Στα τέλη του 19ου αιώνα, ο Όσκαρ Ουάιλντ ήταν ένας από τους πιο φημισμένους συγγραφείς του βρετανικού θεάτρου.
Η δίκη και η καταδίκη του σε δύο χρόνια καταναγκαστικά έργα εξαιτίας της σχέσης του με τον γιο ενός αριστοκράτη, τον μετέτρεψαν σε σύμβολο των διωγμών σε βάρος των ομοφυλόφιλων στη Βικτωριανή Αγγλία.
Γεννήθηκε στις 16 Οκτωβρίου του 1854 στο Δουβλίνο. Έχοντας περάσει από διάφορα είδη γραπτού λόγου καθ’ όλη την δεκαετία του 1880, γεύτηκε την δόξα σαν θεατρικός συγγραφέας στο Λονδίνο στις αρχές της επόμενης δεκαετίας. Στις μέρες μας έχει γίνει γνωστός για τα ευφυολογήματα του, το μοναδικό του μυθιστόρημα “Το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέυ”, τα θεατρικά έργα του, τις συνθήκες φυλάκισής του καθώς και τον πρόωρο θάνατο του.
Ο Όσκαρ από μικρός έμαθε άπταιστα Γαλλικά και Γερμανικά. Στο πανεπιστήμιο ασχολήθηκε με τις κλασικές σπουδές, επιδεικνύοντας από μικρή ηλικία κλίση προς τον Kλασικισμό, τόσο στο Δουβλίνο όσο και αργότερα στην Οξφόρδη.
Έγινε γνωστός για την ενασχόλησή του με το νεόκοπο αλλά ανερχόμενο ρεύμα του Αισθητισμού. Μετά το πανεπιστήμιο, μετακόμισε στο Λονδίνο όπου εντάχθηκε στους ανώτερους πνευματικούς και κοινωνικούς κύκλους.
Ως εκπρόσωπος του κινήματος του Αισθητισμού ασχολήθηκε με όλες τις μορφές διανόησης: εξέδωσε μία ποιητική συλλογή, έδωσε ομιλίες στις Η.Π.Α. και στον Καναδά σχετικά με τον «Αγγλικό Διαφωτισμό στην Τέχνη» και έπειτα επέστρεψε στο Λονδίνο όπου έγραψε μεγάλο αριθμό άρθρων ως δημοσιογράφος. Γνωστός για το οξυδερκές πνεύμα, τις εξεζητημένες εμφανίσεις και τους πνευματώδεις διαλόγους του, ο Ουάιλντ έγινε μια από τις διασημότερες προσωπικότητες της εποχής του.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1890 τελειοποίησε τις ιδέες του σχετικά με την ανωτερότητα της τέχνης σε μια σειρά από διαλόγους και δοκίμια, ενώ ενσωμάτωσε σκέψεις του για την παρακμή, την δολιότητα και την ομορφιά στο μοναδικό του μυθιστόρημα, “Το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέυ” (The picture of Dorian Grey, 1890).
Η δυνατότητα που του παρείχε, να αναλύσει σε βάθος λεπτομέρειες του Αισθητισμού καθώς και να καταπιαστεί με ευρύτερα κοινωνικά ζητήματα, έστρεψε τον Ουάιλντ στο θέατρο. Έγραψε το θεατρικό Σαλώμη (Salome, 1891) στο Παρίσι, έργο που δεν ανέβηκε στην Αγγλία παρά μόνο χρόνια αργότερα, εξαιτίας της απαγόρευσης έργων με Βιβλικό περιεχόμενο στο αγγλικό σανίδι. Ανεπηρέαστος από τις αντιδράσεις, ο Ουάιλντ έγραψε τέσσερις ακόμα κοινωνικές σάτιρες μέχρι τα μέσα της δεκαετίας, οι οποίες τον έκαναν έναν από τους πιο επιτυχημένους συγγραφείς του ύστερου Βικτωριανού Λονδίνου.
Διαβάστε παρακάτω μερικές από τις κορυφαίες του ατάκες:
–Οι πραγματικοί φίλοι σε μαχαιρώνουν κατάστηθα.
-Κράτα την αγάπη στην καρδιά σου. Μια ζωή χωρίς αγάπη μοιάζει με ανήλιαγο κήπο όπου τα λουλούδια έχουν μαραθεί.
-Ορισμένοι γεννάνε την ευτυχία όπου κι αν εμφανιστούν. Κάποιοι άλλοι γεννάνε την ευτυχία όποτε εμφανιστούν.
-Ονειροπόλος είναι αυτός που μπορεί να βρει τον δρόμο του μόνο στο φως του φεγγαριού. Τιμωρία του είναι ότι βλέπει το ξημέρωμα πριν τον υπόλοιπο κόσμο.
-Η μοναδική διαφορά ανάμεσα σε έναν αμαρτωλό και έναν άγιο, είναι ότι ο άγιος έχει παρελθόν και ο αμαρτωλός έχει μέλλον.
-Φρόντισε να είσαι ο εαυτός σου. Όλοι οι άλλοι είναι πιασμένοι.
-Να συγχωρείς πάντα τους εχθρούς σου, τίποτα δεν μπορεί να τους εκνευρίσει περισσότερο.
-Δεν μπορεί να υπάρξει φιλία ανάμεσα σε έναν άντρα και μια γυναίκα. Μπορεί να υπάρξει πάθος, εχθρότητα, αγάπη, λατρεία, αλλά όχι φιλία.
-Είμαστε όλοι βουτηγμένοι στον βούρκο, αλλά κάποιοι από μας κοιτάνε τα άστρα.
-Μπορώ να αντισταθώ στα πάντα εκτός από τον πειρασμό.
-Δύο τραγωδίες υπάρχουν στη ζωή: η μία είναι να μην αποκτάς αυτό που θέλεις και η άλλη είναι να το αποκτάς.
-Καλό είναι να είναι κανείς πάντα ερωτευμένος. Γι’αυτό δεν πρέπει ποτέ να παντρεύεται.
-Μόνο ένα πράγμα στη ζωή είναι χειρότερο από το να σε συζητάνε και αυτό είναι το να μη σε συζητάνε καθόλου.
-Εγωισμός δεν είναι να ζεις όπως θες. Εγωισμός είναι να αναγκάζεις τους άλλους να ζήσουν όπως θες.
-Κανένας μεγάλος καλλιτέχνης δεν βλέπει τα πράγματα όπως είναι. Αν το έκανε δεν θα ήταν μεγάλος καλλιτέχνης.
-Το να αγαπάει κανείς τον εαυτό του είναι η αρχή μιας σχέσης που μπορεί να κρατήσει μια ζωή.
-Δεν θέλω να πάω στον παράδεισο. Κανείς απ’τους φίλους μου δεν είναι εκεί.
-Είναι παραλογισμός να χωρίζουμε τους ανθρώπους σε καλούς και κακούς. Οι άνθρωποι είναι είτε γοητευτικοί, είτε ανιαροί.
-Η εμπειρία είναι το μοναδικό πράγμα που δεν αποκτιέται δωρεάν.
-Πολλοί είχαν ανακαλύψει την Αμερική πριν τον Κολόμβο αλλά όλοι φρόντιζαν να το αποσιωπήσουν.
-Το πρόσωπο ενός άντρα είναι η αυτοβιογραφία του. Το πρόσωπο μιας γυναίκας είναι η μυθοπλασία της.
-Η μόδα είναι μια μορφή ασχήμιας τόσο απαράδεκτη, που είμαστε αναγκασμένοι να την αλλάζουμε κάθε έξι μήνες.
-Αν δεν βρίσκεις απόλαυση στο να διαβάσεις ένα βιβλίο ξανά και ξανά, δεν υπήρχε λόγος να το διαβάσεις καν.
-Ένας άνθρωπος που δεν σκέφτεται με τον δικό του τρόπο, είναι σαν να μην σκέφτεται καθόλου.
-Ποιος μπορεί να πει ότι είναι φτωχός όταν τον αγαπούν;
-Μια μικρή δόση ειλικρίνειας είναι επικίνδυνη. Σε μεγάλες δόσεις γίνεται θανατηφόρα.
-Διγαμία σημαίνει να έχεις παντρευτεί υπερβολικά μεγάλο αριθμό γυναικών. Το ίδιο και μονογαμία.
-Η τέχνη είναι επιφάνεια και συμβολισμός. Όσοι θέλουν να ψάξουν κάτω από την επιφάνεια το κάνουν με δική τους ευθύνη.
-Μια ιδέα που δεν είναι επικίνδυνη δεν αξίζει καν να λέγεται ιδέα.
-Πάντα δίνω καλές συμβουλές. Είναι το μοναδικό πράγμα που μπορώ να κάνω μ’αυτές. Ποτέ δεν είναι χρήσιμες για μένα τον ίδιο.
-Δεν είμαι αρκετά νέος για να γνωρίζω τα πάντα.
-Πρέπει πάντα να παίζεις δίκαια όταν κρατάς όλους τους άσους στα χέρια σου.
-Μερικές φορές έχω την εντύπωση ότι δημιουργώντας τον άνθρωπο, ο Θεός υπερεκτίμησε τις δυνατότητες του.
-Το μόνο άτομο που χρειάζεσαι στη ζωή σου είναι αυτό που σε χρειάζεται στη δική του.
-Στις μέρες μας οι άνθρωποι γνωρίζουν την τιμή του κάθε πράγματος και την αξία κανενός.
-Δεν υπάρχει καμία αμαρτία εκτός από την ηλιθιότητα.
-Όλος ο κόσμος είναι μια σκηνή αλλά η διανομή των ρόλων είναι άθλια.
-Είμαι το μοναδικό άτομο στον κόσμο που θα ήθελα να γνωρίσω σε βάθος.
-Πάντοτε θα με βρίσκετε γοητευτικό. Γιατί αντιπροσωπεύω όλες τις αμαρτίες που δεν είχατε το κουράγιο να διαπράξετε.
-Τα βιβλία που ο κόσμος αποκαλεί ανήθικα, είναι αυτά που δείχνουν στον κόσμο τις ντροπές του.
-Το να ζει κανείς είναι το πιο σπάνιο πράγμα στον κόσμο. Οι περισσότεροι απλώς υπάρχουν.
-Είναι πολύ θλιβερό ότι στις μέρες μας υπάρχουν τόσο λίγες άχρηστες πληροφορίες.
-Όταν οι καλοί αμερικάνοι πεθαίνουν, πηγαίνουν στο Παρίσι.
-Η κοινή γνώμη είναι εκπληκτικά ανεκτική. Συγχωρεί τα πάντα εκτός από τη μεγαλοφυΐα.
-Οι ερωτήσεις δεν είναι ποτέ αδιάκριτες. Οι απαντήσεις κάποιες φορές είναι.
-Ποτέ κανείς δεν είναι λιγότερο ειλικρινής παρά όταν μιλάει για τον εαυτό του. Φόρεσέ του μια μάσκα και θα σου πει όλη την αλήθεια.
-Μόνο κάτι πραγματικά μοντέρνο μπορεί να γίνει παλιομοδίτικο.
-Η επιχειρηματολογία πρέπει να αποφεύγεται πάση θυσία. Είναι πάντοτε χυδαία και συχνά γίνεται πειστική.
-Ο κόσμος χωρίζεται σε δύο τάξεις: αυτούς που πιστεύουν το απίστευτο και αυτούς που κατορθώνουν το ακατόρθωτο.
