Η Πάτρα χρειάζεται να συστηθεί ξανά πρώτα πρώτα στον εαυτό της και ύστερα σε όλους τους επισκέπτες της.
Τα ταλέντα αυτής της πόλης μένουν αναξιοποίητα και «λάμπουν» περιστασιακά δείχνοντας σε όλους το βάθος που υπάρχει.
Το όνομά της χρειάζεται rebranding και το πνεύμα της, που σαν θαλασσινός αέρας την διαπνέει από πάντα, υπολείπεται σήμερα σε δύναμη και θάρρος ώστε να φτάσει σε κάθε μικρό στενάκι, σε κάθε μικρή γειτονιά, σε κάθε δημιουργικό κύτταρο της. Η καρδιά της είναι κουρασμένη από μια χρόνια επανάληψη συγκεκριμένων χαρακτηριστικών χωρίς ανανέωση και εμπλουτισμό με φρέσκιες ιδέες και η ψυχή της έχει χάσει το ζωηρό και ξεχωριστό της ύφος. Είναι κρίμα και άδικο να εγκλωβίζεται σε μοτίβα και εικόνες που αντανακλούν ένα μικρό ποσοστό της αλήθειας και της θέλησης των ανθρώπων της.
Η Πάτρα έχει εφησυχαστεί στην φήμη της και στο «λίγο», αφήνοντας επί τόσα χρόνια ανενεργή και χωρίς φωνή την νεανική και ορμητική της φύση. Η «τρέλα» και η σοφή ανεμελιά της είναι πλέον περιορισμένη και περιχαρακωμένη.
Η Πάτρα δεν είναι απλώς ένα δίκτυο δρόμων και κτιρίων ώστε να εξυπηρετεί ένα σύνολο ανθρώπων, έχει ιστορία και παράδοση και νέα μυαλά που περιμένουν την σκυτάλη για να την οδηγήσουν με σχέδιο και όραμα σε ένα καλύτερο μέλλον.
Χρειαζόμαστε μια πόλη που θα μας ακολουθεί στις αληθινές μας ανάγκες ή απλώς θα συνεχίσουμε να ακολουθούμε εμείς την πόλη όπως την βρήκαμε, δηλαδή σαν ένα τσιμεντένιο αργοκίνητο καράβι που πλέει στα ρηχά και διορθώνει μονάχα και με πρόχειρο τρόπο τα επείγοντα και επίκαιρα θέματα;
Η τετραετία που πέρασε ήταν δυστυχώς αμήχανη για την Πάτρα, χωρίς πυξίδα από τη διοίκηση του Δήμου.
Δεν πρέπει να λογίζονται ως επιτεύγματα σε μια σύγχρονη πόλη απλά και μόνο κάποιες ασφαλτοστρώσεις και σημειακές αναπλάσεις χωρίς ολιστικό σχέδιο λειτουργικής και αισθητικής αναβάθμισης του δημόσιου χώρου.
Η Πάτρα δεν είναι μια όμορφη πόλη, μπορεί όμως να γίνει
Φυσικά δεν είναι καθαρή, δεν ανακυκλώνει, δεν είναι φωτεινή.
Δεν παράγει πλούτο γιατί δεν στοχεύει σε υποδομές ικανές να δημιουργήσουν συνθήκες προσέλκυσης επενδύσεων, με σχέδιο και όραμα.
Δεν έχει τουρισμό, γιατί δεν έχει προγραμματισμό και στόχευση για αυτό.
Αγνοεί επιδεικτικά το Πανεπιστήμιο και τους φοιτητές που αποτελούν οργανικό βραχίονα της ζωής της πόλης.
Έχει αδύναμη φωνή στα κέντρα λήψης αποφάσεων γιατί έχει μάθει να λέει όχι σε κάθε τι καινούριο αν αυτό δε το ελέγχει.
Αδιαφορεί για το μοναδικό θαλάσσιο μέτωπό της που θα μπορούσε να γίνει ο καταλύτης της ανάπτυξής της.
Αδυνατεί να αντιληφθεί το τρένο ως μοχλό παραγωγικής ανασυγκρότησης
Στρουθοκαμηλίζει για την πράσινη ενέργεια, την εξοικονόμηση και την ενεργειακή αυτονομία της.
Δαιμονοποιεί τις νέες τεχνολογίες και τον νέο ψηφιακό κόσμο που είναι μέσα σε κάθε σπίτι και κάθε επιχείρηση γιατί είναι βαθιά συντηρητική η αντίληψή της σε κάθε τι που δεν υποτάσσεται σε ένα κομματικό αφήγημα.
Στις δημοτικές εκλογές του Οκτωβρίου του 2023 θα συμμετάσχω για πρώτη φορά ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στηρίζοντας την υποψηφιότητα του Βασίλη Αϊβαλή, καθώς πληροί μερικά σημαντικά κριτήρια αδιαπραγμάτευτα για μένα: Είναι έμπειρος, είναι ανοιχτός, ανθρώπινος, συνθετικός και καθόλου δογματικός. Άνθρωπος του ευρύτερου κεντρώου και κεντροαριστερού χώρου, που μπορεί να συγκεράσει ένα μεγάλο πλειοψηφικό ρεύμα, από την ανανεωτική αριστερά μέχρι τον φιλελεύθερο χώρο. Ταυτόχρονα, είναι ρεαλιστής που δεν διστάζει να συγκρουστεί και να διεκδικήσει με ορθό και τεκμηριωμένο λόγο αυτό που επιβάλλει το συμφέρον της πόλης. Δεν βλέπει την εμπλοκή του στα δημοτικά πράγματα ως μια επιλογή σχεδιασμένου κεντρικά πολιτικού προγραμματισμού. Αγαπά την Πάτρα και δεν είναι ένας περαστικός από αυτή τη πόλη.
Του ζητάω να ενσωματώσει στο δημόσιο λόγο και την καθημερινή του πρακτική, τα νέα προτάγματα των σύγχρονων ευρωπαϊκών πόλεων.
Να «δει» την Πάτρα ως μέρος μια παγκόσμιας κοινότητας πόλεων που επιδιώκουν διαρκή ευημερία και ποιότητα ζωής για τους κατοίκους της.
Να δώσει βήμα και χώρο στην μοντέρνα οικολογική αντίληψη όπως εκφράζεται σήμερα με ρεαλισμό στην Ευρώπη.
Να κατανοήσει και να μετουσιώσει σε πράξη και καθημερινή πρακτική, ότι το κοινωνικό, οικονομικό και αναπτυξιακό πρέπει να συναντάται σήμερα με το κλιματικό, το περιβαλλοντικό, την κοινωνική δικαιοσύνη και την αλληλεγγύη, αλλά περισσότερο και πάνω απ’ όλα με τους νέους ανθρώπους, που απαιτούν μία σύγχρονη, ανθεκτική, συμπεριληπτική και πρωτοπόρα πόλη, που θα στρέψει επιτέλους το πρόσωπο της στη θάλασσα και στην Ευρώπη.
Τον καλώ να ανοίξει την παράταξη σε πολλούς ανθρώπους με κριτήριο τον δημόσιο βηματισμό τους όχι την κομματική τους ταυτότητα, τον ορθολογισμό αλλά και την αποτελεσματικότητά τους, το όραμα και τις ιδέες τους. Την απόρριψη όλων όσων εκφέρουν δογματικό λόγο, όσων αδυνατούν να συνθέσουν, όσων επιδιώκουν την τοξικότητα και την πυροδότηση άγονων αντιπαραθέσεων, που τόσο έχουν πληγώσει διαχρονικά την πόλη και την δημόσια ζωή της.
Να δώσει τέλος, πολύ χώρο στις γυναίκες, στους πολύ νέους ανθρώπους, σε εναλλακτικές φωνές της τέχνης. Η ζωή στην πόλη είναι πάνω απ’ όλα πολιτισμός. Η καθημερινότητα της πόλης είναι ο καθρέπτης του πολιτισμού μας.
Ήρθε η ώρα να γίνουμε πρωτοπόροι και να πούμε …. «κι όμως γίνεται» η αλλαγή. Πως η ουτοπία είναι απλώς μια λέξη που αναμένει την εξαίρεση του κανόνα για να την μετουσιώσει και να την εκπληρώσει.
Η Πάτρα μπορεί να γίνει η πόλη να γεννηθείς, να μεγαλώσεις, να δημιουργήσεις και να γεράσεις, όλα με την ίδια ευχαρίστηση και ζωντάνια , αρκεί να το βάλουμε πείσμα και να συνειδητοποιήσουμε πως ο ρεαλισμός είναι ένα όνειρο που πίστεψε στον εαυτό του.
Βασίλη μαζί σου, για την νίκη!!!
