Δεν χωρεί αμφιβολία ότι και οι ελάχιστα μυημένοι με την πολιτική, αντιλαμβάνονται πως ο στόχος του πρωθυπουργού κινήθηκε στο δίπολο αξιολόγηση- εκλογές. Η αξιολόγηση ως το πρώτο βήμα μέχρι το eurogroup της 3ης Δεκεμβρίου όπου φιλοδοξεί να μπει σοβαρά στο τραπέζι των δανειστών το χρέος, δεν μπορούσε να γίνει με το βέτο Σκουρλέτη για την διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα της ΔΕΗ, ρόλο που καλείται να φέρει εις πέρας ο μετρ των δύσκολων αποστολών Γιώργος Σταθάκης με μια ενδιάμεση λύση.
Η υπουργοποίηση Πιτσιόρλα και η μετακίνησή του από το ΤΑΙΠΕΔ ως προνομιακού συνομιλητή με τους εταίρους στο Οικονομίας και Ανάπτυξης αποτελεί αντίβαρο στο στίγμα που δίνει η τοποθέτηση του καθηγητή Παπαδημητρίου, που έχει αναπτύξει στο παρελθόν επιχειρήματα για διπλό νόμισμα στη χώρα, γεννώντας διακριτική επανάληψη του φαινομένου των ημερών διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Η διαπραγμάτευση δηλαδή για το χρέος να γίνεται υπό και την απειλή μιας εξόδου από το ευρώ, ιδέα που δυστυχώς δεν έχει εγκαταλειφθεί ως τακτική από το μυαλό του κ΄.Τσίπρα παρά το ναυάγιο των ημερών Βαρουφάκη που κατέστησε τους δανειστές κυρίαρχους δίδοντάς τους η ελληνική πλευρά στην κυριολεξία γη και ύδωρ.
Σημασία έχει ότι οι τοποθετήσεις των προσώπων στη σκακιέρα είχαν ως πρώτο στόχο τη διευκόλυνση των διαπραγματεύσεων με τους εταίρους, δεδομένης της φτωχοποίησης του λαού που ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει να την ανταλλάξει με την ελάφρυνση του χρέους. Ωστόσο μόνο τυχαίο δεν είναι ότι στο υπουργείο Εργασίας στην ουσία τοποθετήθηκε ένα στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ μόλις 31 ετών που θα μπορούσε κάλλιστα να συμμετέχει στη διαπραγματευτική ομάδα ως τεχνοκράτης αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να έχει το πολιτικό ειδικό βάρος που απαιτούν οι διαπραγματεύσεις.
Δεύτερος παράλληλος στόχος ήταν ως προς το εσωτερικό, η προετοιμασία των εκλογών, από την άνοιξη έως το φθινόπωρο του 2017 δεδομένων των δημοσιονομικών εξελίξεων.
Η τοποθέτηση Σκουρλέτη στο Εσωτερικών είχε αυτό τον σαφή στόχο ως τον πιο έμπειρο για να προετοιμάσει τις εκλογές με τις παράλληλες επικοινωνιακές κινήσεις του Ανασχηματισμού. Της τυπικής μετακίνησης από το Μαξίμου του Νίκου Παππά, που βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα με την αδειοδότηση των καναλιών κρατώντας όμως τα ΜΜΕ και της επιδιωκόμενης μετακίνησης του Ν.Φίλλη από το Παιδείας που όμως την αρνήθηκε εμμένοντας πεισματικά στο χαρτοφυλάκιό του, κίνηση που συμπαρέσυρε σε έξοδο και την Σία Αναγνωστοπούλου. Ο σαφής στόχος ήταν η αναθέρμανση του φλερτ Τσίπρα –Ιερώνυμου, δεδομένης της ζημίας που είχε προκληθεί στις σχέσεις ΣΥΡΙΖΑ –Εκκλησίας.
Μπροστά σε αυτές τις κινήσεις τακτικής, με το μυαλό στους εταίρους και τα γκάλοπ, ο πρωθυπουργός προφανώς αγνόησε τα γεωγραφικά χαρακτηριστικά που όφειλε να λάβει υπόψιν του. Έτσι η Αχαϊα δυστυχώς στο σταυρόλεξο της προσωπογραφίας και των κινήσεων τακτικής υπέστη ένα τριπλό χτύπημα:
-Η Αχαΐα δεν εκπροσωπείται στην κυβέρνηση, ως τρίτος πληθυσμιακά πόλος της χώρας.
-Η έξοδος Αναγνωστοπούλου αποδυναμώνει τα επιχειρήματα για τον νέο χάρτη στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και ειδικότερα τα τμήματα του ΤΕΙ που είναι σε μεταβατικότητα με την Αιγιάλεια να έχει βάσιμες ανησυχίες για το τμήμα της Οπτικής.
-Η υπόσχεση Σταθάκη για νόμο «οδηγό» για πυρόπληκτα –σεισμόπληκτα με την μετακίνησή του από το Ανάπτυξης αποκτά ακόμα μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας.
***Για την θεσμική αφλογιστία της διεκδίκησης των ανοιχτών θεμάτων της περιοχής μας δεν είναι η ώρα να μιλήσουμε, αλλά είναι βέβαιο ότι αποτελεί άποψη πλέον ισχυρής πλειοψηφίας των συμπολιτών μας ότι υπάρχει σοβαρό ζήτημα…