα της
αντισεισμικής προστασίας που αφορά όλους τους δημότες, για όλα τα
δημόσια κτίρια, τα σχολεία, τα νοσοκομεία, τους εργασιακούς και
επαγγελματικούς χώρους, την κατοικία, τα συγκροτήματα εργατικών
κατοικιών κλπ. Πιστεύουμε ότι και από τη συζήτηση αυτή θα βγουν
συμπεράσματα και προτάσεις. Ο Δήμος, οι τεχνικοί φορείς, το
Πανεπιστήμιο, τα ΤΕΙ, όλοι μας οφείλουμε να συμβάλλουμε στη σωστή
αντιμετώπιση, ενός τόσο σημαντικού θέματος όπως η αντισεισμική
θωράκιση.
Είναι γνωστό πως οι σεισμοί δεν μπορούν να αποφευχθούν ούτε όμως
και να προβλεφθούν ακόμα.
Οι καταστροφικές όμως συνέπειες τους μπορούν να ελαχιστοποιηθούν
μέσα από μια πολιτική που θα βάλει σε πρώτη προτεραιότητα τη ζωή και
την ασφάλεια του λαού και της νεολαίας.
Μια πολιτική που στο επίκεντρο της θα προωθεί πλέγμα μέτρων
αντισεισμικής προστασίας και θωράκισης της χώρας.
Αυτή η αναγκαιότητα όμως είναι ζητούμενη και στη χώρα μας που
κυριαρχεί ο δρόμος ανάπτυξης που γνωρίζουμε και η πολιτική στήριξης
της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Βλέπουμε πως η χρηματοδότηση
τέτοιων έργων δεν αποφέρει κέρδη στο κεφάλαιο, συνεπώς δεν μπαίνουν
σε προτεραιότητα.
Έτσι βιώνουμε μια μεγάλη αντίφαση.
Από τη μία μεριά έχουμε τη βεβαιότητα των φυσικών φαινομένων των
σεισμών και από την άλλη την υποτίμηση έως αδιαφορία για τη λήψη
αναγκαίων εκτεταμένων μέτρων και έργων στο βαθμό που αυτά δεν
αποφέρουν κέρδη στα μεγάλα επενδυτικά συμφέροντα.
Γι’ αυτό πιστεύουμε ότι η αντισεισμική προστασία και θωράκιση, δεν
είναι μια τεχνοκρατική διαδικασία που απαιτεί μόνο επιστημονική,
ερευνητική και τεχνική προσέγγιση.
Αποτελεί πρώτα και κύρια πολιτική κοινωνική επιλογή, γι’ αυτό και τα
αίτια των ελλείπων έως ανύπαρκτων μέτρων και έργων, πρέπει να
αναζητηθούν στον απάνθρωπο εμπορευματοποιημένο τρόπο
διαμόρφωσης και χρήσης του οικιστικού ιστού των κτιρίων, των
υποδομών, της ιδιοκτησίας της γης.
Η αντισεισμική προστασία είναι ένα τεράστιο και χρήσιμο έργο
υποδομής πολύ πιο μεγάλο από αυτά που προσπαθεί να χαρακτηρίσει η
κάθε κυβέρνηση ως σημαντικά ή μοναδικά, όπως εθνικά οδικά δίκτυα,
λιμάνια, αεροδρόμια τα οποία όλα και εκχωρούνται σε μεγάλο-
επιχειρηματικούς ομίλους.
Για εμάς προτεραιότητα αποτελούν για παράδειγμα τα ασφαλή σχολικά
συγκροτήματα που κάθε μέρα βρίσκεται ο ανθός της νεολαίας μας από τα
νηπιαγωγεία μέχρι τα πανεπιστήμια ή τα έργα για συσσώρευση πλούτου
σε μεγάλο-κατασκευαστές, που ο ίδιος ο λαός πληρώνει και την
κατασκευή τους αλλά και την χρήση τους.
Γνωρίζουμε επίσης ότι τέτοιες πολιτικές δεν χωρούν στον καπιταλιστικό
δρόμο ανάπτυξης που βιώνουμε.
Γιατί το ποια τα έργα υποδομής θα προωθηθούν υπαγορεύονται από
τους νόμους της καπιταλιστικής αγοράς της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έτσι
εξηγείται και το γεγονός ότι έργα αντισεισμικής θωράκισης και
αντιπλημμυρικής προστασίας δεν κρίνονται επιλέξιμα και δεν
εντάσσονται σε ευρωπαϊκά χρηματοδοτούμενα προγράμματα, γιατί σε
αυτά κερδίζει λιγότερο το κεφάλαιο.
Για τη Βιώσιμη Αστική Ανάπτυξη π.χ. δίνονται δεκάδες εκατομμύρια
ευρώ για έργα ανάπλασης στην πόλη, που πολύ σωστά είναι και αυτά
σαν έργα, αλλά λείπουν έργα υποδομής για αντισεισμική θωράκιση, τα
οποία δεν μπορούσαμε να τα υποβάλλουμε λόγω του ίδιου του
χαρακτήρα του προγράμματος που τα αποκλείει, όπως και όλα τα άλλα
προγράμματα.
Είναι σημαντικές οι ευθύνες της κυβέρνησης, όλων των αστικών
κομμάτων και Περιφερειών, όπως και της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας,
που αποδέχονται και διαφημίζουν τις πολιτικές επιλογές της Ευρωπαϊκής
Ένωσης χωρίς να διεκδικούν κονδύλια για έργα επ’ ωφελεία του λαού.
Στο Αναπτυξιακό Συνέδριο που διοργάνωσαν κυβέρνηση και
Περιφέρεια, το ζήτημα της αντισεισμικής θωράκισης για την προστασία
του λαού ήταν «εκτός θέματος» από τους διοργανωτές.
Ο αποκλεισμός των έργων αυτών όμως δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί ο
λαός να τα απαιτήσει, αλλά το αντίθετο. Να διεκδικεί δηλαδή πολιτικές
για την προστασία της ανθρώπινης ζωής αντί των υφιστάμενων
πολιτικών που εξυπηρετούν τα κέρδη για λίγους.
Γι’ αυτό και διεκδικούμε έργα υποδομής αντισεισμικής προστασίας
καθώς και έργα και υπηρεσίες με χρηματοδότηση από τον κρατικό
προϋπολογισμό για ελέγχους, σε δημόσια κτίρια από νηπιαγωγεία μέχρι
πανεπιστήμια, δημόσιες Υπηρεσίες και νοσοκομεία, χώρους εργασίας,
εργατικές κατοικίες αλλά και νομοθεσία με προδιαγραφές και όρους
κατασκευής κατοικιών, κτιρίων και έργων.
Να συνειδητοποιήσουμε δηλαδή ότι απέναντι στο αναπόφευκτο γεγονός
των σεισμών αντί να μαθαίνουμε να ζούμε με αυτούς, πρέπει να
απαιτούμε οργανωμένα με διεκδικήσεις τη λήψη όλων των απαιτούμενων
μέτρων, ώστε το φαινόμενο να έχει τις μικρότερες δυνατές συνέπειες.
Στην πόλη μας, μέτρα ουσιαστικά για την αντισεισμική της θωράκιση δεν
έχουν υλοποιηθεί από καμία κυβέρνηση για τους ίδιους παραπάνω
λόγους, όπως και σε όλη τη χώρα.
Η αντισεισμική προστασία δεν είναι μια τεχνοκρατική διαδικασία που
απαιτεί μόνο επιστημονική, ερευνητική και τεχνική προσέγγιση.
Απαιτεί πρώτα και κύρια πολιτική κοινωνική επιλογή χωρίς
εμπορευματοποιημένο δρόμο διαμόρφωσης και χρήσης του οικιστικού
ιστού, των κτιρίων, των υποδομών, της ιδιοκτησίας και
εμπορευματοποίησης της γης.
Στην περίπτωση και της αντισεισμικής προστασίας το ίδιο το κράτος
μεταφέρει τις ευθύνες του στους Δήμους για τα δημοτικά κτίρια, τα
σχολικά συγκροτήματα, τους Δημοτικούς Παιδικούς Σταθμούς κ.λπ.
χωρίς χρηματοδότηση και χωρίς προγράμματα ΕΣΠΑ χωρίς ειδικευμένο
προσωπικό
Σημειωτέον πως άφθονο επιστημονικό και εργατικό προσωπικό
βρίσκεται σε μακροχρόνια ανεργία ( μηχανικοί, οικοδόμοι κλπ), το οποίο
θα μπορούσε να προσληφθεί στις αρμόδιες Υπηρεσίες υλοποιώντας έναν
κεντρικό πολιτικό σχεδιασμό, τόσο στις κατασκευές, όσο και σε ελέγχους
και μέτρα ενίσχυσης υφιστάμενων κτιρίων που το 80% αυτών είναι πριν
το 1985 πριν δηλαδή του παρόντος αντισεισμικού κανονισμού.
Σαν Δημοτική Αρχή, αναδείξαμε την σπουδαιότητα του θέματος από την
πρώτη στιγμή που αναλάβαμε τη διοίκηση του Δήμου.
Πραγματοποιήσαμε ημερίδα, με το συνδικάτο οικοδόμων και φορείς της
πόλης μας και με παραστάσεις μας προς τον αρμόδιο υπουργό της
κυβέρνησης εκθέσαμε το θέμα για απαραίτητες ενέργειες και μέτρα.
Στην μεγάλη πορεία αγώνα Πάτρα – Αθήνα με σύνθημα «Δουλειά για
όλους, Δουλειά με δικαιώματα», ήταν από τα κυρίαρχα αιτήματα του
διεκδικητικού μας πλαισίου.
Η Δημοτική Αρχή και οι τεχνικές μας Υπηρεσίες με όσο προσωπικό,
χρήματα και μέσα διαθέτουμε έχουμε δώσει προτεραιότητα στα σχολικά
συγκροτήματα, σε χώρους προσέλευσης δημοτών, σε εργασιακούς
χώρους. Το 35% των σχολικών κτιρίων έχει επισκευαστεί.
Μετά από απαιτούμενους μακροσκοπικούς και άλλους τεχνικούς
ελέγχους, αντιμετωπίζουμε όπου εντοπίζονται προβλήματα λαμβάνοντας
υπόψη τη μεγάλη παλαιότητα των κτιρίων και την υφιστάμενη
κατασκευή τους με τον παλαιότερο αντισεισμικό κανονισμό.
Έχουμε μελέτες για σχολικά συγκροτήματα αναμένοντας
χρηματοδότηση, κατασκευάζουμε το 3 ο Γυμνάσιο και το 12ο Δημοτικό
Σχολείο, κατεδαφίζουμε το 1 ο Λύκειο που από τον σεισμό του 2008
κρίθηκαν ακατάλληλα.
Ζήτημα υπάρχει με τα εγκαταλειμμένα και ετοιμόρροπα σπίτια για τα
οποία απαιτείται η κατεδάφιση τους μέσα από διαδικασίες Επιτροπών
Εμπλεκόμενων Αρχών. Για τα κτίρια που είναι ασυντήρητα με τους
σοβάδες και τα μάρμαρα να πέφτουν στα κεφάλια των περαστικών.
Είναι ευθύνη των ιδιοκτητών αλλά είτε δεν έχουν την οικονομική
δυνατότητα για την κατεδάφιση τους, είτε δεν ανευρίσκονται,έτσι
δημιουργείται κίνδυνος για την ασφάλεια των πολιτών.
Και εδώ το κράτος, το κόστος το μεταφέρει στο Δήμο για τις
κατεδαφίσεις αυτές.
Που δηλαδή στον ίδιο το λαό που πληρώνει για τα ίδια έσοδα του Δήμου.
Έχουμε διαθέσει κονδύλια από το ταμείο του Δήμου για κατεδάφιση
επικίνδυνων και ετοιμόρροπων σπιτιών, αλλά πόσα μπορούμε να
διαθέσουμε;
Είναι ανάγκη για τη δημόσια ασφάλεια ένα πρόγραμμα κατεδαφίσεων
κτιρίων χρηματοδοτούμενο από τον κρατικό προϋπολογισμό για
ιδιοκτήτες που ούτε μπορούν ούτε έχουν να αναλάβουν το κόστος των
κατεδαφίσεων αυτών.
Διεκδικούμε κρατική στήριξη και γενναία χρηματοδότηση από τον
κρατικό προϋπολογισμό για την αντισεισμική προστασία και την
ενίσχυση των αρμόδιων φορέων.
Δημόσιο φορέα εφαρμογής των αντισεισμικών ειδικών όρων και έλεγχος
της ποιότητας των υλικών όπου σήμερα υπάρχει μέσω ιδιωτικής
επαγγελματικής δραστηριότητας.
Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και τεχνικοεργατικού προσωπικού σε
υπηρεσίες των αρμοδίων φορέων.
Συνεχής και αποτελεσματικός έλεγχος των κτηρίων, με προτεραιότητα σε
σχολεία, νοσοκομεία, παιδικούς σταθμούς, εργασιακούς χώρους,
συγκροτήματα εργατικών κατοικιών, δημόσια κτίρια και υλοποίηση από
το κράτος των απαιτούμενων μελετών και έργων.
Προστασία και επέκταση των ελεύθερων ανοικτών δημόσιων χώρων.
Χρηματοδότηση και πρόνοια για νέους ελεύθερους χώρους, στα
πυκνοδομημένα τμήματα της πόλης.
Έλεγχος και μεγιστοποίηση της αντοχής των κτιρίων με διαρκή
επικαιροποίηση των προδιαγραφών κατασκευής.
Διεκδικούμε έργα υποδομής αντισεισμικής θωράκισης και ελέγχων με
νομοθεσία, όρους και προδιαγραφές που θα εμποδίζουν ουσιαστικά την
εμπορευματοποίηση των κατασκευών σε βάρος της ανθρώπινης ζωής.
Χρειάζεται ένας κεντρικός Δημόσιος φορέας, που θα σχεδιάζει και θα
υλοποιεί τέτοιου είδους παρεμβάσεις αντισεισμικής θωράκισης, με το
αναγκαίο μόνιμο και ειδικευμένο προσωπικό.
Παράλληλα, να υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις με ολοκληρωμένο και
επικαιροποιημένο σχέδιο αντιμετώπισης έκτακτων αναγκών από
σεισμούς, για συντονισμό Υπηρεσιών με προσωπικό και μέσα, για την
εφαρμογή του και παροχή βοήθειας στους πληγέντες, που δεν μπορεί να
στηρίζεται στην υπευθυνότητα του δυναμικού που εμπλέκεται (της
Πυροσβεστικής, του ΕΚΑΒ, της ΕΜΑΚ και άλλων εμπλεκόμενων
Υπηρεσιών), αλλά να καλύπτει ό,τι απαιτείται για την αντιμετώπιση των
άμεσων αναγκών των πληγέντων, από μεταφορά σε ασφαλή μέρη, μέχρι
περίθαλψη και διαμονή με αξιοπρεπείς συνθήκες αυτών και των παιδιών
τους και με ικανοποίηση των αναγκών της οικογενειακής ζωής για όσο
απαιτηθεί.
Η Πολιτική Προστασία του Δήμου μας και οι αρμόδιες Υπηρεσίες του,
έχουν συντάξει και επικαιροποιήσει το σχέδιο αντιμετώπισης έκτακτων
αναγκών εξαιτίας σεισμών σύμφωνα με τα αναφερόμενα στο Γενικό
Σχέδιο Πολιτικής Προστασίας «Ξενοκράτης» με:
Καθορισμό πεδίου ευθύνης Υπηρεσιών που συμμετέχουν στη
διαχείριση της έκτακτης ανάγκης από σεισμό.
Καταγραφή ανθρώπινου δυναμικού και μέσων για αυτοψία σε
πρώτο έλεγχο, μεταστέγαση κρίσιμών Υπηρεσιών αν απαιτηθεί για
συνέχεια της λειτουργίας τους.
Ενέργειες, συντονισμός Δημοτικών Υπηρεσιών, διατιθέμενο
ανθρώπινο δυναμικό και μέσα.
Υπόδειξη ασφαλών χώρων καταφυγής, καταυλισμών, χώρων
υποδοχής, οδών διαφυγής και γενικά ενέργειες με βάση τα απαιτούμενα
στο Γ.Σ.Π.Π..
Το σχέδιο αυτό προορίζεται για τη διαχείριση των έκτακτων αναγκών
που θα προκύψουν στην περίπτωση εκδήλωσης σεισμού, όμως κυρίαρχο
θέμα είναι η ελαχιστοποίηση των καταστροφικών του συνεπειών.
Η Πολιτική Προστασία του Δήμου θα πάρει πρωτοβουλία για
συντονισμό όλων των εμπλεκόμενων φορέων, όσων μπορούν να
βοηθήσουν ώστε το σχέδιο έκτακτης ανάγκης να γίνει κτήμα όλου του
Πατραϊκού λαού. Αυτό απαιτεί προσωπικό που σήμερα δεν υπάρχει.
Παράλληλα με τη διεκδίκηση μόνιμου προσωπικού, θα συγκροτήσουμε
ομάδες με εργαζόμενους του επόμενου 8μήνου που θα προετοιμάσουν
και επιμορφώσουν το σύνολο του Πατραϊκού λαού για να καταλήξουμε
σε μία μεγάλη άσκηση ετοιμότητας».
Στη συνέχεια ακολούθησαν εισηγήσεις από τον Πρόεδρο του ΤΕΕ
Δυτικής Ελλάδος Βασίλη Αϊβαλή, από τον Καθηγητή του Τμήματος
Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Πατρών Ευθύμιο Σώκο, τον Καθηγητή
του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών
Στέφανο Δρίτσο, τον Πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου Πάτρας Κώστα
Σπανό, τον Σεισμολόγο Σταύρο Τάσσο, τον Διοικητή της Πυροσβεστικής
Υπηρεσίας νομού Αχαΐας Νικόλαο Ρουμελιώτη, τον Πρόεδρο της
ΕΕΤΕΜ νομού Αχαΐας Θανάση Κουμούτσο, ο Πρόεδρος του Συλλόγου
Εργατικών Κατοικιών Λεύκας Δημήτρη Γεωργογιάννη, το μέλος της
Ένωσης Γονέων και Κηδεμόνων νομού Αχαΐας Ιωάννα Αγγελή, τον
Πρόεδρο του Συλλόγου Εργατικών Κατοικιών Ταραμπούρα Θανάση
Δακόλα, τον Πρόεδρο του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 35 ου
Δημοτικού Σχολείου Θανάση Καπράλο, από τον Σύλλογο Πολιτικών
Μηχανικών νομού Αχαΐας τον Παναγιώτη Γεωργακόπουλο, από το
ΓΕΩΤΕΕ Παράρτημα Πελοποννήσου και Δυτικής Στερεάς Ελλάδας τον
Γιώργο Αγγελόπουλο, τον επίκουρο καθηγητή του Τμήματος Πολιτικών
Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών, Παναγιώτη Πελέκη και τον
εκπρόσωπο του Φοιτητικού Συλλόγου στο ίδιο Τμήμα του
Πανεπιστημίου Μπάμπης Μάλλιαρης.
Κλείνοντας την σύσκεψη ο Δήμαρχος Πατρέων, τόνισε ότι είναι κατ’
αρχήν θετικό ότι υπήρχε ενδιαφέρον από τόσο πολλούς φορείς όμως δεν
πρέπει να μείνουμε στις παρατηρήσεις και τις ευχές αλλά να κάνουμε τα
επόμενα βήματα. Θα επανέλθουμε –τόνισε- παίρνοντας υπόψη τις πολύ
ενδιαφέρουσες προτάσεις που ακούστηκαν. Θα συναντηθούμε το αμέσως
επόμενο διάστημα για να συγκροτήσουμε αναλόγου περιεχομένου ομάδα
εργασίας.
