Ήρθε στον νου μου η φράση του αειμνήστου καθηγητή της Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου, Νεοκλή Σαρρή: «Σε λίγα χρόνια οι Τούρκοι θα κάνουν τους Έλληνες να σκέφτονται σαν Τούρκοι…»Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε τις μαντικές ικανότητες στον εκλιπόντα μέγα πατριώτη. Όχι, βέβαια, γιατί η επαλήθευση της ρήσης του αφορά τον απλό λαό. Αφορά, ωστόσο, τον εσμό των μειοδοτών που κυβερνούν τον τόπο και με επικοινωνιακό πειθαναγκασμό επιχειρούν να σκεφτόμαστε, όπως σκέφτονται αυτοί… Όπως σκέφτονται και ορέγονται οι Τούρκοι.
Τούτες τις κρίσιμες στιγμές, που ο «σαλταρισμένος Ερντογάν, έχει στρέψει το περίστροφο στην κρόταφο της Ελλάδος ήρθε η ώρα του διαχωρισμού. Του διαχωρισμού και όχι του διχασμού. Από δω οι εθνομηδενιστές, από δω οι ενδοτικοί και ριψάσπιδες, οι απάτριδες που γοητεύονται από την πολυπολιτισμικότητα και τον παγκοσμιοποιημένο διεθνισμό, που δηλητηριάζουν την Ελληνική κοινωνία υπαινισσόμενοι ότι ο πατριωτισμός είναι «πηγή κακών» που ποδοπατούν αυτή την υπέρτατη πανανθρώπινη αξία και από εκεί όλοι εμείς.
Συνασπισμένοι, αγκαλιασμένοι, αποφασισμένοι να ξεχαρβαλώσουμε τον «δούρειο ίππο» της μειοδοσίας. Οι καιροί ου μενετοί . Από δω λοιπόν, ο Ντόκος, ο Γεραπετρίτης, το ΕΛΙΑΜΕΓ, ο Ροζάκης, ο Ιωακειμίδης οι Σημιτοκιοτήδες και στην άλλη πλευρά εμείς.
Εμείς που εκφραζόμαστε από τον Κώστα Καβάφη να μας καλεί σε ΕΘΝΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ με τους στοίχους :«Η ακοή αυτών κάποτε εν ώραις σοβαρών σπουδών ταράττεται.
Η μυστική βοή τούς έρχεται των πλησιαζόντων γεγονότων. Και την προσέχουν ευλαβείς.» Εμείς που αφουγκραζόμαστε τους πόθους και την αγωνία των ακριτών του Έβρου, του Καστελόριζου, της Λήμνου, της Λέσβου, της Χίου και των συνελλήνων πατριωτών όλης της επικράτειας. Όλοι εμείς που δεν θέλουμε την παράδοση στον άφρονα γείτονα, ούτε μιας σπιθαμής γης, ούτε μιας σταγόνας θάλασσας. Εμείς που λαχταράμε να ακούσουμε την επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια και αντ’ αυτού ο Γεραπετρίτης από την περιουσία όσων θυσίασαν την ζωή τους για την ελευθερία της πατρίδας, «χαρίζει» τα μισά στον Ερντογάν.
Το εθνικό ατόπημα με τα Σκόπια ωχριά μπροστά στο επιχειρούμενο εθνικό έγκλημα της εκχώρησης κυριαρχικών δικαιωμάτων μας, γης και θάλασσας στον Ενρτογάν. Αν ο Αλ. Τσίπρας σήμερα βρίσκεται στην αντιπολίτευση για την παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας και αν «βουρλίζεται» στην δίνη μιας εσωκομματικής αντιπαράθεσης που δεν του επιτρέπει να σηκώσει κεφάλι, μην θεωρεί ο Κυρ. Μητσοτάκης ότι θα ξεχαστεί σε δέκα χρόνια -όπως είχε πει ο μακαρίτης ο πατέρας του για τα Σκόπια- η εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας στον Τούρκο. Έχει να διαλέξει ο Πρωθυπουργός ανάμεσα στους λεονταρισμούς και το “casus belli” του Σουλτάνου από την μια πλευρά και το “casus belli” του Ελληνικού λαού από την άλλη, με αποδέκτη τον Πρωθυπουργό. Γιατί ναι, είναι «αιτία εσωτερικού πολέμου» η όποια απόπειρα για απώλεια εθνικής κυριαρχίας και η όποια διαπραγμάτευση για συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο και αποστρατικοποίηση των ακριτικών νησιών μας.
Και όσοι στρώνουν επικοινωνιακό έδαφος να προσέξουν καλά, γιατί η συνηγορία τους στην τέλεση ενός εθνικού εγκλήματος δεν τους απαλλάσσει δεν τους από την ηθική αυτουργία και τις επιπτώσεις. Διότι ναι μεν, προετοιμάζουν την κοινή γνώμη να δεχθεί παθητικά ως αναγκαίο κακό τις παραχωρήσεις, όμως ο Κυρ., Μητσοτάκης στις περσινές εκλογές δεν έλαβε τέτοια εντολή από τον Ελληνικό λαό. Και αν δεν κατάλαβε καλά ποια εντολή έλαβε, ιδού η «Ρόδος …των εκλογών». Και να πει ξεκάθαρα και κρυστάλλινα ποιο είναι το δικό του casus belli στον παράφρονα Ερντογάν.
Από δω, λοιπόν, οι Ροζάκηδες, οι Ντόκοι και οι Γεραπετρίτηδες και όλο το συνάφι του εθνομηδενισμού και από εκεί, στις πολεμίστρες της εθνικής μας κυριαρχίας, εμείς. Ώρα δε, είναι όσοι βρίσκονται στην.. μέση να διαλέξουν. Και ας ξέρουν ο Καραμανλής, ο Σαμαράς, ο Δένδιας, ο Παναγιωτόπουλος, ο Συρίγος, ο Φλώρος ότι τους θέλει μαζί του ο Ελληνικός λαός.
