Το υψηλό επιτόκιο των ομολόγων και η παρουσία σε ένα διεθνές χρηματιστήριο είναι οι βασικοί λόγοι για τους οποίους ο όμιλος του Τιτάνα αποφάσισε την τριπλή εισαγωγή των μετοχών του σε Βρυξέλλες, Παρίσι και Αθήνα, αφού προηγηθεί η ανταλλαγή των σημερινών μετοχών με μετοχές της Titan International.
To επιτόκιο παίζει σημαντικό ρόλο όταν οι ανταγωνιστές του δανείζονται με επιτόκιο 1,5 – 2,20%. (σ.σ. επιπλέον οι ανταγωνιστές διαθέτουν καλύτερες χρηματιστηριακές αποτιμήσεις).
Ο Τιτάν διαθέτει τρία ομόλογα: Ένα 298 εκατ. ευρώ με επιτόκιο 4,25% που λήγει τον Ιούνιο του 2019 (σ.σ το μεγαλύτερο μέρος των κουπονιών έχει πληρωθεί). Το επόμενο είναι 300 εκατ. ευρώ με επιτόκιο 3,5% και λήγει το 2021. Το πιο πρόσφατο είναι 250 εκατ. ευρώ με επιτόκιο 2,375% λήξης 2024.
Όταν λοιπόν έχεις ένα ομόλογο 300 εκατ. ευρώ και πληρώνεις 10,5 εκατ. ευρώ ετήσιους τόκους αυτό είναι διαφορά, σε ένα ισολογισμό.
Επιπλέον, το ελληνικό ρίσκο ήταν αυτό που οδήγησε σε επιτόκια 4,25%- 3,5% ή 8,5% παλιότερα.
Αντίθετα, το φορολογικό όφελος δεν υπάρχει όπως λένε στον Τιτάνα κι αυτό που υπάρχει, είναι μικρό μπροστά στους τόκους. Για το α' εξάμηνο του 2018 ο φόρος εισοδήματος ήταν μόλις 9,5 εκατ. ευρώ ενώ σε κάθε χώρα που παράγει ο Τιτάνας πληρώνονται οι φόροι και εκπίπτουν τα μερίσματα.
Το δεύτερο πλεονέκτημα, η πρόσβαση σε χρηματιστηριακές αγορές με ρευστότητα, αποτελεί ευκαιρία για τον Τιτάνα εάν θελήσει να προχωρήσει σε αύξηση κεφαλαίου ή να τεθεί ως στόχος προς εξαγορά. Ο Τιτάν είναι η δεύτερη πιο παλαιά εισηγμένη (αφού εισήλθε στο χρηματιστήριο Αθηνών το 1912) και είχε αντέξει δυο παγκόσμιους πολέμους. Μάλιστα, ο κ. Κανελλόπουλος, εκ των βασικών μετοχών, είχε τονίσει σε ανύποπτο χρόνο μεσούσης της κρίσης ότι, ο Τιτάνας έχει επιζήσει από δυο πολέμους.
Δεν «άντεξε» όμως το ελληνικό οικονομικό περιβάλλον και με τη φυγή του δίνει ένα «άσχημο» σήμα για τις επενδύσεις. Η φορολογική του έδρα θα είναι στις Βρυξέλλες (όπου ο φόρος είναι 30% και θα μειωθεί στο 20% το 2020) ενώ το κέντρο διοίκησης θα μεταφερθεί στην Κύπρο.
Εργοστάσια: Oι ΗΠΑ δίνουν κερδοφορία – Επέκταση σε Τουρκία εν μέσω κρίσης
Ο Τιτάνας με μονάδες σε ΗΠΑ, Βραζιλία Βαλκάνια, Αίγυπτο, Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη εξισορροπεί την πτώση τη οικοδομής μετά την κρίση, έως 85%. Μεγάλο μέρος της κερδοφορίας προέρχεται από τις ΗΠΑ. Πρόσφατα απέκτησε και μονάδα στην Τουρκία όπου είχε ποσοστό και η εξαγορά έκανε αίσθηση καθώς πραγματοποιήθηκε σε μια περίοδο όπου έπεφτε ραγδαία η Τουρκική Λίρα.
Aυτή η επέκταση προς την Τουρκία και η αναχώρηση της έδρας από την Αθήνα φαίνεται πως περιλαμβάνονται στη νέα γεωστρατηγική πολιτική.
Η παρουσία του Τάκη Αράπογλου –Ο CEO του Τιτάνα στην Bildberg
O διευθύνων σύμβουλος, κ. Δ. Παπαλεξόπουλος, συμμετέχει συχνά στις συγκεντρώσεις της Λέσχης Βildeberg και έχει άμεση γνώση του τι επέρχεται στις κοινωνίες και τις οικονομίες.
Σε συνέντευξη του το 2013 ( προς την κα. Ρίτα Ζαζαριάδου ) είχε τονίσει ότι « Στην Ελλάδα του σήμερα χρειάζεται να κτίσουμε θεσμούς .Πολύς λόγος γίνεται για την ανάγκη αλλαγής νοοτροπίας και για την δημιουργία δομών, ώστε το κράτος να παραμείνει στο ρόλο του ρυθμιστή και όχι του παραγωγού. Στην εποχή μας υπάρχουν νησίδες ποιότητας στη χώρα μας ,ιδέες και επιχειρήσεις οι οποίες θα πρέπει να μεγαλώσουν και να επεκταθούν με την υποστήριξη των θεσμών. Τα έθνη δεν πεθαίνουν ,οι άνθρωποι πεθαίνουν. Γι αυτό πιστεύω ότι θα προσαρμοστούμε και θα βελτιωθούμε».
Η παρουσία στο διοικητικό συμβούλιο του πρώην διοικητή της Εθνικής Τράπεζας, κ. Τάκη Αράπογλου, αλλά και του τραπεζίτη Μ. Κολακίδη, ήταν ένα σήμα για τα επερχόμενα στον όμιλο του Τιτάνα. Ο πρώτος με μεγάλη εμπειρία σε τράπεζες, εξαγορές (όπως την εξαγορά της Τουρκικής Finansbank) ενώ και ο δεύτερος διαθέτει εμπειρία σε τράπεζες και τσιμεντοβιομηχανίες.
Όπως έγραφε το newmoney.gr, η απόφαση του Τιτάνα έρχεται μετά τις δυο άλλες αποχωρήσεις (Coca- Cola, Βιοχάλκο) και αφήνει το ελληνικό χρηματιστήριο πιο κενό, ενώ δημιουργεί και ορισμένα προβλήματα στρέβλωσης (σ.σ διότι στην κεφαλαιοποίηση του Δείκτη πρέπει να αφαιρούνται οι κεφαλαιοποιήσεις των εταιρειών που έχουν παράλληλη διαπραγμάτευση. Το καίριο ζήτημα τώρα είναι ότι, υπάρχει ή υπάρχουν κι άλλοι όμιλοι που έχουν δεχθεί πιέσεις από ξένους θεσμικούς προκειμένου να αποχωρήσουν από την Αθήνα ώστε να βρουν αποτιμήσεις.
To ελληνικό χρηματιστήριο είναι πιο «φτωχό», παραμένει ρηχό και θα αναζητά αγοραστές κι γι αυτό υφίστανται ευθύνες. Όπως ευθύνες έχει και ο προϊστάμενος υπουργός του χρηματιστηρίου ο οποίος αναζητά να εκδώσει ομόλογα με μια αναιμική οικονομία.
