Πώς μπορούν οι οσμές να συμβάλλουν στην αντιμετώπιση της παχυσαρκίας;

Η γλώσσα δεν ανιχνεύει μόνο γεύση αλλά μπορεί να εντοπίσει και οσμές, σύμφωνα με νέα έρευνα που αναδεικνύει υπό νέο πρίσμα το πώς αντιλαμβανόμαστε τις γεύσεις.

Η γλώσσα είναι γνωστό πως ανιχνεύει το γλυκό, το ξινό, το αλμυρό, το πικρό, χάρη σε κύτταρα που φέρουν υποδοχείς, πρωτεΐνες που αλληλοεπιδρούν με συγκεκριμένα μόρια στο φαγητό.

Αλλά τώρα οι επιστήμονες καταλήγουν στο συμπέρασμα πως η γλώσσα παίζει μεγαλύτερο ρόλο στην αναγνώριση γεύσεων, καθώς τα σχετικά κύτταρα φέρουν και πρωτεΐνες που ανιχνεύουν οσμές.

Οι ειδικοί λένε πως αυτά τα ευρήματα αμφισβητούν την ιδέα πως η γεύση και η οσμή του φαγητού γίνονται αντιληπτές ξεχωριστά μέσα στο στόμα και τη μύτη και συνδυάζονται μόνο στον εγκέφαλο ούτως ώστε να παραχθεί μία συνολική αποτύπωση της γεύσης.

Τώρα, λένε, είναι πιθανό τα μόρια της οσμής να πυροδοτούν ανταπόκριση μέσα στο στόμα, χωρίς αυτό να μειώνει τη σημασία της μύτης στην ανίχνευση οσμών.

«Δεν λέω πως αν ανοίξεις το στόμα σου μπορείς να μυρίσεις» τονίζει ο Δρ Mehmet Hakan Ozdener από το Κέντρο Monell Chemical Senses Center στη Φιλαδέλφεια, ο οποίος ηγήθηκε της έρευνας.

Ωστόσο, πρόσθεσε μιλώντας στον Guardian, τα ευρήματα αφήνουν ανοιχτή την πιθανότητα να μπορούν να χρησιμοποιηθούν οι οσμές για να καταλήξουμε να τρώμε πιο υγιεινά- για παράδειγμα, με την προσθήκη μιας οσμής σε κάποιο τρόφιμο να νιώθουμε πως είναι πιο γλυκό απ’ ό,τι πραγματικά είναι, μειώνοντας την ανάγκη για ζάχαρη και συμβάλλοντας έτσι στην αντιμετώπιση της παχυσαρκίας. «Είναι μια μοναδική ευκαιρία» σχολιάζει ο Ozdener.

Ο Ozdener και οι συνεργάτες του ξεκίνησαν πειραματιζόμενοι σε γενετικά μεταλλαγμένα ποντίκια για να εντοπίσουν τους οσφρητικούς υποδοχείς. Διαπίστωσαν πως υπάρχουν και στα κύτταρα της γεύσης.

Τότε στράφηκαν στους ανθρώπους και στα δικά τους γευστικά κύτταρα, διαπιστώνοντας πως περιέχουν πρωτεΐνες σημαντικές και σε άλλα κύτταρα, που μπορούν να ανιχνεύσουν οσμές.

Η ομάδα ανακάλυψε πως οι γευστικοί κάλυκες του ανθρώπου ανταποκρίνονταν και στις οσμές και πως μπορεί να έχουν υποδοχείς οσμής και γεύσης που αλληλοεπιδρούν με παρόμοια κύτταρα.

Ωστόσο ο Ozdener επισημαίνει πως δεν είναι ακόμα σαφές εάν τα σήματα από τους οσφρητικούς υποδοχείς κατευθύνονται απευθείας στον εγκέφαλο ή εάν η πληροφορία συνδυάζεται πρώτα με άλλες μέσα στο στόμα.