Σύντομα θα ξεκινήσουν οι προετοιμασίες των εορτασμών της επετείου του 1821. Εχουμε μια μεγάλη ευκαιρία. Ξεπερνώντας τον εαυτό μας, τα βαρύγδουπα δηλαδή μηνύματα εθνικής ανάτασης και τις κιτσάτες αναπαραστάσεις δοξασμένων συγκρούσεων και ηρωικού μεγαλείου έχουμε τη δυνατότητα νηφάλια να ψάξουμε το παρελθόν μας κι αντικειμενικά να αναλογιστούμε τι μας διδάσκει.
Αυτό θα μας εφοδιάσει με σθένος για το μέλλον αλλά και θα μας βοηθήσει να αποφύγουμε επανάληψη λαθών και κακών εκτιμήσεων. Το κυριότερο είναι να ξεφύγουμε από καθιερωμένους μύθους και ν’ αντικρίσουμε την ιστορική πραγματικότητα.
Πολλοί ιστορικοί μύθοι κοντεύουν να εμπεδώσουν την αντίληψη πως η αντίθεση αυτοχθόνων – ετεροχθόνων προκλήθηκε από αδικίες κι αλαζονεία Ελλήνων της διασποράς. Χωρίς αυτούς όμως αμφίβολο αν θα είχε δικαιωθεί ο εθνικός ξεσηκωμός. Αυτοί πέτυχαν το δάνειο που υποχρέωσε την Αγγλία να φροντίζει για τις ελληνικές τύχες ώστε αυτό κάποτε να αποπληρωθεί. Συνέβαλαν επίσης στο ξεσήκωμα των διανοουμένων της Ευρώπης (Μπάιρον, Ντελακρουά, κ.ά.) ώστε η Επανάσταση να τύχει ενίσχυσης σε ευρωπαϊκές (κι όχι μόνο) κοινωνίες. Οι προσωπικές εμπάθειες και τα παράπονα του Μακρυγιάννη, δεν αποτελούν την καλύτερη πηγή ιστορικής αλήθειας.
Ο μύθος πως ο φτωχός λαός έκανε άδολα τον ξεσηκωμό κι οι πλουτοκράτες ευνοήθηκαν από το αποτέλεσμα είναι εξωπραγματικός. Οι πλοιοκτήτες και οι έμποροι, κυρίως της διασποράς, εξασφάλισαν τα κεφάλαια ώστε να εξοπλιστούν αγρότες κι αρματολοί αλλά και να υπάρχουν πόροι για τις αμοιβές των εμπολέμων αλλά και των πληρωμάτων του στόλου. Να σημειώσουμε πως οι εξεγερμένοι πολεμούσαν μόνο αμειβόμενοι.
Δίχως τον ξένο παράγοντα επίσης δεν θα είχε υπάρξει ελληνικό κράτος. Οταν ο εμφύλιος έτρωγε τα σωθικά μας κι ο Ιμπραήμ αλώνιζε παντού, η ναυμαχία του Ναυαρίνου διέλυσε τις ελπίδες των Τούρκων κι οδήγησε τις μεγάλες δυνάμεις (Λονδίνο) να αναγνωρίσουν το ελληνικό κράτος.
Σημαντικό επίσης είναι πως από σκονισμένη και ξεχασμένη μικρή επαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας η μικρή Ελλάδα μετεξελίχθηκε στην πιο ανεπτυγμένη περιοχή των Βαλκανίων. Πρώτιστα γιατί δεν πέτυχαν να ριζώσουν εδώ τα σοσιαλιστικά πειράματα της Αν. Ευρώπης.
Και να μην ξεχνάμε τον δυναμισμό μας σαν κράτος και κοινωνία. Από την Επανάσταση και δώθε μεγαλώνουμε κι επεκτεινόμαστε. Σε αντίθεση με την Τουρκία που, παρά τα παράπονά μας, συρρικνώνεται και χάνει εδάφη.
