Η εκρηκτική JLo νο 1 στο Netflix
Το πιο σημαντικό πράγμα που οι γονείς μπορούν να μάθουν στα παιδιά τους είναι πώς να τα βγάζουν πέρα χωρίς αυτούς. Αλλά μέχρι εκείνη τη στιγμή πρέπει να είναι σε θέση να το φροντίσουν και να το προστατεύσουν. Ένα παιδί δικαιούται να αισθανθεί για τους γονείς του όλα τα συναισθήματα από την απόλυτη αγάπη μέχρι ίσως και το μίσος, στις δύσκολες και άγριες εφηβικές συρράξεις και αναμετρήσεις, ένας γονιός όμως δεν μπορεί να αισθανθεί για το παιδί του τίποτα άλλο από απόλυτη, ανόθευτη αγάπη και βαθιά ευθύνη.
Το "The Mother" είναι η τελευταία ταινία εκδίκησης γεμάτη δράση που έφτασε πρόσφατα στην πλατφόρμα streaming. Με πρωταγωνίστρια τη χαρισματική Τζένιφερ Λόπεζ ταινία αναρριχήθηκε στην κορυφή του Netflix. Η Τζένιφερ Λόπεζ υποδύεται μια σκοτεινή και δεινή εκτελέστρια, η οποία είναι βυθισμένη σε περίεργες και άγριες καταστάσεις εμπορίας όπλων και πυρομαχικών, μέχρι τη στιγμή που το μητρικό φίλτρο και η γυναικεία φύση δεν της χτυπούν απλώς την πόρτα, αλλά γκρεμίζουν τον τοίχο της σκληρής και αδυσώπητης μαχήτριας και εισβάλουν στις πιο τρυφερές και απόκρυφες γωνιές της μητρότητας που είχε η Τζένιφερ καλά κρυμμένη πίσω από το σκληρό προσωπείο της αμείλικτης και ανάλγητης πολεμίστριας. Ήδη το μωρό κινδυνεύει ενώ βρίσκεται στην κοιλιά της από τους ραδιούργους και απηνείς διώκτες της.
Η μητέρα καταλαβαίνει ότι ο μόνος τρόπος για να προστατεύσει το μωρό της είναι να το δώσει στον έμπιστο συνεργάτη της (Ομάρι Χάρντγουικ), ο οποίος θα φροντίσει για την υιοθεσία σε κάποια έμπιστη οικογένεια και να απομακρυνθεί όσο πιο πολύ γίνεται από την κόρη της. Η μητέρα αποφασίζει να ζήσει απομονωμένη στον άγριο και απαιτητικό τοπίο της Αλάσκας γιατί γνωρίζει αυτό που έγραφε η συγγραφέας Ελίζαμπεθ Στοουν « Η απόφαση να κάνεις παιδί είναι πραγματικά βαρυσήμαντη. Αποφασίζεις ν’ αφήσεις την καρδιά σου να κυκλοφορεί έξω από το σώμα σου για πάντα».
Η σκηνοθέτις Νίκι Κάρο βρίσκει την ευκαιρία να αποτυπώσει με την κινηματογραφική της μηχανή τη σκληρή ομορφιά της άγριας φύσης της Αλάσκας, αξιοποιώντας ένα οπτικά εντυπωσιακό σκηνικό το οποίο έρχεται σε αντίστιξη με την λεπτεπίλεπτη και ευαίσθητη ομορφιά της Τζένιφερ Λόπεζ. Τα απέραντα παγωμένα τοπία και τα έρημα δάση προσδίδουν μεγαλοπρέπεια στη φύση και αναδεικνύουν την ευθραυστότητα της μόνης γυναίκας μέσα στις αχανείς εκτάσεις, η οποία προσπαθεί να επιβιώσει σε άγριες συνθήκες, ενισχύοντας την αίσθηση της απομόνωσης και του κινδύνου, που αντιμετωπίζει η ηρωίδα μας.
Όλα αυτά όμως τα ντοκιμαντερίστικα, τα οποία είναι και τα καλύτερα σημεία της ταινίας, ανατρέπονται όταν ο στενός συνεργάτης της Τζένιφερ την ενημερώνει ότι οι κακοί και πανούργοι αντίπαλοί της (Τζόζεφ Φάινς, Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ), βρίσκονται στο κατόπι της κόρης της. Η άμοιρη μητέρα μαζεύει τα μπογαλάκια της και ετοιμάζεται να εγκαταλείψει την αυτοεξορία και να μετακομίσει στα ζεστά μέρη των ΗΠΑ για να προστατέψει με τη βία, τα όπλα και αν χρειαστεί με το γεμάτο καμπύλες κορμί της, την αγαπημένη κόρη της. Οι μνησίκακοι αντίπαλοί της μητέρας απαγάγουν την κόρη και τότε αρχίζει το άγριο πιστολίδι. Η ίδια η υπόθεση θέτει τις βάσεις για μια συναρπαστική και γεμάτη αδρεναλίνη περιπέτεια, υποσχόμενη έντονα συναισθήματα και σφοδρές σκηνές δράσης. Οι σκηνές δράσης είναι καλά χορογραφημένες, μερικές από αυτές ξεχωρίζουν στην ταινία, δίπλα στη Λόπεζ εμφανίζονται οι Τζόζεφ Φάινς, Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ, Λούσι Παέζ, Ομάρι Χάρντγουικ, Πολ Ρέισι, Τζέσι Γκαρσία, Ιβόν Σένατ Τζόουνς, Ίντι Φάλκο.
Ωστόσο, εκεί που το "The Mother" υστερεί είναι στην εκτέλεση της γνωστής και μη εξαιρετέας πλοκής με γνώμονα την εκδίκηση. Η αφήγηση στερείται πρωτοτυπίας, καταφεύγοντας σε προβλέψιμες ανατροπές και κλισέ που υπονομεύουν τον πιθανό αντίκτυπό της. Το σενάριο αποτυγχάνει να εμβαθύνει στους χαρακτήρες, αφήνοντάς τους να μοιάζουν μονοδιάστατοι και χωρίς βάθος. Οι υποστηρικτικοί χαρακτήρες, συμπεριλαμβανομένων των ανταγωνιστών, είναι σκιές ανθρώπινες και όχι ολοκληρωμένοι άνθρωποι, καθιστώντας δύσκολο να πειστεί κανείς πραγματικά για τα κίνητρα και τις πράξεις τους.
Παρά τις προσπάθειές της σκηνοθέτιδος Νίκι Κάρο να δημιουργήσει ένταση και σασπένς, ο ρυθμός της ταινίας μοιάζει άνισος. Υπάρχουν στιγμές έντονης δράσης που ακολουθούνται από παρατεταμένες περιόδους έκθεσης και πιο αργούς ρυθμούς που διαταράσσουν τη συνολική ισορροπία . Αυτή η ανισορροπία δυσχεραίνει την ικανότητα της ταινίας να διατηρήσει ένα σταθερό επίπεδο ενδιαφέροντος, με αποτέλεσμα περιστασιακές ατονίες και χάσματα που αποδυναμώνουν τον αντίκτυπο της ιστορίας. Ένα άλλο αξιοσημείωτο μειονέκτημα είναι η τάση του σεναρίου να βασίζεται σε επιτηδευμένες συμπτώσεις και βολικές εξελίξεις της πλοκής. Η αφήγηση βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην ευκολία και την τύχη, υπονομεύοντας την αξιοπιστία της ιστορίας και των αγώνων της ηρωίδας μας. Αυτές οι επινοήσεις μειώνουν το διακύβευμα, κάνουν ορισμένα σημεία της πλοκής να μοιάζουν αναγκαστικά και μη ρεαλιστικά και τελικά η ταινία αποτελεί μια μέτρια κινηματογραφική εμπειρία.
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος αλλά και οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν αυτοί που δουλεύουν στο σινεμά είναι οι απεριόριστες δυνατότητες που προσφέρει για να λέει κανείς ψέματα. Αλλά το θέμα μας δεν είναι πόσα ψέματα θα ειπωθούν σε μια ταινία, το θέμα μας είναι να ειπωθούν με ασίγαστα πρωτότυπο, απρόσμενα καινοφανή και προκλητικά ενδιαφέροντα τρόπο.
