Αυτό είναι το θαυματουργό team που υπό τη μπαγκέτα του Γιώργου Λάνθιμου συγκέντρωσε 10 υποψηφιότητες για την ταινία «Η Ευνοούμενη» («The Favourite»/2018) στην 91η απονομή των βραβείων ΄Οσκαρ σε έναν άθλο που έφερε τον ΄Ελληνα σκηνοθέτη στην κορυφή της παγκόσμιας βιομηχανίας του θεάματος.
Ο Λάνθιμος και το crew του έκαναν τα περισσότερα γυρίσματα της ταινίας στο Hatfield House στο Χερτφορντσάιρ. Ιδού πως συστήνει ο ίδιος έναν - έναν τους κορυφαίους συνεργάτες του αναφέροντας ποιες ήταν οι αρμοδιότητές τους και πως περίπου κινήθηκαν μέσα σ' αυτές σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Variety.
Ρόμπι Ράιαν, κινηματογραφιστής
«Τα γυρίσματα έγιναν σε φιλμ που είναι η επιλογή μου. Και ζήτησα από από Ρόμπι να μη χρησιμοποιήσει τεχνητό φωτισμό. Αυτό μ' αρέσει (να συμβαίνει) με όλες μου τις ταινίες. Είχαμε είτε το φως τις ημέρας είτε ... κεριά. Ηταν μια πρόκληση ιδιαίτερα στις βραδυνές σκηνές. Επίσης, τα ιστορικά κτήρια πρέπει να προστατεύονται, γι' αυτό υπήρχαν κανόνες για το πόσα κεριά μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε».
Φιόνα Κρόμπι, οργάνωση παραγωγής
«Επρεπε να δημιουργήσουμε ένα διάδρομο από το δωμάτιο της Βασίλισσας μέχρι εκείνο της Σάρα αλλά γενικά δεν είχαμε να δημιουργήσουμε πολλά σετ. Κυρίως προσπαθήσαμε να προσαρμοστούμε στις τοποθεσίες. Στο Hatfield House είχαμε λίγους χώρους να χρησιμοποιήσουμε, κι έτσι τους τροποποιήσαμε ανάλογα με το τι συνέβαινε (σε κάθε σκηνή). Μια παλιά κουζίνα μεταμορφώθηκε σε spa. Κουνήσαμε πολλά έπιπλα για να δημιουργήσουμε κενούς χώρους και σκοτεινές εικόνες - μοχαχικούς χαρακτήρες σε μεγάλους χώρους».
Σάντι Πάουελ, σχεδιάστρια κοστουμιών
«Πιστεύω ότι η επίσημη κάπα της Βασίλισσας που φορά στο Κοινοβούλιο - αυτό το τεράστιο πράγμα - είναι αρκετά εντυπωσιακή. Η Σάντι επίσης χάρηκε πολύ τα νυχτικά της Βασίλισσας Αννας, συμπεριλαμβανομένου εκείνου με το μικρό τζάκετ που έδειχνε σαν να είχε βγει από τη δεκαετία του '50. "Χτίσαμε" όλα τα κοστούμια. Ηταν ένας συνδιασμός αυθεντικού κι έμπνευσης. Κάναμε πολύ έρευνα (για να καταλήξουμε εκεί)... Η χρωματική παλέτα ήταν κάπως περιορισμένη, σχεδόν ασπρόμαυρη. Μόνο το μπλε και το κόκκινο χρησιμοποιήθηκαν για να ορίσουν τα δυο αντίπαλα πολιτικά "στρατόπεδα"».
Γιώργος Μαυροψαρίδης, μοντάζ-επιμέλεια
«΄Εχει κάνει το μοντάζ και την επιμέλεια στα περισσότερα από τα δικά μου φιλμ. Το βρίσκει πάντα ενδιαφέρον να αποκαλύπτει τη "γλώσσα" κάθε μου ταινίας. Προπαθώ να του αφήνω "έδαφος" να ανακαλύψει τη "γλώσσα" αυτή. Ξεκινά τη διαδικασία του μοντάζ ενώ ακόμα κάνουμε γύρισμα και ποτέ δεν παρακολουθώ μεμονωμένες σκηνές.... Οταν ολοκληρώνουμε (το γύρισμα) του δίνω μερικές εβδομάδες... Τότε καθόμαστε μαζί και παίρνουμε αποφάσεις...»
Τζόνι Μπερν, υπεύθυνος ήχου
«Μια ταινία εποχής προσφέρει ιδιαίτερες προκλήσεις διότι δεν έχει προφανείς ήχους που μπορείς να χρησιμοποιήσεις "βοηθώντας" την ατμόσφαιρά της. Βρήκε τρόπους να δώσει στο κάθε "χώρο" τη δική του προσωπικότητα. Πολύ αποτελεσματικά επίσης βρήκε τρόπους να κάνει μίξη του ήχου με μουσική: Χέντελ, Μπαχ, Βιβάλντι μαζί με σύγχρονους όπως οι Olivier Messiaen και Anna Meredith, ο Τζόνι είναι εντός κι εκτός μουσικής και σιωπών. Εκανε μια εξαιρετική και πολύ διακριτική δουλειά».
Νάντια Στέισι, υπεύθυνη μακιγιάζ και hair style
«Σ' αυτή την ταινία, οι άντρες ήταν περισσότερο διασκεδαστικοί από τις γυναίκες. Εκείνη την εποχή οι γυναίκες ήταν πολύ περισσότερο απλές με τα μαλλιά τους, με απλά σχήματα στα φορέματα κι όχι τόσο έντονο make up. Χρησιμοποιήσαμε διαφορετικές περούκες για να ξεχωρίσουμε τα πολιτικά κόμματα. Ο χαρακτήρας του που υποδύθηκε ο Νίκολας Χουλτ (στην ταινία ερμηνεύει τον Χάρλεϊ, τον ηγέτη των Τόρις) ήταν αρκετά εξτρήμ από τα ψηλά τακούνια μέχρι τις τεράστιες περούκες. Ο Νίκολας δεν το περίμενε αυτό καθόλου, ήμασταν κάπως εξτραβαγκάντ κι ανανρωτιόταν μερικές φορές αν "τραβάμε" τα πράγματα πάρα πολύ. Τότε βρίσκαμε έναν πίνακα (εποχής) όπου ο εικονιζόμενος έδειχνε πολύ ίδιος μ' αυά που κάναμε. Και λέγαμε: "Αυτά πράγματι συνέβησαν"».
