Γιατί είναι σημαντικό –γονείς και παιδιά– να δημιουργήσουμε γέφυρες μετάβασης από το καλοκαίρι στο φθινόπωρο που έρχεται;
Πόσο καιρό μπορεί να χρειάζεται για να φύγει η αίσθηση της άμμου από το πόδι; Ίσως λίγα δευτερόλεπτα αφού φορέσεις το πρώτο κλειστό παπούτσι;
Πόσο καιρό χρειάζεται κάποιος/α για να συνηθίσει τον ρυθμό της πόλης; Εξαρτάται.
Πόσο καιρό χρειάζονται τα παιδιά για να συνηθίσουν σε ένα νέο πρόγραμμα; Πόσες μέρες χρειάζεται να περάσουν για ξυπνήσουν τη σωστή ώρα για το σχολείο; Εξαρτάται.
Σε όλες τις περιπτώσεις, πάντως, υπάρχει κάτι που μένει ίδιο. Το γεγονός ότι αυτός ο χρόνος χρειάζεται.
Χτίζοντας γέφυρες μετάβασης για το φθινόπωρο
Όσοι και όσες σιγά σιγά επιστρέφουμε, ας έχουμε στο νου μας ότι χρειάζεται μια γέφυρα, ώστε να μπούμε στην καθημερινότητά μας. Και για εμάς, αλλά και για τα παιδιά μας.
Οι ώρες ξεκούρασης, οι καλοκαιρινές συνήθειες, ο ύπνος, το περπάτημα σε πλακάκι, οι διαφορετικοί ήχοι. Όπου κι αν έχουμε πάει, ό,τι κι αν έχουμε κάνει, οι πρώτες μέρες του Σεπτεμβρίου έχουν τις περισσότερες φορές γεύση διακοπών.
Ακόμα και τα παιδιά που επιθυμούν να επιστρέψουν από τις διακοπές, μπορεί να χρειαστούν μια γέφυρα μετάβασης για το φθινόπωρο.
Ας έχουμε στο νου μας αυτές τις μέρες μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου, που θα αρχίσουμε να σχεδιάζουμε τη σχολική χρονιά. Ας μην πιέζουμε τα παιδιά μας να ασχοληθούν με βιβλία δραστηριοτήτων τη στιγμή που θα πατήσουν το πόδι τους στο διαμέρισμα.
Χρειαζόμαστε –και εμείς και αυτά– μια προσαρμογή με τον τρόπο που μας ταιριάζει.
Ας κάνουμε βόλτες στην πόλη τον ελεύθερο χρόνο για να συνηθίσουμε ήχους και μυρωδιές.
Ας επιλέξουμε να δούμε ανθρώπους που μας έλειψαν και επιθυμούμε να μοιραστούμε μαζί τους τις στιγμές μας.
Ας συζητήσουμε με τα παιδιά μας για όσα περάσαμε στις διακοπές, για όσα μας έκαναν χαρούμενους/ες και για όσα μας δυσκόλεψαν.
Ας δώσουμε χρόνο στον ενθουσιασμό μας για τη νέα χρόνια και ας αφήσουμε να λάβει τον χώρο που του αναλογεί η συναισθηματική κατάσταση των παιδιών για τη χρονιά που ξεκινάει.
Η σημασία της εμπειρίας
Πολλοί γονείς με ρωτάνε για τα μαθήματα του σχολείου: Μα τα έχει ξεχάσει, δεν πρέπει να κάνει επανάληψη; Είναι δυνατόν να πάει στο σχολείο έτσι;
Νομίζω ότι υποτιμούμε λίγο τη γνώση, όταν πιστεύουμε ότι εξαρτάται από την επανάληψη που πιέζουμε να κάνουν τα παιδιά δέκα μέρες πριν ξεκινήσει το σχολείο. Την ίδια στιγμή, υπερτιμούμε τη σημασία της γνώσης που μπορεί να ξεχαστεί.
Όλα θα τα μάθουν. Όλα, εκτός από τις εμπειρίες. Αυτές τις ζουν. Με όποιον τρόπο επιλέξαμε ή αναγκαστήκαμε να περάσουμε αυτό το καλοκαίρι τις διακοπές μας, η εμπειρία αυτή θα βρίσκεται στο επίκεντρο.
Ας εστιάσουμε σε αυτό που περάσαμε, κοιτώντας από μακριά αυτό που σιγά σιγά θα ξεκινήσει.
Ακόμα κι εμείς μπορεί να ξεχνάμε περισσότερο αυτές τις μέρες και να είμαστε πιο χαλαροί/ες με τις ώρες ξεκούρασής μας, ενώ την ίδια στιγμή θέλουμε να κάνουμε αλλαγές στο σπίτι μας και να σχεδιάζουμε τον χειμώνα που έρχεται.
Ακόμα κι αν ξεκινήσει το σχολείο, ας δώσουμε αυτόν τον πολύτιμο χρόνο στα παιδιά μας να συνηθίσουν την τσάντα στην πλάτη, τη στάση του σώματος στο θρανίο και τη μυρωδιά των βιβλίων.
Για μένα, πάντα ο Σεπτέμβρης θα σημαίνει ένα βλέμμα ονειροπόλο ενός παιδιού 8 ετών, καθώς κοιτάει έξω από το παράθυρο τη στιγμή που ο δάσκαλος φωνάζει επίμονα το όνομά του.
«Μια στιγμή καλέ μου δάσκαλε… Φτιάχνω την γέφυρά μου και θα έρθω!»
Σιγά σιγά. Με φροντίδα και αγάπη σε εμάς και στα παιδιά μας.