Το σκοτάδι της μακραίωνης σκλαβιάς απλώνεται παντού. Η Ελλάδα ένα λείψανο.
Τούρκοι παντού. Αγρίμια. Δολοφονούν, βιάζουν.
Η γλυκειά Ελλάδα ποδοπατείται από τον αγριότερο και αιμοσταγέστερο κατακτητή. Το μιαρό χνώτο του μολύνει τον λαό που τόσο κάλλος προσέφερε στο παγκόσμιο γίγνεσθαι.
Φωτιά και στάχτη, καπνός και σίδερο ρημάζουν τη μαρτυρική και ιερή γη των μεγάλων ιδεών και των μεγάλων άθλων.
Ο Έλληνας γίνεται ραγιάς. Ον ευτελές, ον μηδαμινό. Οι ασεβέστατοι σαρικοφόροι του Ισλάμ εξουσιάζουν το σπίτι, τη γυναίκα και τα παιδιά του. Ποτάμια τα δάκρυα και ωκεανοί τα αίματα. Μάρτυρες της Πίστης και της Πατρίδας, οι ανδρείοι Έλληνες αποκεφαλίζονται από τον αιμοδιψή τύραννο.
Μα η σκλαβιά δεν περόνιασε την Ελληνική ψυχή.
Σαν άναψε η επαναστατική φωτιά του '21 και ανοίχτηκε αιματηρά ο κοσμογονικός κρατήρας του πολέμου της Εθνεγερσίας, αναδείχθηκε ακατάβλητη η Ελληνική Ψυχή.
Άντεξε σα να 'ταν αθάνατη η Ρωμηοσύνη. Πολυβασανισμένη μα αθάνατη.
Κοίταξε τον θάνατο στα μάτια και δε δείλιασε.
Όταν νεαρές Ελληνίδες, όταν μωρά παιδιά, όταν παππούδες υπερήλικες, όταν νιάτα 'ματοβαμμένα, όταν δέντρα, λαγκάδια και βουνά μπορούσαν να υποστούν άτρεμα ένα μαρτύριο αίματος τετρακοσίων χρόνων, ένα ήταν σίγουρο, η Ελλάδα σκλάβα δε θα έμενε.
Σπουδαίοι και άσημοι, τρανοί και μικροί, πλούσιοι και πένητες, ενώνονται με ενθουσιασμό, σχηματίζουν φάλαγγες εθνικές και κινούνται δριμείς με ένα κοινό φρόνημα, να κατακρεμνιστεί η ημισέληνος από τους ελληνικούς ουρανούς για να υψωθεί περήφανο και πάλι το σημείο με το οποίο πάντοτε πορευόμαστε, αυτό του Σταυρού.
Μπροστάρης στην αυτοθυσιαστική αυτή οργανωμένη ενέργεια είναι ο Δεσπότης των Παλαιών Πατρών. Ο απλός και ταπεινός στη ζωή Γερμανός, πιστός στο εθνικό του χρέος, μεγαλοπρεπής και επιβλητικός στο ύφος, σηκώνει την Αγία δεξιά του και ευλογεί τον πιο τρανό Αγώνα που έζησε ποτέ η Ελλάδα.
Το τιμημένο και αγιασμένο ράσο του γίνεται δύναμη που ποτίζει το αίμα των Ελλήνων και καρποφορεί στα σπλάχνα τους ζήλο και αγωνιστικό παλμό.
Στο μικρό αλώνι του Αγίου Γεωργίου, τα παλληκάρια της Πάτρας σκύβουν το κεφάλι κάτω από το πετραχήλι του ανυπότακτου Ιεράρχου τους και δίνουν την ιερή υπόσχεση «Λευτεριά ή Θάνατος!».
«Λευτεριά ή Θάνατος!» Τα καριοφίλια άναψαν στην Πάτρα.
«Λευτεριά ή Θάνατος!» αντιλαλεί πλέον στα ψηλά κι απάτητα βουνά, στα λημέρια των σταυραετών, στα τραχιά κονάκια των αδέσμευτων κλεφτών και η Ελλάδα βαδίζει και πάλι προς το φως.
199 χρόνια αργότερα, η Πάτρα, το πρώτο αστικό κέντρο που ξεσηκώθηκε για τη Λευτεριά του Έθνους, τιμά ως πρέπει αυτό το γεγονός.
Με μεγάλη τιμή και περίσσια περηφάνεια οι Μωραΐτες εν Χορώ αναβιώνουμε για τρίτη χρονιά την Ορκωμοσία των Αγωνιστών της Πάτρας, την Κυριακή 22 Μαρτίου 2020.
Κεντρικός Ομιλητής της εκδήλωσης: Αντώνιος Πετμεζάς, Αξιωματικός Π.Ν. ε.α..
Υπό την αιγίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών.
Σας προσκαλούμε να λαμπρύνετε με την παρουσία σας την Τρίτη Αναπαράσταση της Ορκωμοσίας των Αγωνιστών της Πάτρας υπό τον Εθνεγέρτη Ιεράρχη Παλαιών Πατρών Γερμανό.
