Ζούμε σε ένα αβέβαιο κόσμο. Είναι γεγονός ότι η ζωή πάντα υπήρξε αγχώδης, αβέβαιη, απρόβλεπτη και γεμάτη κινδύνους. Όμως η εμπειρία να βιώνουμε από τον καναπέ του σπιτιού μας και πολύ περισσότερο από την οθόνη του κινητού μας σε 24ωρη αναμετάδοση καταστροφικά γεγονότα, είναι ένα σχετικά νέο και δύσκολα διαχειρίσιμο φαινόμενο, που όσο συγκεντρωμένος και να είναι κανείς είναι δύσκολο να μην επηρεαστεί.
Με τη ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας και την εκτεταμένη χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης η έκθεσή μας σε τραυματικά γεγονότα που γίνονται κυρίαρχη είδηση, η οποία καλύπτεται σε ζωντανή σύνδεση όλο το 24ωρο, έχει δραματικά αυξηθεί.
Είναι στη φύση και στη λειτουργία των ΜΜΕ η προβολή και αναπαραγωγή δραματικών και συναισθηματικών γεγονότων, τα οποία έχουν την ικανότητα να μας κρατούν “εγκλωβισμένους” χωρίς να καταλαβαίνουμε πολλές φορές την ουσία της πληροφορίας που λαμβάνουμε. Μια γιαγιά που κρατάει το εγγονάκι της αγκαλιά μέσα στη θάλασσα, ένας παππούς που κρατάει με πόνο το γατάκι του, κόσμος φοβισμένος και αποπροσανατολισμένος, καμένα και τραυματισμένα ζωάκια, είναι εικόνες που τραβάνε την προσοχή μας, μας κάνουν να λυπόμαστε και να αισθανόμαστε οργισμένοι ή αγανακτισμένοι.
Βουβοί και σοκαρισμένοι παρατηρητές, συχνά αισθανόμαστε αβοήθητοι, αισθανόμαστε ότι ο κόσμος μας καταρρέει. Η παρατεταμένη και υπερβολική έκθεση σε πληροφορίες και εικόνες τραυματικών γεγονότων μπορεί να προκαλέσει αισθήματα άγχους, αϋπνίας, πονοκεφάλων, πανικού και κατάθλιψης ιδιαίτερα σε άτομα που έχουν ήδη προδιάθεση.
Επιπλέον η συνεχής έκθεση σε εικόνες τρόμου και φρίκης μπορεί να προκαλέσει εξοικείωση του δέκτη με το προσλαμβανόμενο μήνυμα, απώθηση και μακροπρόθεσμα απάθεια και παραίτηση από το να αναλάβει ενεργό δράση και να διεκδικήσει.
Είναι στο χέρι μας να σταματήσουμε την αρνητικότητα.
Σταματήστε την υπερέκθεση
Ένας τρόπος διαχείρισης της πληροφόρησης που αναφέρεται σε καταστροφικά γεγονότα, είναι να διακόψετε τη συνεχόμενη και υπερβολική έκθεση στις δυσάρεστες ειδήσεις και τις εικόνες , οι οποίες κάποιες φορές μπορεί να μην ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και να αποτελούν υποπροϊόν παραπληροφόρησης ή χειραγώγησης της κοινής γνώμης. Ο καθένας μας έχει διαφορετικό όριο αντοχής τόσο στο stress, όσο και στην επεξεργασία ψευδών πληροφοριών. Βρείτε ποιο είναι το δικό σας, δηλαδή σκεφτείτε ποιο είναι εκείνο σημείο στο οποίο αισθάνεστε ότι δεν μπορείτε να διαχειριστείτε πλέον την κατάσταση ή που παρασύρεστε από τη συνήθεια και έχετε εθιστεί στη κατανάλωση πληροφοριών και ειδήσεων τρόμου. Αν οι πληροφορίες που λαμβάνετε σας κάνουν πολύ αγχωμένους, ανήσυχους και μη λειτουργικούς στην καθημερινότητά σας αυτό είναι ένα καλό σημάδι ότι θα πρέπει να σταματήσετε και να απαγκιστρωθείτε από τη συνεχόμενη ροή ειδήσεων.
Γράφει η Δρ. Έφη Σίμου
