Ο επιχειρηματικός κόσμος της χώρας, είναι αυτός που εξακολουθεί να κρατά ζωντανή την ελληνική οικονομία και να στηρίζει την απασχόληση. Επίσης οι ελληνικές επιχειρήσεις προσπαθούν να παράξουν εθνικό πλούτο μέσω των εξαγωγών. Άρα απαιτείται άμεσα να δημιουργηθεί ένα βιώσιμο περιβάλλον, στο οποίο θα μπορέσουν να προγραμματίσουν, να σχεδιάσουν και να επενδύσουν. Η ανάπτυξη είναι πια θέμα επιβίωσης για τη χώρα. Όταν δε, αναφερόμαστε στην ανάπτυξη δεν εννοούμε μια οριακά θετική μεταβολή του ΑΕΠ, αλλά μια οικονομία που θα μπορεί να καλύπτει τις δανειακές υποχρεώσεις της χώρας και σταδιακά, θα αποκαθιστά τις συνθήκες ευημερίας στην αγορά και στην κοινωνία.
Κατά συνέπεια είναι αναγκαίο να υπάρξουν κεφάλαια και επενδύσεις από την Ελλάδα και τον εξωτερικό. Χρειάζεται αύξηση των εξαγωγών και ενίσχυση της συμμετοχής τους στο ΑΕΠ κατά 10 τουλάχιστον ποσοστιαίες μονάδες, ώστε να φθάσει τουλάχιστον στα επίπεδα του μέσου όρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Χρειάζεται συνθήκες οι οποίες θα εμπνέουν εμπιστοσύνη και ασφάλεια στους επενδυτές. Χρειάζεται ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον, στο οποίο θα μπορέσουν να ανθίσουν δυναμικές και εξωστρεφείς επιχειρήσεις.
Βέβαια υπάρχουν σήμερα σημαντικές δυσκολίες, που εμποδίζουν το σχηματισμό ενός επενδυτικού πλαισίου που εναγωνίως ζητά η χώρα.
Πιο συγκεκριμένα:
Τα πρωτογενή πλεονάσματα στηρίζονται σε ένα μείγμα δημοσιονομικής πολιτικής προσαρμοσμένο τουλάχιστον ως προς τα έσοδα στην υπερφορολόγηση νοικοκυριών και επιχειρήσεων.
Δεν μπορούμε να μιλάμε για ανάπτυξη και επενδύσεις όταν το ύψος των φόρων και των εισφορών που ισχύουν σήμερα στην Ελλάδα είναι ένα από τα υψηλότερα στην Ευρώπη. Και είναι πολλαπλάσιο σε σχέση με αυτό που ισχύει σε γειτονικές ανταγωνίστριες χώρες όπως η Βουλγαρία και η Κύπρος.
Δεν είναι τυχαίο ότι η Ελλάδα φέτος, για μια ακόμη χρονιά, είναι ουραγός στις παγκόσμιες αξιολογήσεις ανταγωνιστικότητας. Η χώρα μας δεν φρόντισε να δημιουργήσει ένα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, σε σχέση με το φορολογικό περιβάλλον ούτε φρόντισε να περιορίσει τις κρατικές δαπάνες και να προωθήσει βαθύτερες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Αντίθετα έχουμε ένα ασταθές και πολύπλοκο φορολογικό περιβάλλον, το οποίο αλλάζει διαρκώς και μάλιστα προς το δυσμενέστερο, ανάλογα με το έλλειμα που προκύπτει κάθε φορά στα έσοδα του προϋπολογισμού. Εμπόδιο επίσης, είναι το γεγονός ότι ακόμη δεν έχουν δημιουργηθεί ομαλές συνθήκες και ανταγωνιστικοί όροι χρηματοδότησης της επιχειρηματικότητας. Η ένταξη της χώρας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ, που θα βοηθούσε εν προκειμένω στην αποκλιμάκωση των επιτοκίων.
Καθίσταται επομένως επιβεβλημένη μια εθνική προσπάθεια για ανάπτυξη μέσα από την υλοποίηση γενναίων μέτρων και μεταρρυθμίσεων, που θα έχει ως στόχους:
- Ένα ανταγωνιστικό και σταθερό φορολογικό περιβάλλον. Με χαμηλότερους συντελεστές για τις επιχειρήσεις και μειωμένο ύψος ασφαλιστικών εισφορών, προκειμένου να στηριχθούν οι επενδύσεις και η απασχόληση.
- Βελτίωση των συνθηκών χρηματοδότησης της πραγματικής οικονομίας.
- Επιτάχυνση των μεταρρυθμίσεων που θα απλουστεύσει το θεσμικό πλαίσιο που διέπει τις επενδύσεις και το επιχειρείν.
Είναι καιρός να αλλάξουμε αντίληψη για την ιδιωτική πρωτοβουλία και να μην θεωρείται εχθρική προς το δημόσιο συμφέρον. Παράλληλα πρέπει να πάψουμε να αντιμετωπίζουμε τις μεταρρυθμίσεις ως «κακό» που είμαστε αναγκασμένοι να εφευρίσκουμε τρόπους αποφυγής.
