του Δημήτρη Μηλάκα, δημοσιογράφου
Κοιτώντας τις δημοσκοπήσεις του τελευταίου διαστήματος εύκολα αντιλαμβάνεται κάποιος τι ακριβώς απασχολεί/ βασανίζει τον κόσμο: η ακρίβεια.
Κατά τα λοιπά, η υπονόμευση των θεσμών, οι παρακολουθήσεις, οι χειρισμοί στην τραγωδία των Τεμπών, τα ελληνοτουρκικά, ο διεθνής ταραγμένος περίγυρος είναι παρεμπίπτοντα ζητήματα, τα οποία απασχολούν τους πολίτες σε βαθμό αντιστρόφως ανάλογο της οικονομικής τους κατάστασης.
Με άλλα λόγια, όσο πιο δύσκολα τη βγάζει κάποιος, τόσο πιο λίγο νοιάζεται για «τα μεγάλα και τα σπουδαία». Από την άλλη, ωστόσο, όσο πιο δύσκολα βγάζει κανείς τον μήνα, τόσο πιο πολύ εξοργίζεται και είναι έτοιμος να ακούσει τις καταγγελίες που υιοθετεί ή εξαπολύει η αντιπολίτευση για τα Τέμπη, για τη μη λειτουργία των θεσμών, για τα ελληνοτουρκικά.
Οι δημοσκοπήσεις περιγράφουν επίσης την παγιωμένη αδυναμία των κομμάτων της αντιπολίτευσης να αποκαθηλώσουν από την πρώτη θέση τη Ν.Δ. Οι δυσφορούντες πολίτες μπορεί να ρίχνουν ένα μπινελίκι στην κυβέρνηση για τα Τέμπη και τη συγκάλυψη, για τον Μητσοτάκη και τον Γεραπετρίτη, που τα δίνουν όλα στον Ερντογάν, για την κυβέρνηση και τη Δικαιοσύνη, που τα έχουν κάνει πλακάκια, και πάει λέγοντας.
Αλλά, όπως δείχνουν οι αριθμοί, οι ψηφοφόροι μένουν στο μπινελίκι, χωρίς να εμφανίζουν την τάση/διάθεση να μετακινηθούν προς κατεύθυνση που θα ανατρέψει τα δεδομένα στο πολιτικό σκηνικό.
Πολλοί εξηγούν την «ακατανόητη» αυτή στάση των πολιτών, όπως αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις, στην έλλειψη ηγετών της αντιπολίτευσης που θα μπορούσαν να συνεγείρουν τα πλήθη. Άλλοι κάνουν λόγο για τον κατακερματισμό της Αριστεράς ή της Κεντροαριστεράς.
Ωστόσο, όσοι δεν αναζητούν Μεσσία και σωτήρα προσπαθούν να ακούσουν μια ρεαλιστική πρόταση που θα τους βοηθήσει να βγάλουν τον μήνα πριν τελειώσει ο μισθός τους. Και δεν ακούν παρά μόνο θόρυβο για ζητήματα που μπορεί να είναι μεγάλα και σπουδαία, αλλά δεν βοηθούν καθόλου στο ταμείο του σούπερ μάρκετ. Και – δεν είναι μυστικό – τις εκλογές τις κερδίζει αυτός που μπορεί να υποσχεθεί πειστικά ότι μπορεί να γεμίσει το καλάθι των προσδοκιών…
ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ
