Στα ίχνη του Πεπρωμένου
Πόσοι και πόσοι δεν χάθηκαν στις απέραντες στέπες της νοσταλγίας, πόσοι δεν βυθίστηκαν στα σκοτεινά νερά της επιθυμίας, πόσοι δεν έσβησαν στα δύσβατα μονοπάτια του πόθου, πόσοι δεν έγειραν, ανήμποροι για ένα ακόμα βήμα, στους γκρεμούς της ανάγκης, κι όμως αυτή η ανολοκλήρωτη πορεία είναι η πεμπτουσία της ζωής.
Στη χαοτική Σεούλ, της Νότιας Κορέας, στις «Περασμένες Ζωές» δύο δωδεκάχρονοι συμμαθητές, η Να Γιανγκ και ο Χε Σουνγκ, ενθαρρυμένοι από τους γονείς τους, ξεκινούν ένα αθώο, παιδικό ραντεβού και ανακαλύπτουν ότι έλκονται μεταξύ τους κάτι που αφήνει ανεξίτηλη σφραγίδα στις νεαρές καρδιές τους.
Η οικογένεια της Να Γιανγκ παίρνει μια απόφαση που αλλάζει τη ζωή της και μεταναστεύει στο Τορόντο του Καναδά, αφήνοντας πίσω την παιδική της ηλικία και το όνομά της. Υιοθετεί τη νέα ταυτότητα της Νόρα Μουν, σύμβολο της νέας της αρχής σε μια ξένη χώρα. Η γεωγραφική απόσταση και η αλλαγή ονόματος οδηγούν σε σταδιακό αποχωρισμό μεταξύ των δύο φίλων, με αποτέλεσμα τελικά να χάσουν κάθε επαφή.
Δώδεκα χρόνια αργότερα, ο Χε Σουνγκ ολοκληρώνει την υποχρεωτική στρατιωτική του θητεία, ενώ η Nora μετακομίζει και πάλι, αυτή τη φορά στη Νέα Υόρκη για να κυνηγήσει το όνειρό της να γίνει συγγραφέας. Η μοίρα παίρνει μια ενδιαφέρουσα τροπή όταν η Νόρα πέφτει πάνω στο σχόλιο του Χε Σουνγκ σε μια ανάρτηση στο Facebook, όπου ψάχνει απεγνωσμένα τη Να Γιανγκ, αγνοώντας εντελώς την αλλαγή του ονόματός της. Η δύναμη των μέσων κοινωνικής δικτύωσης τους επανασυνδέει εικονικά, οδηγώντας τους σε βιντεοκλήσεις γεμάτες αναμνήσεις, εικόνες από το παρελθόν και νοσταλγία.
Η χρονική συγκυρία όμως πάλι δεν τους ευνοεί. Η Νόρα είναι απορροφημένη σε ένα συγγραφικό καταφύγιο σε μια γραφική περιοχή, ενώ ο Χε Σουνγκ προετοιμάζεται για ένα πρόγραμμα ανταλλαγής γλωσσών στην Κίνα. Η φυσική απόσταση παραμένει, ματαιώνοντας την επιθυμία τους να συναντηθούν από κοντά και να αναζωπυρώσουν τη σχέση τους.
Σε μια γλυκόπικρη απόφαση, η Νόρα προτείνει να αναστείλουν την αναζωπυρωμένη φιλία τους, τονίζοντας τη σημασία του να επικεντρωθούν στις αντίστοιχες ζωές τους. Η Νόρα στη νέα ζωή της, διασταυρώνεται με έναν συνάδελφο της, τον Άρθουρ Ζατουράνσκι. Η κοινή τους αγάπη για τη λογοτεχνία και το γαλήνιο περιβάλλον πυροδοτούν μια βαθιά και παθιασμένη σχέση. Καθώς περνούν χρόνο μαζί, ο δεσμός τους βαθαίνει σε μια αγάπη που κανείς τους δεν περίμενε.
Εν τω μεταξύ, η νέα σχέση του Να Γιανγκ προχωρά, δίνοντας χαρά και νόημα στη ζωή του. Παρά τη φυσική απόσταση που τους χωρίζει από την παιδική τους σχέση, τόσο η Νόρα όσο και ο Να Γιανγκ βρίσκουν την αγάπη και την ολοκλήρωση στα αντίστοιχα ταξίδια τους.
Περνούν άλλα 12 χρόνια, και αφού δεν έχουν επικοινωνήσει όλο εκείνο το διάστημα, εκείνος θα έρθει στην Αμερική για να ψάξει αυτό που εγκατέλειψαν. Εκείνη ήδη θα είναι 7 χρόνια παντρεμένη και μετανιωμένη που οι επιλογές της συνέχισαν να είναι εστιασμένες στην καθιέρωση στον ξένο τόπο, παρά στην αναζωπύρωση μιας ζωντανής σχέσης.
Το "Περασμένες Ζωές" είναι μια ιστορία αγάπης, απώλειας και επανανακάλυψης. Εξερευνά τις ανατροπές του ταξιδιού της ζωής και τη βαθιά επίδραση της χρονικής στιγμής στις σχέσεις. Καθώς η Νόρα και ο Χε Σουνγκ περιηγούνται στις πολυπλοκότητες της ενηλικίωσης, συνειδητοποιούν ότι μερικές φορές, η αγάπη που αναζητούμε στο παρόν μπορεί να μην είναι η ίδια με εκείνη που χάσαμε στο παρελθόν.
Καθώς η ιστορία εξελίσσεται, η σκηνοθέτις συνδυάζει αναδρομές στα περασμένα και στιγμές του παρόντος, αποκαλύπτοντας το βάθος της φιλίας της Σάρα και του Ντέιβιντ στο παρελθόν. Οι διάλογοι είναι διανθισμένοι με τη σοφία του χρόνου και της εμπειρίας, δημιουργώντας μια αίσθηση οικειότητας που ξεπερνά την απλή νοσταλγία. Η κεντρική σύγκρουση της ταινίας προκύπτει από το γεγονός ότι η Σάρα και ο Ντέιβιντ έχουν επιλέξει διαφορετικούς δρόμους στη ζωή. Η αφοσίωση της Σάρα στις αυστηρές επιστημονικές της αναζητήσεις έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τον ανέμελο και καλλιτεχνικό τρόπο ζωής του Ντέιβιντ. Η αγάπη τους ο ένας για τον άλλον είναι αναμφισβήτητη, αλλά υπάρχει μέσα στα όρια αυτών των αντίθετων κόσμων.
Το "Περασμένες Ζωές" διερευνά το πανάρχαιο ερώτημα αν η αγάπη και μόνο μπορεί να γεφυρώσει το χάσμα ανάμεσα σε δύο ψυχές που ζουν σε τόσο διαφορετικές πραγματικότητες. Το κάνει με έντονη ποιητική προδιάθεση, εμπλουτίζοντας κάθε σκηνή με μια γήινη ευαισθησία που αντικατοπτρίζει τη σύνδεση των χαρακτήρων με τη φύση και τον κόσμο γύρω τους.
Καθ' όλη τη διάρκεια της ταινίας, το κοινό παρακολουθεί εκπληκτικές εικόνες του φυσικού κόσμου, από γαλήνια δασικά τοπία μέχρι μαγευτικές εικόνες του ωκεανού. Αυτές οι εικόνες χρησιμεύουν ως μεταφορά για τα εσωτερικά τοπία των χαρακτήρων και το διαρκώς μεταβαλλόμενο έδαφος των συναισθημάτων τους.
Η ταινία εδράζεται στην αριστοτεχνική σκηνοθεσία της Σελίν Σονγκ και είναι μια τρυφερή και ευαίσθητη ταινία η οποία επιτρέπει στους ηθοποιούς να προσφέρουν ωμές και συναισθηματικά φορτισμένες ερμηνείες. Η αβίαστη χημεία μεταξύ των πρωταγωνιστών είναι αισθητή και το ταξίδι τους είναι ένα ταξίδι αυτογνωσίας και συμφιλίωσης, καθώς παλεύουν με τις επιλογές που έκαναν και τη δυνατότητα να χαράξουν μια νέα πορεία μαζί.
Η τελευταία κινηματογραφική πρόταση της σκηνοθέτιδας εμβαθύνει στην πολυπλοκότητα της αγάπης, της φιλίας και του περάσματος του χρόνου. Με φόντο τοπία που κόβουν την ανάσα και υπογραμμισμένα από μια υποβλητική μουσική επένδυση, η ταινία παρουσιάζει μια συγκλονιστική και ειλικρινή αφήγηση.
Στο "Περασμένες Ζωές’’, με αυτοβιογραφικές αναφορές και ερεθίσματα, η Σελίν Σονγκ έχει δημιουργήσει μια βαθιά συγκινητική και ενδοσκοπική ταινία εξερεύνησης της αγάπης και του περάσματος του χρόνου. Είναι μια απόδειξη της διαρκούς δύναμης της ανθρώπινης σύνδεσης και των τρόπων με τους οποίους οι προηγούμενες ζωές μας συνεχίζουν να διαμορφώνουν το παρόν και το μέλλον μας. Καθώς οι χαρακτήρες περιηγούνται στις πολυπλοκότητες του αναζωπυρωμένου ειδυλλίου τους μένει με μια βαθιά αίσθηση ελπίδας και μια υπενθύμιση ότι, μερικές φορές, η αγάπη αξίζει όλες τις θυσίες που είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε και λίγες ακόμα.
