Του ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
Μπορεί το προσκλητήριο Κασσελάκη να δημιουργεί θυμηδία, όμως η εποχή μας κάθε άλλο προσφέρεται για ενασχόληση με γελοιότητες. Ο σκοτεινός ορίζοντας των πολεμικών αναμετρήσεων στη γειτονιά μας, από την Ουκρανία μέχρι τη Γάζα επιβάλλει εγρήγορση τόσο από πλευράς του πολιτικού κόσμου όσο και των πολιτών.
Ο εφησυχασμός λόγω των διακοπών δεν αποτελεί μια καλή δικαιολογία αποχής, από τα όσα συμβαίνουν γύρω μας. Η δυνατότητα που παρέχουν τα social media, μας κρατούν αδιαλείπτως ενήμερους, για τα δραματικά γεγονότα που εκτυλίσσονται τόσο στην Γάζα όσο και στο Κουρσκ.
Ο ενημερωμένος πολίτης μπορεί να αντιμετωπίζει κάθε περίσταση με ανάλογη σοβαρότητα, αλλά και να πιέσει προς κάθε κατεύθυνση ένα πολιτικό σύστημα, που βρίσκεται σε ραστώνη όχι μόνο τον Δεκαπενταύγουστο, αλλά και τις υπόλοιπες ημέρες του έτους.
Αλλά πέρα από τους πολέμους και τα πράγματα εν Ελλάδι δεν διάγουν εν ειρήνη, μιας και ο επιθετικός γείτονάς μας φροντίζει να μας κρατάει σε εγρήγορση, ακόμη και τις άγιες ημέρες της Παναγίας, κατά παράβαση συμφωνιών και διακηρύξεων.
Μια άκρως επικίνδυνη Notam, που βγήκε από την Τουρκία, δεσμεύει από τις 6 Αυγούστου έως τις 7 Σεπτεμβρίου, ολόκληρο το Αιγαίο, από την Σαμοθράκη μέχρι την Ρόδο, για ασκήσεις έρευνας και διάσωσης, αλλά και προστασίας του περιβάλλοντος.
Πολύ απλά αμφισβητεί τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στην περιοχή και στην ουσία υλοποιεί το αφήγημα της γαλάζιας πατρίδας. Κατά τα άλλα η Αθήνα επαναπαύεται με την Ελληνοτουρκική Διακήρυξη των Αθηνών, την ώρα που η Άγκυρα με τις πράξεις της δείχνει, ότι την γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων της.
Το πόσο επιδιώκει ο Ερντογάν μιαν επαναπροσέγγιση, το είδαμε στην Κάσο πριν λίγες ημέρες, όταν οι Τούρκοι έστειλαν πέντε πολεμικά σκάφη να αντιμετωπίσουν ένα ιταλικό ερευνητικό πλοίο, που ενεργούσε εντός της Ελληνο-αιγυπτιακής ΑΟΖ.
Και βεβαίως με την φοβική αντιμετώπιση του προβλήματος από την ελληνική πλευρά, που έσπευσε να δηλώσει ότι το ερευνητικό σκάφος ολοκλήρωσε την αποστολή του, κάτι που αμφισβητείται εντόνως.
Την ίδια ώρα η Άγκυρα διατείνεται ότι της ζητήθηκε άδεια για τις έρευνες, υπονοώντας έμμεσα ότι η Αθήνα αποδέχθηκε την νομιμότητα της παράνομης Τουρκο-λιβυκής ΑΟΖ. Άντε να βρει κάποιος άκρη, όταν δεν έχει την απαιτούμενη πληροφόρηση, για το που βρίσκεται η αλήθεια και που η μπλόφα.
Πάντως στην πορεία του χρόνου θα φανεί τι ισχύει και τι δεν ισχύει, μιας και το ερευνητικό θα χρειαστεί να προχωρήσει σε πιο ταραγμένες θάλασσες, προς την Α. Μεσόγειο, προκειμένου να προετοιμάσει τον υποθαλάσσιο χώρο για την πόντιση του καλωδίου, που θα συνδέσει ενεργειακά την Κρήτη με την Κύπρο.
Όπως είναι γνωστό η Τουρκία, κατά παράβαση του Διεθνούς Δικαίου και του Δικαίου της Θάλασσας, έχει επιβάλει πλήρη ακινησία στην Ελλάδα σε ότι αφορά τα κυριαρχικά της δικαιώματα στον θαλάσσιο χώρο, που την περιβάλλει, καθώς και στην άσκηση του κυριαρχικού της δικαιώματος, να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα από τα έξι στα δώδεκα μίλια.
Και δεν τόλμησε να ασκήσει το δικαίωμά της αυτό, ούτε στην Κρήτη, που βρίσκεται εκτός περιοχής Αιγαίου, όταν η Τουρκία σε μια υπό κατάρρευση διχοτομημένη χώρα τη Λιβύη, ασκώντας επικυριαρχική εξουσία, την υποχρέωσε έναντι στρατιωτικής υποστήριξης, να υπογράψει την παράνομη ΑΟΖ δύο μη όμορων κρατών.
Με αυτά τα δεδομένα η παρανομία με την συχνή επίκληση της ως κανονικότητα, εξελίσσεται όπως με τους καταπατητές, που νομιμοποιούν με την πάροδο του χρόνου την παρανομία τους.
Οι καιροί είναι δύσκολοι και του πολιτικό σύστημα αδύναμο, έως ανίκανο να οδηγήσει το καράβι σε απάνεμα λιμάνια. Με τον λαϊκισμό, που δυστυχώς στις μέρες μας χτυπάει κόκκινο βρίσκοντας ευήκοα ώτα να τον ακούσουν, το μέλλον είναι και αβέβαιο και δυσοίωνο.
Η υπερπληροφόρηση αντί να μας κάνει σοφότερους, μιας και η ενημέρωση μας παρέχεται αφειδώς και δωρεάν, μας κάνει πιο αφελείς και πιο ευκολοπιστους, σε κάθε εκκολαπτόμενο σωτήρα. Όμως τα λάθη πληρώνονται και μάλιστα ακριβά.
Και ο νοών νοείτω…