Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
«....Επί είκοσι χρόνια, τα Ινστιτούτα Κομφούκιος εξαπλώνονταν στο Βέλγιο, με στόχο τους την προώθηση της κινεζικής γλώσσας και κουλτούρας, ώστε να εξυπηρετείται η φιλία μεταξύ των λαών. Πλην όμως, σήμερα αποκαλύπτεται ότι πίσω από αυτήν την αγαθή πρόθεση, υπήρχε και μια κρυφή ατζέντα, κατασκοπείας, προπαγάνδας, εκφοβισμού και παρεμβάσεων στη δημόσια ζωή. Αυτός είναι και ο λόγος που από τα έξη Ινστιτούτα που είχαν ιδρυθεί την τελευταία εικοσαετία σήμερα υπάρχουν μόνο δύο....». Αυτά μας υπογράμμισε ο 78χρονος παλαίμαχος Βέλγος αξιωματικός της Βελγικής Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας Γκασπάρ. Γκουντά, που ήταν από τους πρώτους που είχε ασχοληθεί με το θέμα λίγα χρόνια πριν συνταξιοδοτηθεί.
Ένα θέμα που έφερε στο προσκήνιο η μεγάλη βελγική εφημερίδα «La Libre», με μια σειρά από ρεπορτάζ της, τα οποία είχαν προκαλέσει αίσθηση, ιδιαίτερα σε βαθειά κοιμώμενους κοινοτικούς κύκλους. Προφανώς δε με αφορμή τις έρευνες αυτές, εσχάτως ήλθε στο προσκήνιο και το θέμα της δράσης των κινέζικων λόμπι στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Από τα ρεπορτάζ αυτά έγινε γνωστό ότι σε 140 χώρες στον κόσμο λειτουργούν 550 Ινστιτούτα Κομφούκιος, τα οποία αποτελούν ένα πρωτόγνωρο δίκτυο κατασκοπείας και προπαγάνδας.
«...Για το Πεκίνο, αυτό το πρόγραμμα, “ήπιας δύναμης”, είχε σχεδιαστεί με βάση παρόμοια δυτικά ιδρύματα, όπως τα Ινστιτούτα Γκαίτε και Θερβάντες, το Βρετανικό Συμβούλιο και η Γαλλική Συμμαχία. Δύο διαφορές είναι, ωστόσο, προφανείς. Πρώτον, σε αντίθεση με τα πρότυπά τους που ιδρύθηκαν σε δημοκρατικές χώρες (και τα οποία, στην περίπτωση της Γαλλίας και της Γερμανίας, προκύπτουν από ιδιωτικές επενδύσεις και χορηγίες), τα κινέζικα χρηματοδοτούνται και ελέγχονται από μια δικτατορία και από το κινέζικο Κ.Κ.
Δεύτερον, αυτά τα Ινστιτούτα δεν λειτουργούν αυτόνομα, όπως τα αντίστοιχα της Γαλλίας και της Γερμανίας, αλλά εξαρτώνται από σκιώδεις οργανώσεις, όπως για παράδειγμα “Ο Βελγο-Κινεζικός Σύνδεσμος”. Οι περισσότερες εκδηλώσεις του τελευταίου, δεν ήταν τίποτε άλλο παρά διθύραμβοι για το κινεζικό καθεστώς και προσκλήσεις σε φοιτητές που θα ήθελαν να το γνωρίσουν καλύτερα», γράφει ο Βέλγος συνάδελφος Φιλίπ Πακέ.
Και με τα συνεχή ρεπορτάζ του στη βελγική πρωτεύουσα, έφερε στο προσκήνιο ένα τεράστιο θέμα το οποίο δικαιολογεί πλήρως γιατί οι Βρυξέλλες αποκαλούνται «πρωτεύουσα της κατασκοπείας». Διότι παράλληλα με τους Κινέζους, εντυπωσιακή είναι και η παρουσία Ρώσων κατασκόπων, κάποιοι από τους οποίους βρίσκονται στη βελγική πρωτεύουσα από την εποχή Γιέλτσιν. Έσπευσαν δε, να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στον Πούτιν, πριν ακόμα ο τελευταίος εδραιωθεί στην εξουσία το 2002.
Θα προσθέταμε δε ότι την τελευταία δεκαετία, Βρυξέλλες και Αμβέρσα, εξελίσσονται και σε κέντρα πανευρωπαϊκής διακίνησης ναρκωτικών, διεκδικώντας τα πρωτεία από τη Μασσαλία, που είναι ήδη ο «ευλογημένος τόπος» των ισλαμιστών ναρκο-εμπόρων και της συνδεδεμένης με αυτούς ισλαμικής τρομοκρατίας. Αρκεί να πάει κανείς προς την περιοχή του Μολενμπέεκ δίπλα στη βελγική πρωτεύουσα και θα καταλάβει…τα ακαταλαβίστικα. Αν κάποιοι ισλαμοφρουροί και διακινητές ναρκωτικών δεν του ζητήσουν διαπιστευτήρια θα είναι τυχερός.
Κατά τα λοιπά, κάποιοι «ανησυχούν» και αναρωτιούνται γιατί στις δημοσκοπήσεις τα ακροδεξιά κόμματα παρουσιάζουν άνοδο με ορισμένα να βρίσκονται ήδη στην εξουσία
