Οι Τούρκοι μισθοφόροι της Λιβύης κίνδυνος για την Ευρώπη

Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

 

Η εποχή του «επιτήδειου ουδέτερου» για την Τουρκία,ως φαίνεται, ανήκει στο παρελθόν. Τα διάφορα «τσαλιμάκια» του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν,δεν ξεγελούν κανέναν πλέον. Με εξαίρεση ίσως κάποιους αφελείς Ευρωπαίους. Η ερντογανική Τουρκία,με βήμα ταχύ ισλαμοποιείται, δείχνει όλο και περισσότερο ποια είναι και αναπολεί τις παλαιές δόξες της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, κάτι που σήμερα είναι εκτός τόπου και χρόνου. 

Τί θέλει όμως σήμερα η Τουρκία, στον κόσμο που αλλάζει και που οι αλλαγές του δρομολογούν νέους συσχετισμούς δυνάμεων και επιρροών; Είναι προφανές ότι το καθεστώς Ερντογκάν, επιδιώκει ενίσχυση της περιφερειακής του δύναμης και μεγαλύτερη συμμετοχή στις οικονομικές και ενεργειακές εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή μας.

Ενδομύχως βέβαια «οραματίζεται» και την επανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αλλά που να ξέρει ότι στην εποχή μας  οι σύγχρονες Αυτοκρατορίες είναι ψηφιακές και γίνονται με αφετηρία τη γνώση και όχι τα γιαταγάνια.

Από την άλλη, τα «οράματα» του ισλαμιστή Τούρκου προέδρου, δεν πολυενθουσιάζουν τον γύρω του μουσουλμανικό και αραβικό κόσμο. Τον τελευταίο καιρό έτσι, η Άγκυρα δέχεται σκληρή επίθεση από σημαντικές αραβικές χώρες για τις κινήσεις της στη γεωπολιτική σκακιέρα. Οι ενέργειες της  στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου δημιουργούν ισχυρές αντιδράσεις, ενώ ρευστή παραμένει η κατάσταση στη Λιβύη, όπου συνεχώς  αναζητείται πολιτική λύση.

Στο πλαίσιο αυτό, να σταματήσει να ανακατεύεται στις υποθέσεις των αραβικών χωρών κάλεσε την Τουρκία ο υπουργός Εξωτερικών των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, Ανουάρ Γκαργκάς, με αφορμή την όλο και μεγαλύτερη ανάμιξη της Άγκυρας στη Λιβύη και όχι μόνον.

Ο Άραβας υπουργός Εξωτερικών με δηλώσεις του στο γαλλικό περιοδικό «Λε Πουάν», κατηγορεί ανοικτά την Άγκυρα ότι ρίχνει λάδι στη φωτιά στην περιοχή και τονίζει ότι οι Τούρκοι μισθοφόροι στη Λιβύη αποτελούν σοβαρό κίνδυνο και για την Ευρώπη,πέρα από τη δράση τους στη Βόρεια Αφρική.Είναι σαφές πλέον ότι το τουρκικό καθεστώς, πέρα από ομήρους-πρόσφυγες,έχει στη διάθεση του και μισθοφορικό στρατό,όπως και οι Ρώσοι εξάλλου,τον οποίον μπορεί να χρησιμοποιεί όπως θέλει και πέρα από συμμαχικές δεσμεύσεις.Αν αυτό δεν προβληματίζει το ΝΑΤΟ,μέλος του οποίου είναι η Τουρκία,τότε τι πρέπει να συμβεί για να καταλάβει ότι το όλο θέμα δεν είναι τόσο απλό,όπως το φαντάζονται κάποιοι ατλαντικοί γραφειοκράτες.

Αναφορικά τώρα με τη δήλωση του ΥΠΕΞ των Εμιράτων,έγινε μετά τα επικριτικά σχόλια του Τούρκου υπουργού Άμυνας Χ.Ακάρ για τη στάση των ΗΑΕ στην κρίση της Λιβύης,η οποία έχει οξύνει τις σχέσεις Άγκυρας-Αμπού Ντάμπι.Σχέσεις οι οποίες εχουν επιδεινωθεί τα τελευταία χρόνια επειδή η Τουρκία στηρίζει το Κατάρ στη διαμάχη του με τις χώρες του Κόλπου,τις οποίες θέλει να αποσταθεροποιήσει προς όφελος του Ιράν.

Να σημειωθεί εδώ πως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, μαζί με την Αίγυπτο και τη Ρωσία, στηρίζουν τον ισχυρό άνδρα της ανατολικής Λιβύης, στρατάρχη Χαλίφα Χάφταρ. Στον αντίποδα η Τουρκία έχει αυξήσει την υποστήριξή της προς την κυβέρνηση της Τρίπολης και σε αυτή τη φάση το ενδιαφέρον στρέφεται γύρω από τον έλεγχο της στρατηγικής σημασίας πόλη της Σύρτης

Περιττόν να τονιστεί βέβαια ότι το όλο θέμα αποκτά ιδιαίτερη γεωπολιτική σημασία μετά την τελευταία ανακοίνωση για την υπογραφή συμφωνίας μεταξύ του Ισραήλ και των ΗΑΕ.

Τα ΗΑΕ και το Ισραήλ συμφώνησαν, ως γνωστόν, να εξομαλύνουν τις σχέσεις τους, στο πλαίσιο μιας ιστορικής συμφωνίας που διαπραγματεύτηκαν οι Ηνωμένες Πολιτείες και η οποία, όταν υπογραφεί, θα καταστήσει το Αμπού Ντάμπι  την τρίτη αραβική χώρα που ακολουθεί αυτόν το δρόμο από την ίδρυση του εβραϊκού κράτους, μετά την Αίγυπτο (1979) και την Ιορδανία (1994).

Ατύπως δε προς την ίδια κατεύθυνση κινείται και η Σαουδική Αραβία, η οποία στην παρούσα συγκυρία έχει αναλάβει διπλωματική πρωτοβουλία για πολιτική λύση στο ζήτημα της Λιβύης. Για το λόγο αυτό ο Σαουδάραβας υπουργός Εξωτερικών, πρίγκιπας Φαϊσάλ μπιν Φαρχάν, επισκέφθηκε την Αίγυπτο, την Αλγερία και την Τυνησία (χώρες οι οποίες συνορεύουν με τη Λιβύη), προκειμένου να διαμορφώσει μια κοινή αραβική θέση και να αντιμετωπίσει την τουρκική επεκτατικότητα στη Λιβύη και την Ανατολική Μεσόγειο. Κατά την επίσκεψή του στο Κάιρο, ο Σαουδάραβας υπουργός εξέφρασε την πλήρη υποστήριξη της χώρας του στη στάση της Αιγύπτου όσον αφορά την επίλυση της λιβυκής κρίσης. Άποψη που φαίνεται να συμμερίζονται οι περισσότερες αραβικές χώρες, ιδίως δε η Αλγερία και η Τυνησία, που δίνουν έμφαση στην ανάγκη να βρεθεί ειρηνική πολιτική λύση, η οποία θα εγγυάται την ασφάλεια και ενότητα της Λιβύης μακριά από εξωτερικές παρεμβάσεις.

Μέσα σε αυτό το ρευστό σκηνικό στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου,όπου η συνεργασία Ελλάδος,Αιγύπτου,Ισραήλ και Κύπρου αποτελεί πλέον αδρή πραγματικότητα, η Τουρκία βρίσκεται σε δύσκολη θέση, με αποτέλεσμα να καλλιεργεί σκοπίμως εντάσεις και διάχυτη αβεβαιότητα, ελπίζοντας ότι έτσι εκβιάζει καταστάσεις. Δυστυχώς γι’ αυτήν όμως, όλο και περισσότεροι φύλακες έχουν γνώση.

 

Διαβάστε επίσης