Το αδιανόητο στη μέγγενη του ολοκληρωτισμού
Μέσα στους αιώνες, ο άνθρωπος προσπαθούσε να δαμάσει τη Φύση για να επιβιώσει. Τα τελευταία, όχι πολλά, χρόνια αρχίζει να αντιλαμβάνεται ότι αν θέλει να επιβιώσει πάνω στον πλανήτη πρέπει να τον προστατέψει με όλες του τις δυνάμεις, να τον φροντίσει με όλους τους πιθανούς τρόπους και να προσπαθήσει να τον συνεφέρει από το κακό που του έχει κάνει και να επουλώσει όλα τα βαθιά και τραύματα που του έχει προκαλέσει. Πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε το μέλλον δεν μπορεί να είναι ούτε κόκκινο, για κανένα λόγο, ούτε φούξια, σε καμία πιθανότητα ούτε ντεκραντέ, γεμάτο αμφιβολίες, το μέλλον αν υπάρξει θα είναι βαθύ και πειστικά πράσινο.
Ο πλανήτης γη μετά από τη σύγκρουσή του με έναν μετεωρίτη, το σωτήριον έτος 2071 θυμίζει μια ατέλειωτη έρημο. Μόνο το 1% του πληθυσμού έχει επιβιώσει και ζει διαμοιρασμένο σε ζώνες με βάση την κοινωνική θέση του. Οι πλούσιοι ζουν κάτω από έναν εντυπωσιακό τρούλο σε μια πόλη με κανονική ροή του αέρα και με σχεδόν φυσιολογικό φυτικό περιβάλλον, μια ατέλειωτη σειρά τσιμεντένιων κατοικιών – κλουβιών, φιλοξενεί τη μεσαία τάξη και οι υπόλοιποι οι οποίοι αποκαλούνται πρόσφυγες ζουν μέσα στη σκόνη, την εγκατάλειψη και την έρημο.
Η ατμοσφαιρική ρύπανση έχει σαρώσει τα πάντα στο διάβα της και η καταστροφή έχει επηρεάσει βαθιά κάθε έκφανση της ζωή επί γης. Σε αυτό το δυστοπικό, μετα-αποκαλυπτικό τοπίο, ο εναπομείνας πληθυσμός εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από μια ομάδα επίλεκτων οδηγών διανομών για την επιβίωσή του. Αυτοί οι οδηγοί διανομών, γνωστοί ως Μαύροι Ιππότες, αναλαμβάνουν επικίνδυνες αποστολές για να μεταφέρουν βασικά αγαθά, και προμήθειες σε όσους έχουν ανάγκη. Οι πόροι της γης όπως έχουμε ήδη καταλάβει, δεν είναι άπειροι και αυτό το διαπιστώνουν μέσα από τον όλεθρο και οι κάτοικοι της κορεάτικης χερσονήσου μετά τη συγκλονιστική σύγκρουση και τον αφανισμό που ακολούθησε. Τα αποθέματα οξυγόνου είναι ελάχιστα και τα πολύτιμα εφόδια δυσεύρετα. Ο πληθυσμός όταν βγαίνει έξω από τους χώρους κατοικίας είναι αναγκασμένος να φορά ειδικά κατασκευασμένες μάσκες οι οποίες φιλτράρουν τον μολυσμένο αέρα.
Οι Μαύροι Ιππότες, εξειδικευμένοι οδηγοί διανομών, λόγω του σημαντικού έργου που επιτελούν, κατέχουν σεβαστή θέση σε αυτή την κοινωνία. Δίνουν μάχες πολλές φορές με αδίστακτους κακοποιούς για να καταφέρουν να παραδώσουν το απαραίτητο οξυγόνο και τα αναγκαία σε ανθρώπους που τα έχουν απόλυτη ανάγκη. Οι ιππότες για το έργο που επιτελούν μοιάζουν με ροκ σταρ και λαϊκούς ήρωες και χαίρουν εκτίμησης και αγάπης, γιατί είναι αυτοί μόνο οι οποίοι μπορούν να προσφέρουν λίγες αχτίδες προσδοκίας και ευφορίας μέσα στο ζόφο που επικρατεί. Ο πρωταγωνιστής, ένας θρυλικός Ιππότης γνωστός ως "5-8" (Κιμ Γου-μπιν), συναντά ένα νεαρό αγόρι ονόματι Σα-γουόλ (Κανγκ Γιου-σέοκ) ο οποίος τον θαυμάζει και τον έχει ως πρότυπο και φιλοδοξεί να εκπαιδευτεί και να γίνει κι ο ίδιος Ιππότης.
Η κορεάτικη κυβέρνηση και μια τεράστια ιδιωτική εταιρεία εργάζονται με σκοπό να μετεγκαταστήσουν τον κόσμο σε ένα μεγαλύτερο συγκρότημα. Εμπόδιο σε αυτά τα σχέδια μπαίνει ο φθονερός κληρονόμος Ριγιού Σοκ (Σέουνγκ – Χίον) ο οποίος περιφρονεί τον απλό κόσμο και τις ανάγκες του και εξυφαίνει το δικό του σκοτεινό σχέδιο για την «τέλεια κοινωνία», η οποία βέβαια θα μυρίζει ολοκληρωτισμό για τον λαό και όλους τους απόκληρους του κόσμου.
Ο «Black Knight» είναι μια μικρή σειρά 6 επεισοδίων σκοτεινή και φουτουριστική η οποία με αφορμή την σύγκρουση της με έναν μετεωρίτη μιλά για την καταστροφή του πλανήτη και τον Αρμαγεδώννα που ακολουθεί. Πιθανόν θα ήταν καλύτερα αν τα αίτια αυτού του ολέθρου ήταν ανθρωπογενή, από την κακή διαχείριση του πλανήτη από τον άνθρωπο, ας πούμε ή από τα αποτελέσματα ενός πυρηνικού πολέμου. Πέρα όμως από τα αίτια η σειρά ορμώμενη από αυτή τη ζοφερή κατάσταση που έχει προκύψει, φέρνει στην επιφάνεια τα πολύ δύσκολα θέματα της κοινωνικής συνύπαρξης, των τρομερών ανισοτήτων, οι οποίες διευρύνονται κάτω από τις ανελέητες αυτές συνθήκες, του προσφυγικού ζητήματος, τη σχέση του ανθρώπου με το φυσικό του περιβάλλον, της αβεβαιότητας, της αδιαφορίας, της απληστίας, της διαφθοράς, της μεγαλομανίας, αλλά και της αλληλεγγύης, της εμπιστοσύνης, της ενσυναίσθησης, και του αλτρουισμού.
Η σειρά εστιάζει στο θέμα της ανθρώπινης απληστίας και στη διαχείριση από τους προνομιούχους της ερεβώδους αυτής καταστάσεως για την απόκτηση επιπλέον πλούτου και προνομίων. Κάποιοι δε, εκμεταλλευόμενοι την ανασφάλεια την απαισιοδοξία και την απελπισία του ρημαγμένου πλήθους, εμπνέονται νέες κοινωνίες, με καινούργιους ανθρώπους και λαμπρούς ολοκληρωτισμούς στην υπηρεσία εμπνευσμένων ηγετών και αλλοπρόσαλλων ιδεωδών. Η ιστορία διερευνά θέματα ελπίδας, ανθεκτικότητας και του αδάμαστου ανθρώπινου πνεύματος μπροστά στις αντιξοότητες. Χρησιμεύει επίσης ως προειδοποιητική ιστορία, αναδεικνύοντας τις πιθανές συνέπειες της περιβαλλοντικής υποβάθμισης και της κοινωνικής ανισότητας, αν αφεθούν ανεξέλεγκτες.
Η σειρά δημιουργήθηκε από τον συγγραφέα και σκηνοθέτη Τσο Ούι-σέοκ και τους Σιν Γιέον-τζου και Κιμ Χιουν-ντέοκ και συνδυάζει στοιχεία δράσης, επιστημονικής φαντασίας, αγωνίας και δράματος. Ο σχεδιασμός της παραγωγής και η κινηματογράφηση μεταφέρουν αποτελεσματικά τη ζοφερότητα του δυστοπικού κόσμου. Η φροντίδα των λεπτομερειών για τη δημιουργία του φουτουριστικού σκηνικού είναι αξιοσημείωτη, βυθίζοντας τους θεατές σε έναν κόσμο που μοιάζει οικείος αλλά και σαφώς διαφορετικός. Κάθε επεισόδιο είναι γεμάτο με έντονες σκηνές καταδίωξης, αναμετρήσεις με μεγάλο ρίσκο και απροσδόκητες ανατροπές που δεν αφήνουν τους θεατές σε «ησυχία». Ο γρήγορος ρυθμός αφήγησης, σε συνδυασμό με το πλούσιο φανταστικό δυστοπικό σκηνικό, κάνει το "Black Knight" μια ενδιαφέρουσα σειρά. Εμβαθύνει στα θέματα της επιβίωσης, της θυσίας και στην προσπάθεια που καταβάλουν οι άνθρωποι για να προστατεύσουν τους αγαπημένους τους. Βέβαια δεν είναι λαμπρά όλα στη σειρά, υπάρχουν σε κάποια σημεία ζητήματα ρυθμού, κάποιες από τις εξελίξεις είναι εύκολα προβλέψιμες, τα δε κίνητρα και οι ενέργειες των χαρακτήρων δεν είναι πάντα καλά αναπτυγμένες, ώστε να επιτρέπουν στους θεατές να δημιουργήσουν τους απαραίτητους συναισθηματικούς δεσμούς μαζί τους.
Ο άνθρωπος κάνει πολέμους φρικτούς εναντίον του είδους του, και ενώ είναι μέρος της φύσης, την πολεμά με λύσσα, αυτή που είναι η εστία του, η κατοικία του, η ζωή του. Πότε θα καταλάβει λοιπόν αυτό το ανόητο όν, ότι καταστρέφοντας ό,τι υπάρχει γύρω του κάνει ένα αργό βασανιστικό αλλά αποτελεσματικό πόλεμο εναντίον του ίδιου του εαυτό του;
