Η ευημερία των αριθμών σε επίπεδο διεθνών αφίξεων δεν αποτυπώνει τη συνολική εικόνα της τουριστικής αγοράς, ενώ το εξοντωτικό φορολογικό πλαίσιο αποτελεί έναν από τους βασικούς ανασταλτικούς παράγοντες στην προσπάθεια του κλάδου να παραμείνει ανταγωνιστικός.
Για να υπάρξει μια ισόρροπη ανάπτυξη χρειάζεται η ενεργοποίηση και άλλων παραμέτρων:
Κατ’ αρχήν απαιτείται διασύνδεση και με άλλους τομείς της οικονομίας, όπως για παράδειγμα η αγροδιατροφή και ο πολιτισμός. Στόχος είναι να πουλήσουμε υψηλότερα και να προσεγγίσουμε υψηλότερης αγοραστικής δύναμης τουρίστες, αυξάνοντας παράλληλα το αποτύπωμα του τουρισμού στην κοινωνία. Το ζητούμενο δεν είναι να πανηγυρίζουμε εάν σπάσουμε το φράγμα των 30 εκατομμυρίων τουριστών, αλλά να δούμε το πώς διαχέεται αυτό το εισόδημα στην ελληνική οικονομία.
Σε επίπεδο ετήσιων εσόδων οι εκτιμήσεις κάνουν λόγο για 14,5 δισ. ευρώ, νούμερο που είναι χαμηλό αναλογικά με τον αριθμό των τουριστών που επισκέπτονται την Ελλάδα. Θέλουμε μεγαλύτερη μέση δαπάνη ανά τουρίστα και μεγαλύτερη διάρκεια παραμονής.
Το ελληνικό τουριστικό προϊόν είναι ακριβό σε σχέση με τον ανταγωνισμό και αυτό οφείλεται καθαρά στην πολύ υψηλή φορολογία. Το βασικό μας πακέτο είναι 7 με 8 μονάδες περισσότερο φορολογημένο από τον άμεσο ανταγωνισμό. Παράλληλα, νέος φόρος της διανυκτέρευσης διαμονής από 1/1/2018, το επιβαρύνει περαιτέρω. Έχουμε επίσης 8 χρόνια ύφεσης με ένα τραπεζικό σύστημα που δεν ευνοεί τις επιχειρήσεις, με ένα περιβάλλον που δεν ευνοεί τις επενδύσεις για τη συντήρηση των υφιστάμενων ή τη δημιουργία νέων εγκαταστάσεων, οπότε σταδιακά το προϊόν αυτό γερνάει.
O ελληνικός τουρισμός κατάφερε να σταθεί όρθιος σε μια δύσκολη περίοδο για τη χώρα. Η επιχειρηματική κοινότητα, ελληνική και διεθνής, παρά τη γραφειοκρατική νοοτροπία που εξακολουθεί να υπάρχει στην αντιμετώπιση των επενδύσεων και στην έλλειψη χρηματοδοτικών εργαλείων, έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στον ελληνικό προορισμό. Αυτό όμως δεν αρκεί. Οι ιδιωτικές τουριστικές επενδύσεις πρέπει να υποστηριχθούν από τις δημόσιες υποδομές. Η πολιτεία πρέπει να συμπεριλάβει στις προτεραιότητές της τη δημιουργία νέων δημόσιων υποδομών και τον εκσυγχρονισμό υφιστάμενων, λαμβάνοντας υπόψη τις βραχυπρόθεσμες και τις μεσομακροπρόθεσμες ανάγκες του ελληνικού τουρισμού».
Αναμφισβήτητα, η υπερφορολόγηση που έχει υποστεί το ελληνικό τουριστικό προϊόν τα τελευταία χρόνια επηρεάζει την ανταγωνιστικότητά του. Ένας σημαντικός αριθμός τουριστικών επιχειρήσεων βρίσκεται υπό διαδικασία πώλησης. Για το λόγο αυτό, πρέπει να επιβληθούν ξεκάθαροι κανόνες λειτουργίας στην αγορά της οικονομίας του διαμοιρασμού. Πρέπει να επικρατήσει η λογική της φορολογικής ισότητας μεταξύ των επιχειρήσεων της αδειοδοτημένης τουριστικής αγοράς και των καταλυμάτων της οικονομίας του διαμοιρασμού».
Για να παραμείνει σε αναπτυξιακή τροχιά ο ελληνικός τουρισμός τα επόμενα χρόνια και να ενισχυθεί η επενδυτική του δραστηριότητα, απαιτούνται συγκεκριμένες προϋποθέσεις.
Οι προϋποθέσεις αυτές συνοψίζονται ως εξής:
στη διατήρηση της οικονομικής και πολιτικής σταθερότητας,
στη διαμόρφωση ενός ρεαλιστικού και σταθερού φορολογικού πλαισίου,
στην λειτουργία ενός ευέλικτου χρηματοπιστωτικού συστήματος,
στη δημιουργία εθνικού χωροταξικού πλαισίου και
στη διασφάλιση της ασφάλειας δικαίου.
Η χώρα μας έχει το δυσμενέστερο καθεστώς όσον αφορά στους φόρους που επιβάλλονται στις επενδύσεις και τη λειτουργία των επιχειρήσεων. Χρειάζεται ένα ρεαλιστικό για τις επενδύσεις και την ανταγωνιστικότητα φορολογικό πλαίσιο, το οποίο θα είναι σταθερό σε βάθος δεκαετίας. Παράλληλα, η αυξημένη φορολογική επιβάρυνση για το τουριστικό πακέτο έχει υποβαθμίσει το 50% των κερδών από την ανταγωνιστικότητα, που προέκυψε λόγω της εσωτερικής υποτίμησης που δημιουργήθηκε από τα ελληνικά προγράμματα προσαρμογής.
Είναι αναγκαιότητα η ταχύτερη ολοκλήρωση του εθνικού χωροταξικού σχέδιο για τον τουρισμό, αλλά και η διασφάλιση της ασφάλειας δικαίου. Αυτό που προβληματίζει τους επενδυτές είναι, ότι δεν ξέρουν τι μπορούν να σχεδιάσουν και που, αλλά και σε ποια σημεία μπορεί να ακυρωθούν οι επενδύσεις τους ή να καθυστερήσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα από τις διάφορες υπηρεσίες. Επιπλέον, χρειάζεται ένα ευέλικτο χρηματοπιστωτικό σύστημα, το οποίο θα είναι σε θέση να προσφέρει την απαιτούμενη ρευστότητα αλλά και χρηματοδοτικές λύσεις και εργαλεία στα υγιή επιχειρηματικά σχέδια τα οποία έχουν την προοπτική να δημιουργήσουν προστιθέμενη αξία και θέσεις εργασίας.
Η διατήρηση της δυναμικής του τουριστικού τομέα τα επόμενα χρόνια, με ποσοτικά και ποιοτικά κριτήρια, ιδίως, προς την κατεύθυνση της περαιτέρω διάχυσης των ωφελειών στις κατά τόπους Περιφέρειες της χώρας και σε περισσότερους μήνες στον χρόνο, της βελτίωσης της μέσης κατά κεφαλήν δαπάνης, της διάρκειας παραμονής, θα επιφέρει και την ενίσχυση της απασχόλησης, γεγονός που θα συμβάλει στη βιώσιμη ανάπτυξη του τόπου.
