Το βράδυ της Παρασκευής κατατέθηκε στο Κοινοβούλιο το νέο εργασιακό νομοσχέδιο με τις τροποποιήσεις που αποφάσισε το κυβερνητικό επιτελείο.
Η διαδικασία στην συνέχεια γνωστή. Οι αρμόδιες επιτροπές της Βουλής θα το παραλάβουν προς επεξεργασία και εν συνεχεία στην ολομέλεια του Σώματος θα γίνουν οι τελικές τοποθετήσεις συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης και τέλος η ψηφοφορία προς έγκρισή του.
Είναι πολλά τα οποία ρυθμίζει, ή απορρυθμίζει κατά τους αντιδρώντες, το νέο νομοσχέδιο, που οσονούπω θα γίνει νόμος του Κράτους.
Θα σταθούμε στην ρύθμιση που αφορά την κήρυξη των απεργιών και την απαγόρευσή τους. Σύμφωνα με το κυβερνητικό σχέδιο εάν κινητοποίηση κριθεί παράνομη, δεν επιτρέπεται η επαναπροκήρυξή της από δευτεροβάθμια ή και τριτοβάθμια συνδικαλιστικά όργανα.
Εν ολίγοις εφόσον ο δικαστής κρίνει πως τυπικοί και όχι ουσιαστικοί λόγοι συντρέχουν στην απαγόρευσή της θα πρέπει άπαντες να εργαστούν, ακόμη και εάν έχουν δίκαια αιτήματα.
Διότι συνήθως το «παράνομο» μια απεργίας αφορά προθεσμίες γνωστοποίησης κλπ. Δεν θα μπλοκάρεται την απόφαση των εργαζομένων γιατί έχει κριθεί «καταχρηστική» , δηλαδή, εμπεριέχει αιτήματα παράλογα και ανεδαφικά.
Και το προτεινόμενο μέτρο είναι τόσο …δημοκρατικό που απορρίπτει και το ενδεχόμενο να προκηρυχθεί η απεργιακή κινητοποίηση από το δευτεροβάθμιο συνδικαλιστικό όργανο, μιας και το πρωτοβάθμιο σωματείο δεν βρέθηκε σύννομο με το «γράμμα του νόμου»!
Πολύ απλά, όταν εργοστασιακό σωματείο αποφασίσει απεργία γιατί, φερ’ ειπείν, δεν τηρούνται κανόνες ασφαλείας ο δικαστής μπορεί να εμποδίσει την κινητοποίηση, εάν για μερικές ώρες καθυστέρησε η παράδοση του σχετικού εγγράφου στην εργοδοτική πλευρά.
Και στην περίπτωση που την κήρυξη της απεργίας αποφασίσει η ομοσπονδία του κλάδου ο νομοθέτης δεν θα το επιτρέπει! Εν ολίγοις δεν θα γίνει απεργία.
Μάλιστα στην περίπτωση που όλα κυλίσουν ομαλά η διοίκηση του σωματείου θα πρέπει να διασφαλίσει σε όσους θέλουν να εργαστούν να προσέλθουν ανεμπόδιστα και να μην τους ασκηθεί …ψυχολογική βία, ειδάλλως κινδυνεύουν με αγωγές και καταβολή αποζημιώσεων.
Ακόμη και όταν δεν έχουν καμιά ευθύνη για όσα πράξουν άλλοι!
Αν τα προαναφερόμενα έχουν σχέση με το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της απεργίας και δεν δημιουργούνται ηθελημένα, ή αθέλητα προσκόμματα, είναι ένα μεγάλο ερώτημα, που απομένει να απαντηθεί στην πράξη…
