Μειωμένη κατά 10,48% σε σύγκριση με το 2017 εκτιμάται ότι θα είναι η φετινή παραγωγή κρασιού για τη χώρα μας, σύμφωνα με στοιχεία που απέστειλε στην Κομισιόν το τμήμα Αμπέλου Οίνου και Αλκοολούχων ποτών. Αλλά και για το λάδι, τα νέα δεν είναι καλά. Σιγά σιγά ξεκινά η ελαιοσυγκομιδή με τις πρώτες εκτιμήσεις να είναι πολύ απογοηευτικές για την παραγωγή.
Σε ότι αφορά το κρασί σμφωνα με εκτιμήσεις ο όγκος παραγωγής για το 2018 αναμένεται να φτάσει τα 2.157.193 εκατόλιτρα (2.410.1 εκατόλιτρα το 2017), αποτελώντας τον χαμηλότερο όγκο που έχει παράξει ο ελληνικός αμπελώνας, σύμφωνα με τα δεδομένα που επεξεργάζεται η Κεντρική Συνεταιριστική Ένωση Αμπελοοινικών Προϊόντων (ΚΕΟΣΟΕ).
Από τα συνολικά 2,157 εκατ. εκατόλιτρα κρασιού, τα 1.419 εκατ. εκατόλιτρα αποτελούν απλούς επιτραπέζιους οίνους και τα γλεύκη, τα 414 χιλιάδες εκατόλιτρα τα Προστατευόμενης Γεωγραφικής Ένδειξης (ΠΓΕ), τα 184 χιλιάδες εκατόλιτρα οι οίνοι ΠΟΠ, ενώ σε 140 χιλιάδες εκατόλιτρα αναμένεται να ανέρθουν οι ποικιλιακοί οίνοι.
Σημειώνεται ότι μείωση παρατηρείται σε όλες της κατηγορίες, εκτός των ποικιλιακών οίνων. Συγκεκριμένα, κατά 21% έχει μειωθεί στην παραγωγή των κρασιών ΠΟΠ, 6% στους οίνους ΠΓΕ, 17% στα κρασιά χωρίς ΠΟΠ-ΠΓΕ, ενώ αντίστοιχα 27% παρατηρείται στους ποικιλιακούς οίνους.
Όπως τονίζει η ΚΕΟΣΟΕ σε ανακοίνωσή της «παρά την αρνητική επίδραση των καιρικών φαινομένων στον όγκο παραγωγής, τάση μείωσης εμφανίζουν και οι εκτάσεις αμπέλων με οινοποιήσιμες ποικιλίες, λαμβανομένου υπόψιν και του ότι ο ελληνικός αμπελώνας θα έπρεπε ν’ αυξάνεται εξαιτίας νέων αδειών φύτευσης κατά 6.300 στρέμματα κατ’ έτος».
Σε ότι αφορά το λάδι, οι παραγωγοί μεταφέρουν στο tempo24.news: “Ξεκινήσαμε, ναι. Αλλά τί να το κάνεις; Ο δάκος μας τις έφαγε…”. Όποιος μπορεί να δώσει μεροκάματα να μαζέψει την παραγωγή του και βλέπει… μετά τί θα γίνει στο ελαιοτριβείο, έχει καλώς. Υπάρχουν όμως και οικογένειες που βλέπουν ότι είναι μάταιη η προσπάθεια αλλά και τα έξοδα.
Ο δάκος, κύρια αιτία, της κακής παραγωγής σε σύγκριση με την περσινή πολύ καλή χρονιά, αναπτύχθηκε λόγω των καιρικών συνθηκών, της ζέστης και της υγρασίας που ευνόησαν την ανάπτυξή του. Οι καρποί πέφτουν στο έδαφος και σαπίζουν. Το λάδι, που παράγεται, ως είναι επόμενο, είναι πολύ χαμηλής ποιότητας και οι καλλιεργητές σε απόγνωση. Μετά από αρκετά χρονια, μας λέγε οικογένειες με μικρές καλλιέργειες, θα αναγκαστούν να αγοράσουν λάδι. Ενώ οι παραγωγοί πολλών σρεμάτων κάνουν λόγο για τεράστια καταστροφή και οικονομική ζημιά, φυσικά.
