Η συλλογικότητα “Ανοιχτή Συνέλευση Αλληλεγγύης στο Δ. Κουφοντίνα” έστειλε κείμενο παρέμβασης το οποίο δημοσιεύουμε:
Την ώρα που εκατομμύρια άνθρωποι ζουν σε συνθήκες εγκλεισμού, σε πρωτοφανείς καταστάσεις ελέγχου και απαγορεύσεων. Την ώρα που χιλιάδες άνθρωποι έχουν χάσει ήδη τις ζωές τους, ως αποτέλεσμα ενός κράτους που αρνείται πεισματικά να ενισχύσει τις υποδομές υγείας, παρά μόνο τις τσέπες των ιδιωτών. Την ώρα που χιλιάδες άνθρωποι χάνουν τα σπίτια τους, αφού οι κόποι τους πωλουνται σε αρπακτικά ταμεία για ένα κομμάτι ψωμί. Την ώρα που εκατομμύρια άνθρωποι μένουν άνεργοι, στο κοινωνικό περιθώριο, χωρίς καμία ελπίδα επιβίωσης.
Την ώρα που δεκάδες χιλιάδες νέοι αποκλείονται από τα πανεπιστήμια, για να ταΐστουν ξεδιάντροπα οι χοντρές τσέπες των κολεγίων. Την ώρα που καταργούν κάθε άσυλο ελευθερίας, που καταστέλλουν κάθε κοινωνική διαμαρτυρία. Την ώρα που απαγορεύουν κάθε διαδήλωση, που βγάζουν παράνομη κάθε απεργία και κοινωνική διαμαρτυρία. Την ώρα που ιδρύουν συνεχώς ειδικά σώματα της αστυνομίας για τα σύνορα, τα πανεπιστήμια, για τις διαδηλώσεις (…και ποιος ξέρει τι άλλο θα δούμε ακόμα).
Την ώρα που επιβάλουν λογοκρισία στον τύπο, στην μουσική, ακόμα και στα κοινωνικά δίκτυα. Την ώρα που κρατούν φυλακισμένους χιλιάδες μετανάστες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, χωρίς ρεύμα και νερό, μέσα στο κρύο, στο χιόνια και στη βροχή. Την ώρα που πνίγουν βάρκες προσφύγων, που τους υποβάλουν σε βασανιστήρια σε μυστικές φυλακές. Την ώρα που προετοιμάζονται για πόλεμο για τα συμφέροντα των εταιριών εξόρυξης και αγοράζουν πολεμικά όπλα δισεκατομμυρίων ευρώ. Την ώρα που ξεπουλούν τα λιμάνια, τις υποδομές, το ρεύμα, το νερό, τα δίκτυα, όλη την κοινωνική περιουσία. Την ώρα που εμπορευματοποιούν το δημόσιο χώρο, που δίνουν τις πόλεις, τα δάση, τις ακτές, τα βουνά στους ιδιώτες.
Την ώρα δηλαδή που το κράτος, το τσιράκι των μεγάλων αφεντικών, κλέβει τη ζωή, την περιουσία και τις ελευθερίες όλων μας, επιβάλλοντας ένα πρωτοφανές καθεστώς ανελευθερίας. Αυτή ακριβώς την ώρα αποφασίζουν να εκτελέσουν τον πρώτο πολιτικό κρατούμενο στην Ευρώπη μετά από 40 χρόνια.
Αυτή την ώρα αποφασίζουν να εκτελέσουν δημόσια το Δημήτρη Κουφοντίνα γιατί τόλμησε να ζητήσει την εφαρμογή ενός φωτογραφικού νόμου, που γράφτηκε εκδικητικά μόνο γι’ αυτόν. Αυτή την ώρα αποφασίζουν να σκοτώσουν έναν κρατούμενο, επειδή αγωνίζεται για να εφαρμοστεί έναν άδικος νόμος, επειδή το μόνο που ζητά είναι να γυρίσει στο υπόγειο κελί της φυλακής του.
Αυτή την ιστορική ώρα κάθε ίχνος δημοκρατικής νομιμοφάνειας πεθαίνει μαζί με τον Δημήτρη Κουφοντίνα. Αποκαλύπτεται πως το κράτος είναι μια άθλια μηχανή που λειτουργεί με τον ηθικό νόμο της μαφίας. Δίκαιο για αυτούς είναι το δίκαιο των ισχυρών. Νόμος για το κράτος είναι η βούληση των αφεντικών.
Μέσα από χρυσοπληρωμένα ΜΜΕ επιχειρούν να επιβάλουν ως αλήθεια το απόλυτο ψέμα. Να κατασκευάσουν συναίνεση πάνω στο θάνατο ενός ανθρώπου. Να τον παρουσιάσουν ως ένα “τίποτα”, ένα “σκουπίδι”, μια ύπαρξη χωρίς δικαιώματα, ως ένα πρόσωπο που δεν του αξίζει να ζει. Προσπαθούν να κάνουν όλους εμάς ηθικά και πολιτικά συνενόχους στο έγκλημά τους. Δεν θα τους περάσει!
Πίσω από τους όρους “τρομοκράτης” και “δολοφόνος” πάνε να κρύψουν πως ένας άνθρωπος αγωνίζεται και πεθαίνει για όλους εμάς. Γιατί κάθε άνθρωπος που αποφασίζει να παλέψει με τη ζωή του για την ελευθερία, δεν παλεύει για τη δική του ελευθερία, παλεύει για τη ζωή και την ελευθερία όλων μας. Γιατί κάθε εξουσία που στερεί τις ελευθερίες, που παραβιάζει ακόμα και τους δικούς της νόμους, δεν στερεί την ελευθερία από έναν άνθρωπο, στερεί την ελευθερία από όλους τους ανθρώπους.
Δικαίως λοιπόν φοβούνται. Το κράτος, οι γνωστές πρεσβείες των μεγαλύτερων παγκόσμιων τρομοκρατών, δικαίως φοβούνται τον Δημήτρη Κουφοντία. Δικαίως επιθυμούν να τον εξοντώσουν. Όχι γιατί ως έγκλειστος μπορεί να κάνει κάτι πρακτικό που θα τους βλάψει αλλά γιατί η ηθική του στάση, η ανυποχώρητη, ανειρήνευτη και ατσαλένια άρνησή του να συνεργαστεί μαζί τους, τρίζει ήδη και θα τρίζει και στο μέλλον τα θεμέλια της εξουσία τους. Σκοτώνουν λοιπόν το Κουφοντίνα γιατί τους τρομάζει η κρυστάλλινη ηθική του στάση, το θάρρος του να βάλει το κεφάλι του στο στόμα του λιονταριού και να τους βγάλει τη γλώσσα.
Η δολοφονία του Δημήτρη Κουφοντίνα επικυρώνει την ριζική αναβάθμιση του ιδεολογικού-ταξικού πολέμου με τον πλέον ωμό και κυνικό τρόπο. Γι’ αυτό και σήμερα, περισσότερο από ποτέ, ο κόσμος του αγώνα πρέπει να αντιληφθεί την ιστορική διάσταση της στιγμής. Την ευθύνη της σιωπής και το καθήκον της δράσης. Οφείλει να ξεχυθεί στους δρόμους, να κάνει ξεκάθαρο πως το κράτος δολοφονεί κόντρα στο νομό και πως αυτή τη δολοφονία του θέλει να την επιβάλλει ως τη νέα κανονικότητα. Μέσα σε αυτές τις ζοφερές συνθήκες, όπου οι νόμοι εφαρμόζονται από την εξουσία επιλεκτικά και κατά το δοκούν, όπου οι όροι του κοινωνικού συμβολαίου ξαναγράφονται προς το χειρότερο, η δημοκρατία για την οποία τόσο ξεδιάντροπα μιλούν, δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια μακιγιαρισμένη τυραννία. Ένα κράτος πάνω και από τους δικούς του νόμους δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα κράτος εγκληματία.
Ας μην έχουμε αυταπάτες. Σήμερα είναι ο Κουφοντίνας, χτες ήταν ο μετανάστης, αύριο θα είμαστε όλοι/ες που συνεχίζουμε να αρνούμαστε τη συναίνεσή τους. Όσο υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που αγωνίζονται για ζωή και ελευθερία, όσο υπάρχουν ακόμα αυτοί/ες που δεν υποτάσσονται, που δεν υπακούν στις προσταγές της εξουσίας, θα τρομάζουν. Όσο το κράτος είναι αναγκασμένο να σκοτώνει σημαίνει πως υπάρχουν ακόμα άνθρωποι.
Το δίκιο θα κριθεί στους δρόμους
Συγκέντρωση-Πορεία αλληλεγγύης στον Δ. Κουφοντίνα | Δευτέρα 1/3, 11.30, πλ. Γεωργίου
Ανοιχτή Συνέλευση Αλληλεγγύης στο Δ.Κουφοντινα
