Σχεδόν όλοι μείναμε στο σπίτι μας και φυσικά υπαίτιος είναι ο κορωνοιος. Εξακολουθεί να είναι, για να είμαι ακριβής.
Μοιάζει απίστευτο αλλά ένας οργανισμός που φαίνεται μόνο στο μικροσκόπιο, μπορεί να γονατίσει όλες τις μεγάλες οικονομίες στον πλανήτη και επαγωγικά, αυτό θα γίνει. Θα προκαλέσει τεράστια ζημιά στην οικονομία ολόκληρου του πλανήτη. Ένας ιός!!!! Εντάξει, έχει και κορώνα απ’ οτι λένε οι ειδικοί. Εγώ δεν είμαι ειδικός, αλλά πιστεύω ότι δεν είναι καν ένας από τους πιο επιθετικούς και επικίνδυνους ιούς που έχουν εμφανιστεί, κυρίως αν προσέξει κανείς. Το ποσοστό θνησιμότητας παραμένει μικρό, σχεδόν αμελητέο στις πιο μικρές ηλικίες. Δείχνει όμως πόσο εύθραυστη είναι η ισορροπία σε όλους τους τομείς. Όμως δεν παύει να σκοτώνει ανθρώπους και μαζί του και την οικονομία σε όλο τον πλανήτη. Θα μου πεις, εδώ σκοτώνει ανθρώπους για την οικονομία. Εννοείται πως η ανθρώπινη ζωή έχει την απόλυτη προτεραιότητα. Με κάποιον τρόπο, ωστόσο, αυτό το ξέσπασμα της επιδημίας, δείχνει και το όριο των αντοχών του συστήματος. Η τεχνολογία μας σώζει, αλλά και η ίδια η τεχνολογία μας εκθέτει σε οποιαδήποτε νέα ασθένεια που εμφανίζεται σε οποιαδήποτε σημείο του πλανήτη. Δεν υπάρχουν(απ’ οτι με έχει διδάξει η ίδια η ζωή έως τώρα) πλέον στεγανά. Και “καλώς” κατα την άποψη μου, δεν υπάρχουν. Αλλά όπως ευτυχώς δεν υπάρχουν στεγανά στη διακίνηση του χρήματος, ιδεών, πολιτισμού, το ίδιο ανεπαρκής είναι και για τους ιούς. Διότι, φορείς και των δύο είναι τελικά οι άνθρωποι.
Πρόκειται με άλλα λόγια, για το τίμημα που πρέπει να πληρώσουμε από το άνοιγμα των κοινωνιών, από την εντυπωσιακή, οικονομική και κοινωνική εξωστρέφεια που προσπαθεί μάταια να αντιπαλέψουν ο φανατισμός, η μισαλλοδοξία και ο ρατσισμός. Είναι σαν να υψώνεις τοίχο για να σταματήσεις το τσουνάμι. Ρωτήστε τους Ιάπωνες αν αυτό λειτούργησε το 2011 στο μεγάλο με θύματα τσουνάμι εκείνη την εποχή. Κατά κάποιο τρόπο, ο κορωνοιος υπενθυμίζει και πάλι την ολότητα της ανθρωπότητας. Ο ιός, ο κάθε ιός είναι ένας αμείλικτος βιολογικός εξισώτης, ένας οδοστρωτήρας αντιλήψεων, περί ανωτερότητας και υπεροχής. Συγκεκριμένα, δεν πρόκειται για καποιον «Άγγελο της Αποκάλυψης», παρότι οι Αγιοι πατέρες της Εκκλησίας μας τα έχουν προβλέψει, αλλά είναι η φύση. Και παρότι είναι στην φύση μας να ξεχνάμε ότι η φύση σχεδόν πάντα νικά, κάθε τόσο υπάρχει και μια θεϊκή υπενθύμιση. Η αλήθεια είναι ότι ο άνθρωπος που πιστεύει και στον Θεό γίνεται όλο και λιγότερο έρμαιο της. Δηλαδή, με την βοήθεια του Θεού, πάνω απ’ όλα μπορεί να νικήσει αρρώστειες, να προειδοποιηθεί για έναν τυφώνα, να προνοήσει μία έκρηξη ηφαιστείου, να προειδοποιηθεί για έναν σεισμό.
Την ίδια στιγμή όμως, δεν μπορεί(ακόμα) να υπερβεί κάποιο όριο. Τους ίδιους φυσικούς νόμους, που δεν μπορεί να υπερβεί ακόμα και η πιο εξελιγμένη χώρα του Πλανήτη «Η ανθρωπότητα». Το καλύτερο που έχει να κάνει για την ίδια αμείλικτη πραγματικότητα, είναι να συνεργάζεται για την βελτίωση της ποιότητας ζωής της. Ένας ιός με στέμμα μπορεί να αποκαθηλώσει βεβαιότητες, να στείλει για “βρούβες” όλες τις οικονομικές προβλέψεις ανάπτυξης, να ανατρέψει την καθημερινότητα, να γονατίσει οικονομολόγους και οικονομίες, αλλά εμάς δυνητικά θα μας διδάξει πολύτιμα μαθήματα. Για όποιον θέλει να τα διδαχθεί, φυσικά. Άρα μένουμε για όσο χρειαστεί μέσα ακούγοντας τις συμβουλές των ειδικών, μεχρι να περάσει όλο αυτό. Και το βασικότερο είναι να «Μην Ξεχνάμε Την Θνητότητα Μας», τον λεπτό πάγο στον οποίο πατάμε και λέγεται “ΖΩΗ”. Η τελευταία όμως φροντίζει κάποιες φορές να μας υπενθυμίζει τα στοιχειώδη, απλώς στέλνοντας ένα περίπου στοιχειώδες πλάσμα της να μας διδάξει ταπεινοφροσύνη.
Αντώνιος, Περ. Γκόλφης
