Η Ελλάδα βρίσκεται στην 26η θέση μεταξύ των 28 της Ε.Ε. στον δείκτη ψηφιακής ωριμότητας που αξιολογεί δεξιότητες, υποδομές και τεχνολογίες. Και αυτό δυστυχώς δεν αφορά μόνο το κράτος αλλά και τις επιχειρήσεις. Βέβαια, κύρια προτεραιότητα για τις επιχειρήσεις τα προηγούμενα χρόνια ήταν να σταθούν στα πόδια τους και να επιβιώσουν με το παραδοσιακό μοντέλο που λειτουργούσαν.
Η ψηφιακή τεχνολογία αλλάζει ταχύτατα τα πάντα: την οικονομία, την εργασία, την κατανάλωση, το κράτος. Εξαφανίζει τα όρια μεταξύ κλάδων και αγορών. Δημιουργεί νέα επιχειρηματικά μοντέλα που στηρίζονται στις συνεργασίες, σε νέα κανάλια διανομής και νέα προϊόντα. Καλλιεργεί νέες ψηφιακές δεξιότητες. Αλλάζει τις σχέσεις των επιχειρήσεων με τους πελάτες και του κράτους με τους πολίτες.
Σύμφωνα με μελέτη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η υλοποίηση μιας πλήρως ανεπτυγμένης «Ενιαίας Ψηφιακής Αγοράς» μπορεί να αυξήσει το ΑΕΠ της Ευρώπης κατά 3% ετησίως, να δημιουργήσει ανάπτυξη της τάξης των 910 δισ. ευρώ και πάνω από 1,3 εκατ. θέσεις εργασίας.
Ατυχώς η Ελλάδα βρίσκεται ήδη πολύ πίσω και εξαιρετικά χαμηλά σε όλους τους κρίσιμους δείκτες ψηφιακής ωριμότητας. Τη στιγμή που το μερίδιο της ψηφιακής οικονομίας καταλαμβάνει κατά μέσον όρο το 25% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ, στη χώρα μας βρίσκεται στο 16%. Ο ψηφιακός μετασχηματισμός επομένως δεν είναι θέμα επιλογής. Είναι θέμα επιβίωσης και, σε δεύτερο χρόνο, ανάπτυξης. Για να υπάρξει όμως αναπτυξιακός στην ελληνική οικονομία και για να ενισχυθεί το ανταγωνιστικό της πλεονέκτημα στις διεθνείς αγορές θα πρέπει:
να προσαρμοστεί ανάλογα το θεσμικό πλαίσιο
να απελευθερωθεί η επιχειρηματικότητα από το δυσβάστακτο κόστους παραγωγής σε σχέση με άλλες χώρες.
Δηλαδή υπερφορολόγηση, υψηλό μη μισθολογικό κόστος, υψηλό κόστος ενέργειας, υψηλό κόστος συμμόρφωσης προς το εποπτικό πλαίσιο, στρεβλώσεις και καθυστερήσεις στην αδειοδοτική διαδικασία, κλπ. Σήμερα είναι απαραίτητο να μπορεί μία επιχείρηση να διαμορφώνει και η ίδια τους όρους της λειτουργίας της. Η εποχή που η παραγωγή είχε ως πυξίδα της μόνο την ζήτηση πέρασε.
Στις σημερινές έντονα ανταγωνιστικές οικονομίες, τα δεδομένα της εισόδου και εξόδου των προϊόντων από/και στις διεθνείς αγορές και εθνικές αγορές έχουν αλλάξει. Οι οικονομίες στον αναπτυγμένο δυτικό κόσμο στηρίζονται πλέον στην «δημιουργική ψηφιακή προσφορά», παρά στην ζήτηση, προτείνοντας προϊόντα και υπηρεσίες που αντιπροσωπεύουν κάτι παραπάνω σε σχέση με τον ανταγωνισμό. Αυτή η προστιθέμενη αξία μπορεί να είναι συνολική ή τμηματική – αρκεί να διαφοροποιεί το προϊόν από τα άλλα.
Κατά συνέπεια, αποτελεί εθνική προτεραιότητα ο ψηφιακός μετασχηματισμός της χώρας, της κοινωνίας και της επιχειρηματικότητας. Μια ολοκληρωμένη στρατηγική ανάπτυξης της ψηφιακής οικονομίας, σε υποδομές, δεξιότητες, ρυθμιστικό περιβάλλον και δημόσια διοίκηση, είναι σε θέση να επιτύχει επιπλέον αύξηση του εθνικού μας πλούτου κατά 4% (7,6 δισ. ευρώ), να δημιουργήσει 50.000 νέες θέσεις εργασίας και να βελτιώσει το επιχειρηματικό περιβάλλον της χώρας μας.
Η ψηφιακή οικονομία μας προσφέρει σήμερα την ευκαιρία να ενώσουμε δυνάμεις, πόρους και ιδέες κάτω από τον κοινό στόχο του ψηφιακού μετασχηματισμού της χώρας. Άλλωστε το φαινόμενο της δημιουργικής ψηφιακής προσφοράς είναι αυτό που όλο και περισσότερο χαρακτηρίζει την διεθνή επιχειρηματικότητα, αποτελώντας παράλληλα το καίριο όπλο της στρατηγικής τους.
