Όπως είναι γνωστό ο Άρειος Πάγος αναίρεσε με απόφασή του το απαλλακτικό βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Αθήνας και ζήτησε την επανεξέταση της υπόθεσης και τη απαγγελία κακουργηματικών κατηγοριών σε βάρος του πρώην επί κεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου. Η υπόθεση αφορά στο ύψος των δημοσίων ελλειμμάτων κι αν αυτά διογκώθηκαν τεχνητά ώστε η χώρα να οδηγηθεί στα μνημόνια.
Ήλθε στην κατοχή μου ολόκληρη η απόφαση του Άρειου Πάγου, είναι 73 σελίδες. Δεν θα σχολιάσω την ουσία της, παρότι πολλά μπορεί να πει κανείς γι’ αυτήν, παρά μόνο το πώς αυτή τελειώνει.
Αντιγράφω:
«Κρίθηκε και αποφασίστηκε στην Αθήνα στις 3 Δεκεμβρίου 2015 και εκδόθηκε στην Αθήνα την 1η Αυγούστου 2016».
Ώστε λοιπόν η απόφαση ελήφθη το Δεκέμβριο και εκδόθηκε τον Αύγουστο, οκτώ μήνες μετά. Ακολουθούν βροχή οι απορίες.
Ποιοι άλλοι ήξεραν την απόφαση αυτό το οκτάμηνο, εκτός από τους δικαστές που την έλαβαν; Για ποιο λόγο η απόφαση παρέμεινε οκτώ μήνες στο συρτάρι; Πως προέκυψε και πως επελέγη ο χρόνος δημοσίευσης; Ήταν η κυβέρνηση ενήμερη για την υπόθεση;
Αυτή η ιστορία δεν είναι μια ακόμα δικαστική υπόθεση. Στην πραγματικότητα κρίνεται το αν οδηγηθήκαμε στα μνημόνια από συνωμοσία ή από πραγματικές αδυναμίες της ελληνικής οικονομίας και κοινωνικής οργάνωσης. Συνεπώς το αν υπήρξε μαγείρεμα αυτό το οκτάμηνο, μεταξύ Δικαιοσύνης και κυβέρνησης, είναι μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα παράμετρος –το λέω όσο πιο διακριτικά μπορώ κι αν χρειαστεί θα πω κι άλλα.
