Ο σκύλος… πετάει τη σκούφια του για τη βόλτα. Για εκείνον, η βόλτα είναι μία ευχάριστη δραστηριότητα, παρέα με τον κηδεμόνα του.
Ωστόσο, είναι κάποιες στιγμές, που κατά τη διάρκεια του περιπάτου, «βιδώνει» τα πόδια του στο έδαφος.
Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να τραβάμε τον σκύλο για να προχωρήσει
«Συχνά, συναντώ στον δρόμο ιδιοκτήτες σκύλων, που ενώ βαδίζουν παρέα με τα αγαπημένα τους φιλαράκια, εκείνα ξαφνικά …κοκκαλώνουν. Δεν προχωράνε.
Και πάντα βλέπω, μία και μόνο συγκεκριμένη αντιμετώπιση από τους ιδιοκτήτες τους: τραβούν το λουρί τους, για να προχωρήσουν», περιγράφει ο επαγγελματίας θετικός εκπαιδευτής σκύλων, Γιώργος Σαρτζετάκης.
Στο σημείο αυτό, ο κ. Σαρτζετάκης ανοίγει μια παρένθεση για να διασαφηνίσει το εξής: « Όταν βγάζουμε βόλτα τον σκύλο μας πρέπει να καταλάβουμε ότι είναι η δική του ώρα. Δηλαδή, τον πηγαίνουμε περίπατο για να κάνει την ανάγκη του, να εκτονωθεί, να κοινωνικοποιηθεί, να γνωρίσει νέα μέρη και ανθρώπους. Να μυρίσει, να «μαρκάρει» κ.α. Δεν βγαίνουμε βόλτα εμείς, για να μιλήσουμε στο κινητό, να χαζέψουμε τις βιτρίνες στα μαγαζιά, ούτε για να περπατήσουμε με μία φίλη ή φίλο μας. Αλλά και ούτε για να λύσουμε τα προβλήματα μας, συζητώντας με κάποιον στο παγκάκι ενός πάρκου κ.α. Αν θέλουμε να καλύψουμε κάποια δικιά μας ανάγκη, τότε αφήνουμε τον σκύλο μας στο σπίτι και βγαίνουμε μόνοι μας».
Για ποιους λόγους ο σκύλος αρνείται να προχωρήσει;
Ας μάθουμε λοιπόν, γιατί ο σκύλος δεν δείχνει καμία διάθεση να συνεχίσει το βάδισμά του.
Αρχικά, όπως αναφέρει ο κ. Σαρτζετάκης, θα πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί σταμάτησε και να βρούμε την αιτία. Έτσι ώστε να βελτιώσουμε αυτήν τη συμπεριφορά, ή, ακόμα και να την εξαλείψουμε. Με τη βοήθεια ενός εκπαιδευτή θα έχουμε πιο άμεσα και σίγουρα αποτελέσματα.
«Ο σκύλος μας λοιπόν, μπορεί να σταμάτησε να προχωράει για πολλούς λόγους. Όπως για παράδειγμα, γιατί φοβήθηκε κάτι ή γιατί κουράστηκε. Είτε να δίψασε, είτε να ζεστάθηκε υπερβολικά -τους καλοκαιρινούς μήνες συμβαίνει συχνά. Ίσως, ακολουθούμε κάποια διαδρομή, που καταλήγει σε μέρη που δεν τον ευχαριστούν. Για παράδειγμα, στο κτηνιατρείο», επισημαίνει ο κ. Σαρτζετάκης.
Οπότε, όπως λέει ο εκπαιδευτής, θα πρέπει να εντοπίσουμε τον λόγο που αρνείται να προχωρήσει, έτσι ώστε να βρεθεί και η λύση του προβλήματος.
Τι δεν πρέπει να κάνουμε όταν ο σκύλος προβάλλει σθεναρή αντίσταση στο να περπατήσει
«Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να τον τραβάμε, προκειμένου να προχωρήσει. Αν και μπορεί, με λίγη δυσκολία, εκείνη τη στιγμή να δώσουμε λύση στο πρόβλημά μας, με την πάροδο του χρόνου θα μεγαλώνει. Και το αποτέλεσμα θα είναι, κάποια μέρα να μην περπατάει, ούτε με το τράβηγμα. Κι αν είναι σκύλος μινιατούρα, δηλαδή 2-3 κιλά, θα τον πάρουμε αγκαλιά. Αλλά, εάν ο σκύλος έχει βάρος 40 κιλά; Όπως είναι λογικό, θα με ρωτήσετε: «Ωραία, Γιώργο, και τι θα κάνω δηλαδή; Θα περιμένω πότε ο σκύλος μου θα αποφασίσει να περπατήσει;» και δίνει την απάντηση ο κ. Σαρτζετάκης.
Σύμφωνα με τον εκπαιδευτή λοιπόν, δεν πρέπει να εκνευριζόμαστε και να φωνάζουμε στον σκύλο μας, καθώς εάν έχει φοβηθεί κάτι, θα τον στρεσάρουμε περισσότερο. Ή θα του προκαλέσουμε εκνευρισμό, εάν έχει σταματήσει για κάποια άλλη αιτία. Δεν έχουμε κανέναν απολύτως λόγο να νευριάζουμε.
Τι μπορούμε να κάνουμε για να τον «πείσουμε» να συνεχίσει να περπατάει
Στην περίπτωση που ο σκύλος μας νοιώθει φόβο, όπως λέει ο κ. Σαρτζετάκης, μπορούμε να τον χαϊδέψουμε λίγο και να τού μιλήσουμε χαμηλόφωνα. Για να μειωθεί το άγχος, η ένταση που αισθάνεται και να νιώσει σιγουριά.
Μία δεύτερη κίνησή που μπορούμε να κάνουμε, όπως λέει, είναι, να πάμε κοντά του. Να χαλαρώσει το λουρί, και να αποφασίσει εκείνος προς ποια κατεύθυνση θέλει να κινηθεί. Επίσης, μία λιχουδιά -εάν έχουμε μαζί μας-, θα τον βοηθήσει να χαλαρώσει, κάπως. Όταν ξεκινήσει να περπατάει, ένα «μπράβο» θα τον ενθαρρύνει, ώστε να συνεχίσει το βάδισμα.
Συμβουλή
Τέλος, ο κ. Σαρτζετάκης διευκρινίζει: «Όσα αναφέρω είναι μία προσωρινή λύση, προκειμένου να μπορέσουμε να γυρίσουμε σπίτι, τη συγκεκριμένη στιγμή. Εάν το κάνει συχνά, πρέπει να απευθυνθούμε σε κάποιον εκπαιδευτή, ώστε να βρει την αιτία και στη συνέχεια να επιλύσει το πρόβλημα».