Καλεσμένη του Γρηγόρη Αρναούτογλου στο «The 2night Show» ήταν το βράδυ της Τετάρτης η Νίκη Σερέτη. Η γνωστή ηθοποιός που έγινε γνωστή στο ευρύ κοινό μέσα από το ρόλο της Δεβόρας στη σειρά «Εκείνες κι Εγώ» μίλησε για όλα, μεταξύ αυτών για την απόφασή της να απέχει από την τηλεόραση αλλά και το ρατσισμό που έχει βιώσει.
Αναφέρθηκε, ακόμα και σε δημοσιεύματα του παρελθόντος, τα οποία έγραφαν πως οι γονείς της την έδωσαν σε ανάδοχη οικογένεια στην Ελλάδα επειδή δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα.
Η Νίκη Σερέτη ξεκαθάρισε ποια είναι η πραγματικότητα: «Έχουν γραφτεί ανακρίβειες για τη ζωή μου. Η αλήθεια είναι ότι ο βιολογικός μου πατέρας ζούσε στο Κονγκό και ήθελε να μεγαλώσουμε στην Ελλάδα. Ο μπαμπάς μου ερχόταν από το Κονγκό να μας δει. Οι ανάδοχοι γονείς ήταν αληθινοί γονείς, ήμασταν πολύ τυχερά παιδιά».
Για το ρατσισμό είπε: «Από μικρή έχω βιώσει τον ρατσισμό. Ήμουν ένα φοβισμένο παιδί, πέραν του αδερφού μου, δεν είχα κάτι να δω ίδιο με μένα και αυτό με παραξένευε. Ήμουν κλαψιάρικο παιδί, αλλά τελικά ανακάλυψα πως είχα λόγο. Στην ψυχοθεραπεία δούλεψα όλα όσα με απασχολούσαν».
Και πρόσθεσε: «Δεν θεωρώ ότι έχουμε κάνει βήματα σε σχέση με τον ρατσισμό στην Ελλάδα. Υπάρχει ακόμα. Απλά τα βάζουμε όλα κάτω από το χαλί. Στην τηλεόραση με είχαν ως οικιακή βοηθό ή ως εξωτική γκόμενα. Ρόλοι με ταμπέλες που είχαν να κάνουν σχεδόν πάντα με το χρώμα μου. Είχα πάει στο κομμωτήριο και με ρωτούσαν “από πού είστε;”. Πλέον με κουράζει κι αυτό. Το θεωρώ ρατσιστικό».
Για την αποχή της από την τηλεόραση είπε: «Απλώς προσπάθησα για πολλά χρόνια να φύγω από αυτό, να καθαρίσω και να πάω κάπου αλλού. Ο κόσμος βέβαια ακόμα και τώρα με αγαπάει σαν Δεβόρα, τον Μαύρο Ωκεανό και άλλες σειρές που έχω κάνει αλλά ήθελα πια να φύγω. Να εξελιχθώ. Ένιωσα και μετά την ψυχοθεραπεία που έκανα ότι θέλω να ανοίξω τα φτερά μου γιατί δεν είμαι εκεί. Σαφέστατα αγαπώ την τηλεόραση, απλώς οι ρόλοι που θα ήθελα να κάνω, δεν έρχονται. Οπότε ο κόσμος νομίζει ότι τα παράτησα και κάνω κάτι άλλο… Συνεχίζω με το θέατρο αλλά σε πράγματα που με συγκινούν με μια πιο δύσκολη συνθήκη, πιο ταλιμπάν αλλά είναι η καρδιά μου εκεί».
