Δουλειά δεν είχε ο διάβολος και ξέρετε τι έκανε.
Στη δική μου περίπτωση αυτό που έκανε ήταν να πάει και κοιτάξει τι προέβλεπαν παλιές συλλογικές συμβάσεις εργασίας, τότε που υπήρχαν.
Όπως και να το κάνουμε οι αριθμοί λένε μια κάποια, δική τους αλήθεια. Εν προκειμένω μας αποκαλύπτουν μια εισοδηματική αλήθεια.
Το πρώτο λοιπόν που μου τράβηξε την προσοχή ήταν η συλλογική σύμβαση του 1975, ξεκίνημα της μεταπολίτευσης. Φέρει την υπογραφή, υπουργός Εργασίας, του μακαρίτη Κων/νου Λάσκαρη και ορίζει τον κατώτατο μισθό «μετά την συµπλήρωσιν του 19ου έτους της ηλικίας, εις δραχµάς 4.250, από 1 Μαρτίου 1975 και εις δραχµάς 4.550, από 1 Αυγούστου 1975». Έτσι ξεκίνησε η μεταπολίτευση. Με κατώτατο μισθό 12,5 ευρώ το μήνα.
Πάμε τώρα λίγα χρόνια μετά, στο 1981. Έχει έλθει στην εξουσία το ζωηρό ΠΑΣΟΚ και τα πράγμα εξελίσσονται καλά για την εργασία. Στη σχετική σύμβαση προβλέπεται ότι «Μισθωτοί που έχουν συµπληρώσει το 19ο έτος της ηλικίας τους και δεν έχουν συµπληρωµένη 3ετή υπηρεσία ή προϋπηρεσία δρχ. 18.580». Οι κατώτατοι μισθοί έχουν ήδη φτάσει στα 56 ευρώ.
Τα χρόνια πέρασαν και φτάνουμε στο 1996. Τα κατώτατα όρια των μισθών έχουν ανέβει στις 123.520 δραχμές ή αν το προτιμάτε στα 363 ευρώ. Λίγα χρόνια αργότερα, στα 2001, παραμονές ένταξης στην ευρωζώνη, ο κατώτατος μισθός έχει φτάσει στις 153.643 δραχμές ή στα 452 ευρώ. Κάπου εκεί έχουμε γυρίσει και σήμερα, στα προ δεκαπενταετίας επίπεδα;
Ας θυμηθούμε όμως και την καλή εποχή του 2008. Η τότε συλλογική σύμβαση ως προς τους κατώτατους μισθούς είχε τα εξής: «Υπάλληλοι που δεν έχουν συµπληρωµένη τριετή υπηρεσία ή προϋπηρεσία και είναι άγαµοι: Βασικός µισθός : από 1ης Ιανουαρίου 2008 ΕΥΡΩ 680,59 από 1ης Σεπτεµβρίου 2008 ΕΥΡΩ 701,01 από 1ης Μαΐου 2009 ΕΥΡΩ 739,57». Ήταν τότε που κάποιοι γκρίνιαζαν για τη γενιά των 700 ευρώ.
Αυτά τα ολίγα για να μην ξεχνιόμαστε και ο καθείς ας εξάγει τα δικά του συμπεράσματα.
