Στην πλήρη ανακαίνιση του πρώην ξενοδοχείου «Ξενία» που βρίσκεται στην παραλιακή της Ναυπάκτου προχωράει το αμέσως προσεχές διάστημα η δημοτική Αρχή Ναυπακτίας. Για το φιλόδοξο έργο, πρόσφατα, εγκρίθηκε από το ΕΣΠΑ κονδύλι 970.000 ευρώ το οποίο επαρκεί πλήρως για την ανακατασκευή του εγκαταλελειμμένου και λεηλατημένου κτιρίου που κάποτε αποτελούσε κόσμημα για την περιοχή.
Η αναβάθμιση και ο εκσυγχρονισμός του κτιρίου «Ξενία», που θα συμβάλλει στο τουριστικό προϊόν της περιοχής προβλέπει τη δημιουργία εικονικού μουσείου για την Ναυμαχία της Ναυπάκτου, εκθεσιακό χώρο, αίθουσα εκδηλώσεων και μικρό κέντρο φιλοξενίας υψηλών επισκεπτών (π.χ. πρέσβεις, εκπρόσωποι ξένων κρατών ή πόλεων του εξωτερικού, διανοούμενοι που ασχολούνται κύρια με ιστορικά και πολιτιστικά θέματα της Ναυπάκτου), με έξι σουίτες.
Όλα τα παραπάνω προβλέπεται να γίνουν με όρους που δεν προσβάλλουν τις βασικές αρχές του σχεδιασμού του. Γι’ αυτό η πρόταση δεσμεύεται στην διατήρηση της υπάρχουσας δόμησης και χρήσης αποκλείοντας προσθήκες που ενέχουν τον κίνδυνο αλλοίωσης τόσο του κτιρίου όσο και του περιβάλλοντος χώρου.
Η αύξηση των κοινόχρηστων χώρων του ξενοδοχείου Ξενία επιτυγχάνεται με τροποποιήσεις των εσωτερικών διαρρυθμίσεων και χρήσεων που δεν επηρεάζουν τον ξενοδοχειακό χαρακτήρα του συγκροτήματος. Εξάλλου η δημοτική Αρχή Ναυπάκτου θεωρεί ότι η επανένταξη του «Ξενία» στην πόλη και η βιωσιμότητά του δεν προσδιορίζονται από την αύξηση του μεγέθους του άλλα από σωστή αναβάθμιση και εκσυγχρονισμό της υπάρχουσαmaiς δομής. Αυτή, με βάση την αιτιολογική, αυτή επιτυγχάνεται με την στατική ενίσχυσή του, την ενεργειακή αναβάθμισή του και την προσβασιμότητα των ΑμεΑ.
ΤΙ ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ
Αναλυτικά:
-Στο ισόγειο κτίριο της εισόδου παραμένουν οι ίδιες διαρρυθμίσεις και τροποποιούνται μερικώς οι χρήσεις. Η αίθουσα εκδηλώσεων γίνεται μουσείο εικονικής ναυμαχίας της Ναυπάκτου.
-Στο ισόγειο πάνω από την πιλοτή του διώροφου κτιρίου καταργούνται τα δωμάτια για τη δημιουργία εκθεσιακού χώρου ενώ στον πρώτο όροφο συνενώνονται για να δημουργηθούν επιπλωμένα διαμερίσματα. Έτσι προκύπτουν έξι δίχωρα και ένα μονόχωρο για ΑΜΚ κατηγορίας 3* δωμάτια, με τους ανάλογους κοινόχρηστους χώρους.
-Στο ισόγειο κτίριο του εστιατωρίου-bar οι αρχικές χρήσεις παραμένουν και με τις κατάλληλες διαρρυθμίσεις εξασφαλίζεται αίθουσα εκδηλώσεων ικανοποιητικού μεγέθους.
-Η μοναδική εξωτερική παρέμβαση είναι η δημιουργίας ράμπας που εξασφαλίζει την πρόσβαση των ΑμεΑ στους παραπάνω χώρους.
Όλες οι άλλες εργασίες, αφορούν στο σύνολό τους το εσωτερικό των κτιρίων και δεν επιφέρουν αλλοιώσεις των όψεων. Οι παρεμβάσεις σε αυτές θα γίνουν μόνο για την αποκατάσταση φθορών, που επέφερε η απαξίωση και εγκατάλειψη του κτιρίου επί σειρά ετών.
Μιλώντας στο thebest.gr ο Αντιδήμαρχος Οικονομικών Υπηρεσιών Κώστας Καρακώστας εξηγεί ότι η σύμβαση για την ανάπλαση του «Ξενία» αναμένεται να υπογραφεί εντός του Δεκεμβρίου και μέσα σε δύο χρόνια από την έναρξη των εργασιών το κτίριο θα είναι έτοιμο. Επίσης για το μουσείο ψηφιακής αναπαράστασης της ναυμαχίας του Λεπάντο έχει υποβληθεί πρόταση στο πρόγραμμα Leader με προϋπολογισμό 600.000 ευρώ. «Έχει αρχίσει να παίρνει τον δρόμο του και να επιλυθεί επιτέλους ένα πρόβλημα που βασάνιζε τη Ναύπακτος επί σειρά ετών. Αυτή οι παρέμβαση και άλλες που σχεδιάζουμε μπορούν να περάσουν σε άλλο επίπεδο το τουριστικό προϊόν που προσφέρει η πόλη μας στους επισκέπτες της», δηλώνει ο κ. Καρακώστας.
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΟ ΞΕΝΙΑ ΤΗΣ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ
Το «Ξενία» Ναυπάκτους εγκαινιάστηκε τον Δεκέβριο του 1981. Από την αρχιτεκτονική ανάλυση του Ξενία Ναυπάκτου που συνέταξαν τον Απρίλιο του 2009 οι Αρχιτέκτονες Μηχανικοί Μυριάνθη Μουσά και Νίκος Τσίμας προκύπτει και ένα σύντομο ιστορικό του. Εκεί διαβάζουμε τα εξής:
«Στην περίπτωση του Ξενία Ναυπάκτου, το οικόπεδο με αρχικό εμβαδόν 15.238 τ.μ., δεν επιλέχθηκε από τον ΕΟΤ αλλά δωρίστηκε από τον Γεώργιο Αθανασιάδη Νόβα, ο οποίος είχε διαμορφώσει εκεί έναν πλούσια δενδροφυτεμένο κήπο, το λεγόμενο “περιβόλι” του. Η δωρεά αυτή προσθέτει στο Δίκτυο Ξενία ένα οικόπεδο στο κέντρο της πόλης της Ναυπάκτου, που όχι μόνο πληροί τις προϋποθέσεις που είχαν θέσει οι εμπνευστές του, αλλά θέτει και το ζήτημα της σχέσης ενός κτηρίου με τη φύση εντός ενός αστικού σχηματισμού, αφού χαρακτηρίζεται από ιδιαίτερη εγγύτητα τόσο στην παραλία όσο και στο ιστορικό και κοινωνικοοικονομικό κέντρο.
Μετά τη δωρεά του Νόβα, πραγματοποιείται πιθανότατα σε δυο φάσεις ο σχεδιασμός ενός ξενοδοχείου β κατηγορίας με 48 δίκλινα δωμάτια εμβαδού 2.879 τ.μ. Αξίζει να σημειωθεί ότι κατασκευαστικές τομές λεπτομερειών που κατατέθηκαν το 1966, φέρουν την υπογραφή του Άρη Κωνσταντινίδη ως προϊστάμενου των τεχνικών υπηρεσιών του ΕΟΤ και του Κλέωνα Κραντονέλλη, ως διευθυντή. Άλλα σχέδια που βρέθηκαν είχαν κατατεθεί στον ΕΟΤ το 1975, ένα χρόνο πριν την εγκατάσταση του εργολάβου στο οικόπεδο, ενώ το 1980 εγκρίνεται η κηποτεχνική διαμόρφωση με συντάκτη τον Δ. Βαζάκα και στη συνέχεια υλοποιείται εν μέρει.
Στο υπόμνημα του σχεδίου αυτού αναφέρονται 78 είδη δέντρων, θάμνων και αναρριχητικών φυτών με ιδιαίτερη πυκνότητα στις πλευρές του οικοπέδου που γειτονεύουν με δρόμους, ενώ εκτός από τη φύτευσή τους προτείνεται η δημιουργία πλακόστρωτων μονοπατιών που ορίζουν τη διαδρομή από το ξενοδοχείο προς την παραλία. Το νέο ξενοδοχείο δέχεται τους πρώτους του επισκέπτες τη δεκαετία του 80 και ο σχεδιασμός του δίνει ιδιαίτερη έμφαση στη συνύπαρξη τουριστών και ανθρώπων της τοπικής κοινωνίας, αφού οι κοινόχρηστοι χώροι του -όπως για παράδειγμα ο χώρος εκδηλώσεων- υπερκαλύπτουν τις ανάγκες που δημιουργεί η δυναμικότητα του ξενοδοχείου και είναι σαφές ότι απευθύνονται και στους ντόπιους κατοίκους.
Η οργάνωση του κτηρίου βασίζεται στη διάκριση τριών λειτουργικών ενοτήτων, με την καθεμιά να συγκροτεί κι έναν διακριτό όγκο. Ο χώρος εισόδου, η reception, η αναμονή, το bar και η αίθουσα εκδηλώσεων συνιστούν την πρώτη ενότητα που οργανώνεται σε κάτοψη σχήματος Γ. Η reception και η αίθουσα αναμονής τοποθετούνται στο ένα άκρο του Γ αποκτώντας κεντροβαρική θέση στη συνολική σύνθεση, ενώ η αίθουσα εκδηλώσεων βρίσκεται στο βόρειο άκρο του οικοπέδου, χαρακτηριζόμενη από σχετική αυτονομία.
Τη δεύτερη ενότητα αποτελεί η πτέρυγα των δωματίων, η οποία αναπτύσσεται κατακόρυφα σε τρία επίπεδα και διακρίνεται από τις υπόλοιπες τόσο λόγω του ύψους της όσο και μέσω της χρήσης κεραμοσκεπής. Τα δωμάτια βρίσκονται στο δεύτερο και τρίτο επίπεδο και τοποθετούνται εκατέρωθεν ενός επιμήκους διαδρόμου οργανωμένα σε ζευγάρια με κοινό φωταγωγό στο wc, ενώ στο πρώτο επίπεδο διαμορφώνεται χώρος pilotis, ο οποίος συνδέεται με τους ορόφους μέσω μιας υπαίθριας σκάλας. Υπαίθρια σύνδεση είχε προταθεί και για την επικοινωνία της πρώτης με την τρίτη λειτουργική ενότητα ∙ ένας υπαίθριος διάδρομος θα επέτρεπε την πρόσβαση από την αίθουσα αναμονής προς το σαλόνι, την τραπεζαρία και τις βοηθητικές χρήσεις (δωμάτια προσωπικού, αποθήκες κλπ), όμως τελικά κατασκευάστηκε κλειστός.
Άλλη σημαντική διαφοροποίηση του υλοποιημένου διαδρόμου από τον αρχικό σχεδιασμό του είναι η μείωση του μήκους του από τα 25 στα 5 μέτρα, πιθανόν λόγω της ύπαρξης αρχαιοτήτων στο νότιο τμήμα του οικοπέδου. Έτσι, η τρίτη ενότητα, οργανωμένη σε κάτοψη που προκύπτει από το συνδυασμό δυο Γ με ένα σημαντικό κενό ανάμεσά τους που λειτουργεί ως φωταγωγός, βρίσκεται ιδιαίτερα κοντά στην πρώτη. Και οι δυο αυτές ενότητες τοποθετούνται στο οικόπεδο επί του άξονα βορρά – νότου, ενώ η πτέρυγα επί του άξονα ανατολής – δύσης, προσφέροντας στα δωμάτια θέα είτε στη θάλασσα είτε στο λόφο του υδραγωγείου. Ο τελευταίος άξονας, μάλιστα, τονίζεται ιδιαίτερα και λόγω της πρόσβασης που πραγματοποιείται από το δυτικό τμήμα του οικοπέδου.
Το Ξενία Ναυπάκτου παρουσιάζει πολλά από τα χαρακτηριστικά που συνθέτουν την ιδιαίτερη φυσιογνωμία του Δικτύου Ξενία. Η λιτότητα της κατασκευής επιτυγχάνεται με τα σύγχρονα υλικά (μπετόν και μέταλλο) να συνδυάζονται με τα τοπικά (πέτρα και ξύλο), ενώ χρησιμοποιείται κατασκευαστικός κάνναβος, που ταυτίζεται με το λειτουργικό, τυποποιώντας με αυτόν τον τρόπο την κατασκευή και μειώνοντας το κόστος αποπεράτωσής της.
Οι δημόσιες από τις πιο ιδιωτικές λειτουργίες διαχωρίζονται αισθητά, οι κινήσεις οργανώνονται και είναι σαφείς, ενώ η χρήση της διαφάνειας και των συρόμενων κουφωμάτων επιτρέπει την αλληλεπίδραση του εσωτερικού και εξωτερικού χώρου.
Οι υπαίθριοι χώροι που δημιουργούνται εντείνουν την αμφίδρομη αυτή σχέση, ενώ η κλίση του εδάφους αξιοποιείται και οδηγεί στην αλλαγή επιπέδου που κάνει τον όγκο της πτέρυγας των δωματίων ακόμα πιο διακριτό. Επίσης, πολλά μέρη του λειτουργικού εξοπλισμού, όπως οι πόρτες, τα παράθυρα, τα ξύλινα διαχωριστικά των δωματίων και τα προστατευτικά κάγκελα της βεράντας έχουν σχεδιαστεί λεπτομερώς. Τέλος, οι μεγάλοι κοινόχρηστοι χώροι μοιάζουν να αποτελούν κοινό τόπο πολλών Ξενία που βρίσκονται κοντά στα κέντρα πόλεων, αφού εκτός από το ξενοδοχείο της Ναυπάκτου, το χαρακτηριστικό αυτό παρουσιάζουν και τα Ξενία Βόλου και Ιωαννίνων.
Εκτός από κοινά με τα υπόλοιπα Ξενία, το εν λόγω κτήριο παρουσιάζει και κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που δε θα έπρεπε να λησμονηθούν. Η δίρριχτη στέγη της πτέρυγας των υπνοδωματίων αποτελεί προφανώς πρόθεση ένταξης του κτηρίου στο κτιστό περιβάλλον της πόλης, αλλά ταυτόχρονα κι ένα συνθετικό στοιχείο που οργανώνει τους επιμέρους όγκους.
Μερικά χρόνια μετά την έγκριση των σχεδίων του Μανουηλίδη από τον ΕΟΤ, ο παραδοσιακός χαρακτήρας του ιστορικού κέντρου της Ναυπάκτου επικυρώθηκε από το ελληνικό κράτος και η χρήση κεραμοσκεπής επιβλήθηκε -μεταξύ άλλων- στις νέες κατασκευές. Έτσι, το Ξενία Ναυπάκτου είναι από τα ελάχιστα κτήρια εντός του ιστορικού κέντρου και της προστατευόμενης ζώνης που συνδυάζουν την επιτυχή σύνθεση δωμάτων και στέγης, αποτελώντας ταυτόχρονα τμήμα ενός αξιόλογου πανελλήνιου δικτύου αρχιτεκτονικής και δείγμα ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής μορφολογίας της πόλης.
Άλλο χαρακτηριστικό του κτηρίου που παρουσιάζεται ιδιαίτερα σημαντικό είναι ο υπαίθριος χώρος που το περιβάλλει. Το ζήτημα της σχέσης κτηρίου και φύσης που διαπραγματεύεται το δίκτυο Ξενία μετασχηματίζεται σε ερώτημα σχέσης κτηρίου και φύσης εντός του αστικού ιστού στο ξενοδοχείο της Ναυπάκτου.
Την απάντηση δίνει ένας αστικός κήπος, ο οποίος μεσολαβεί ανάμεσα στο κτήριο και την πόλη αλλά και το κτήριο και τη θάλασσα. Αυτή η αδόμητη παρένθεση εντός του αστικού ιστού και του παραλιακού μετώπου παρουσιάζεται εξέχουσας σημασίας σε μια σύγχρονη πόλη και αποτελεί όχι απλά τον καμβά πάνω στον οποίο ακουμπά το κτήριο αλλά ένα ενιαίο σύνολο με αυτό, αφού το προσδιορίζει και ταυτόχρονα προσδιορίζεται μέσω αυτού.
Από τη σύντομη παραπάνω ανάλυση, είναι εμφανής η σημασία του συγκεκριμένου κτηρίου τόσο για την πόλη της Ναυπάκτου, όσο και για το δίκτυο Ξενία που στο σύνολό του συνιστά ξεχωριστό κεφάλαιο στη νεοελληνική ιστορία της αρχιτεκτονικής. Για αυτό το λόγο, πριν από κάθε πιθανή μελλοντική ανάπλαση του, το Ξενία Ναυπάκτου –τόσο το κτήριο όσο και ο κήπος- πρέπει να κηρυχθεί νεότερο διατηρητέο μνημείο.
Με αυτόν τον τρόπο θα αποφευχθούν προσθήκες και επεκτάσεις που θα καταστρέψουν τον κήπο και θα απειλήσουν τον αρχιτεκτονικό χαρακτήρα του κτηρίου, και θα γίνει δυνατή η μελέτη επανένταξής του στην πόλη με όρους που δεν προσβάλουν τις βασικές αρχές του.»
sinidisi.gr
