Χρήστος Πατούχας: Τρένο - Ρηγανόκαμπος, δύο κρίσιμα θέματα για το μέλλον της πόλης μας

"ΟΛΟΙ ΘΑ ΚΡΙΘΟΥΜΕ ΓΙΑ ΑΥΤΑ"

Aνακοίνωση της δημοτικής παράταξης Ανυπότακτη Πολιτεία:

 

ΤΡΕΝΟ-ΡΗΓΑΝΟΚΑΜΠΟΣ ΔΥΟ ΚΡΙΣΙΜΑ ΘΕΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ

ΟΛΟΙ ΘΑ ΚΡΙΘΟΥΜΕ ΓΙΑ ΑΥΤΑ

Σε κρίσιμο σημείο βρίσκονται δύο σοβαρές διεκδικήσεις της πόλης μας. Διεκδικήσεις στρατηγικής σημασίας που απαιτούν την πολιτική βούληση της Κυβέρνησης, αλλά και την σταθερή προσήλωση όλων των τοπικών πολιτικών και αυτοδιοικητικών δυνάμεων.

Αναφερόμαστε προφανώς στην κατασκευή της Σιδηροδρομικής γραμμής από Ρίο μέχρι το νέο λιμάνι και στην απόδοση και ανάπλαση του Ανατολικού Πάρκου.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ

Παρατήρηση πρώτη: 

Για πάνω από 30 χρόνια δεν υπάρχει σιδηροδρομική σύνδεση της Δυτικής Ελλάδας. Ή αλλιώς: Για πάνω από 30 χρόνια δεν υπήρξε τραίνο στην Πελοπόννησο, ενώ στην Δυτική στερεά και την Ήπειρο δεν υπήρξε ποτέ! Και δεν υπάρχει τέτοια προοπτική! Το ασφαλές συμπέρασμα για αφελείς και μη: Αυτό ήταν πολιτική επιλογή! Απόφαση των κυβερνήσεων από την μεταπολίτευση και μετά. Οι ευκαιριακά «επισπεύδοντες», ας αντιληφθούν ποιοι ήταν οι στρατηγικά βραδυπορούντες!

Παρατήρηση δεύτερη: 

Η τεχνικά και οικονομικά ορθή περιφερειακή, (δηλαδή έξω από την πόλη), όδευση της Σιδηροδρομικής Γραμμής, είναι πλέον αυταπόδεικτη. Δεν επιλέχθηκε ποτέ, γιατί οι αρμόδιοι δεν είχαν ποτέ καμία σχέση ούτε με την λογική ούτε με την επιστήμη. Ούτε βεβαίως είχαν ή θα αποκτήσουν ποτέ, οποιαδήποτε σχέση με τα πραγματικά συμφέροντα της πόλης και των κατοίκων της.

Παρατήρηση τρίτη: 

Με βάση όλα τα προηγούμενα, οι αρμόδιοι, έθεσαν στην πόλη το δίλλημα ή να διεκδικήσει την πλήρη υπογειοποίηση της Σιδηροδρομικής Γραμμής ή να αποδεχθεί την διχοτόμηση σε όλο το μήκος της. Αντιλαμβάνεται ο καθένας, ότι η απάντηση στο δίλλημα αυτό, δεν χωράει σε αξιολόγηση οικονομικών ή άλλων δευτερευουσών παραμέτρων. Είναι δίλλημα που πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στο ανθρώπινο μέλλον ή την καταστροφή για τους επόμενους τρεις αιώνες.

Επί αυτού το Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης, τοποθετήθηκε με απόλυτη σαφήνεια, υιοθετώντας το αίτημα της πλήρους υπογειοποίησης της γραμμής σε όλο το μήκος από το Ρίο μέχρι το νέο Λιμάνι. Δεν γνωρίζουμε πόσες εκ των δημοτικών παρατάξεων, (ήδη ορισμένοι προσπαθούν να απαγκιστρωθούν), θα επιμείνουν μέχρι τέλους και θα στηρίξουν έμπρακτα το αίτημα.

Η Κυβέρνηση, σχεδόν τρία χρόνια τώρα, προσπαθεί για το πόσο περισσότερο θα απαγκιστρωθεί, από το πολιτικό κεκτημένο της πόλης: Δηλαδή την πλήρη υπογειοποίηση για την οποία με καθυστέρηση και μεγάλη δυσκολία δεσμεύτηκε η προηγούμενη Κυβέρνηση. Παρά την υπόσχεση του Υπουργού της ότι και το τμήμα Ρίο-Κανελλοπούλου, θα ήταν μέρος του ανταγωνιστικού διαλόγου, δεν τήρησε την υπόσχεση της και το εξαιρεί. Να σημειωθεί, ότι το τμήμα αυτό είναι το πιο εύκολο από τεχνικής πλευράς.

Είναι αυτονόητο, ότι από την πλευρά μας, θα στηρίξουμε απόλυτα την υπόγεια διέλευση της γραμμής, με όλες τις ευεργετικές συνέπειες για το μέλλον της πόλης μας και την απόδοση σε χρήση του επιφανειακού γραμμικού πάρκου. Η αποφασιστικότητα μας εν προκειμένω, είναι πιο απαραίτητη από ποτέ. Καμία αναδίπλωση από καμία πλευρά δεν είναι επιτρεπτή.

 

Η ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΚΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΡΗΓΑΝΟΚΑΜΠΟΥ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΥ ΠΑΡΚΟΥ

Αποτελεί σημαντική και στρατηγικής σημασίας διεκδίκηση για την Ανατολική Πάτρα και ολόκληρη την πόλη. Ο επί δεκαετίες χώρος ταφής των απορριμμάτων, θα έπρεπε αυτονόητα να έχει αποδοθεί στην πόλη για ανάπλαση και αξιοποίηση. Αμέσως μετά την λήξη της χρήσης του για τον σκοπό αυτό. Δεν νοείται καμία άλλη ενέργεια, κανένα άλλο ιδιοκτησιακό καθεστώς, ούτε λόγος για ιδιωτική εκμετάλλευση.

 Αφ’ εαυτής η υπαγωγή της έκτασης στο ΤΑΙΠΕΔ, αποτελεί την μέγιστη προσβολή στην πόλη και τους δημότες της. Η καθυστέρηση στην απόδοση, η ασθενής πολιτική βούληση, οι μνημονιακές δεσμεύσεις, η γραφειοκρατία και οι αγκυλώσεις της, τα άλλοθι που ψάχνουν διάφοροι δημοτικοί και πολιτικοί παράγοντες, δεν μπορούν επ ουδενί να αποπροσανατολίσουν τον λαό της πόλης μας και τους φορείς του.

Πρώτο: Είναι προφανές, ότι η Κυβέρνηση Μητσοτάκη, χωρίς να το αναφέρει σαφώς, έχει στον σχεδιασμό της την ιδιωτική εκμετάλλευση του χώρου. Προκύπτει αυτό και από τις δηλώσεις των Βουλευτών της στην Αχαΐα. Το καθαρό πολιτικό αίτημα για την απόδοση στον Δήμο και την αξιοποίηση του υπέρ των δημοτών, δεν είναι θέμα υπηρεσιακών απαντήσεων, ούτε συσχέτιση του με το επίσης πολιτικό και πανελλαδικό ζήτημα της αποκατάστασης των Ρομά. Επί αυτού, δεν κατανοούμε την στάση ορισμένων δημοτικών παρατάξεων ή και φορέων της περιοχής. Μοιάζει η στάση τους σαν να αναζητούν άλλοθι για να καλύψουν την ταύτιση τους με τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς.

Δεύτερο: Η τοποθέτηση μας για το θέμα του καταυλισμού των Ρομά.

Δεν συμφωνούμε με την αρμοδιότητα επίλυσης ενός τεράστιου κοινωνικού προβλήματος όπως αυτό, από τους Δήμους. Ούτε με τις ευκαιριακές, μικρές, πρόσκαιρες, μερικού χαρακτήρα δυνατότητες που έχουν οι Δήμοι. Οι μικρές αυτές δυνατότητες, δεν θα λύσουν το πρόβλημα, δεν θα προσφέρουν καν έστω και μικρή ανακούφιση. Σε κάθε περίπτωση, ας κάνουμε κριτική για παραλείψεις αλλά με τη σοβαρότητα που απαιτεί ένα δύσκολο κοινωνικό πρόβλημα. Μακριά από ρατσισμούς και απόψεις του τύπου «υδροδοτούνται παράνομα, ας τους κόψουμε το νερό». Και ας καταλάβουμε το αυτονόητο. Δεν φταίει η ύπαρξη του καταυλισμού των Ρομά, που η Κυβέρνηση αρνείται την παραχώρηση της έκτασης στον Δήμο.

Η κατάκτηση των στόχων του ευρύτερου λαϊκού κινήματος για πόλη ανθρώπινη και ελκυστική απαιτεί καθαρή πολιτική σκέψη και αγώνες. Και η ατζέντα του λαϊκού δημοκρατικού κινήματος δεν διαμορφώνεται από κανενός τύπου ακροδεξιά. Ας το προσέξουμε.

 

Για την Ανυπότακτη Πολιτεία

Χρήστος Πατούχας

Δημοτικός Σύμβουλος

Διαβάστε επίσης