Την πεποίθηση ότι η περιπέτεια τελειώνει για την Ελλάδα εξέφρασε ο διευθυντής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Κώστας Ζαχαριάδης, σε συνέντευξή που παραχώρησε στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, και έστειλε αυστηρό μήνυμα στην αντιπολίτευση λέγοντας «η χώρα χρειάζεται στήριξη κι όχι τρικλοποδιές και υποκρισία».
«Βγάζουμε τη χώρα από την ιστορική περιδίνηση, φτάσαμε στο τέλος του τούνελ, με σημαντικές απώλειες και υποχωρήσεις, έχοντας χάσει πολλές μάχες, κερδίζουμε στο τέλος τον πόλεμο» δήλωσε ο διευθυντής της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ.
Όπως σημείωσε το τέλος των μνημονίων δεν σημαίνει αυτομάτως και τέλος της κρίσης, ωστόσο τα τελευταία τρία χρόνια, έχουν γίνει σημαντικά πράγματα. Επικαλούμενος και τις δηλώσεις των Ευρωπαίων αξιωματούχων μετά το πέρας του Eurogroup, τόνισε ότι «είναι μακριά από εμένα και από το κόμμα μου κάθε διάθεση για πανηγυρισμούς και success story, αλλά είναι εμφανές ότι κάτι αρχίζει να αλλάζει και στην Ελλάδα. Μετά από τρία χρόνια σκληρού αγώνα και θυσιών η ελπίδα, είναι ζωντανή».
Περιγράφοντας την κατάσταση στη χώρα ο κ. Ζαχαριάδης επισήμανε ότι «η χώρα είναι βαριά πληγωμένη οικονομικά και κοινωνικά, χρειάζεται στοχευμένη προσπάθεια για να επουλωθούν οι πληγές που άνοιξε η κρίση αλλά και για να διορθωθούν στρεβλώσεις που υπήρχαν πριν την κρίση και μας οδήγησαν σε αυτή. Για αυτό χρειάζεται μια δεύτερη τετραετία 2019 - 2023 με κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ ώστε η χώρα να ανασυγκροτηθεί και να επανέλθει».
Πάντως σπεύδει να κρατήσει αποστάσεις από την όποια παροχολογία εξηγώντας «εμείς δεν θέλουμε να μοιράσουμε λεφτά που δεν υπάρχουν, ούτε να δημιουργήσουμε χρέη υπονομεύοντας τις επόμενες γενιές».
Σε ερώτηση για τη συμμετοχή ή όχι του Ταμείου στο ελληνικό πρόγραμμα, ο κ. Ζαχαριάδης απάντησε «με ή χωρίς ΔΝΤ, η Ελλάδα θα βγει από το πρόγραμμα με καθαρή έξοδο και αυτό προϋποθέτει την βιώσιμη ρύθμιση του χρέους όπως περιγράφεται στο Eurogroup του Ιουλίου του 2017».
Ο διευθυντής της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ, θέτει ως βασικό το ζήτημα της μείωσης των φόρων και των φορολογικών συντελεστών υπό την προϋπόθεση να ανακτήσει η κυβέρνηση πλήρως τα κλειδιά διακυβέρνησης της χώρας και τη δυνατότητα άσκησης δημοσιονομικής πολιτικής. Προσθέτει πάντως πως η αναπτυξιακή στρατηγική της κυβέρνησης μετά την έξοδο της Ελλάδας από τα μνημόνια, τοποθετεί τον τομέα της εργασίας στο επίκεντρο προκειμένου να τεθούν τα θεμέλια για μια βιώσιμη και κοινωνικά δίκαιη ανάπτυξη στη χώρα.
«Το 2016 και το 2017 βάλαμε τις βάσεις για να αναστραφεί ό,τι ξηλώθηκε την περίοδο 2010 - 2015 και σε λίγους μήνες θα έχουμε ήδη τα πρώτα διορθωτικά αποτελέσματα» υπογράμμισε ο κ. Ζαχαριάδης.
Αναφορικά με τα θέματα βίας σημείωσε «δεν χωρούν συμψηφισμοί. Προέρχομαι από μια πολιτική παράταξη που στη μεγαλύτερη διάρκεια του 20ου αιώνα στελέχη της υφίσταντο βία, διωγμούς και εξόντωση. Για τη δική μας αριστερά, την ανανεωτική και ριζοσπαστική αριστερά η βία δεν αποτελεί ούτε μέσο άσκησης πολιτικής».
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης του διευθυντή της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Κώστα Ζαχαριάδη στην Αγγελική Λάζου για το Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων:
Ερ.: Με αφορμή τη συζήτηση στη Βουλή για το πρόγραμμα της κυβέρνησης για την επόμενη μέρα της χώρας, μετά την έξοδο από τα μνημόνια, ο Πρωθυπουργός επανέφερε στο επίκεντρο την ελπίδα. Ωστόσο με ήδη ψηφισμένα μέτρα λιτότητας για το 2019-2020 πώς και πότε θα αποτυπωθεί η ελπίδα στα συνήθη υποζύγια που πλήρωσαν το «μάρμαρο» όλα τα χρόνια της κρίσης;
Απ.: Παρακολουθήσατε τις δηλώσεις των Ευρωπαίων αξιωματούχων μετά την λήξη του Eurogroup την Πέμπτη; Είναι μακριά από εμένα και από το κόμμα μου κάθε διάθεση για πανηγυρισμούς και success story, αλλά είναι εμφανές ότι κάτι αρχίζει να αλλάζει και στην Ελλάδα. Μετά από τρία χρόνια σκληρού αγώνα και θυσιών η ελπίδα, είναι ζωντανή, αποτυπώνεται σταδιακά, έμπρακτα αλλά και συμβολικά. Η οικονομία της χώρας είναι πλέον σταθερά σε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, η ανεργία μειώνεται (παραμένει βεβαίως υψηλή), υπάρχουν σημάδια σχετικής ομαλοποίησης. Ανακάμπτουμε, πρέπει να δουλέψουμε σκληρά, θα πάμε όμως καλύτερα. Έχει γίνει μεγάλη κουβέντα για τα μέτρα και φυσικά τα αντίμετρα του 2019 - 2020 που με δεδομένο το σημερινό ύψος πλεονασμάτων δεν αμφισβητούνται. Είναι όντως σημαντική η συζήτηση αλλά πρέπει να βοηθήσουμε την κυβέρνηση να κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί και μέχρι να βγει από τα μνημόνια και αμέσως μετά για να πετύχει το καλύτερο δυνατό για τους πολίτες. Αισθάνομαι ότι κάποιοι προσπαθούν να εγκλωβίσουν, στο πάρα πέντε της καθαρής εξόδου από τα μνημόνια, τη χώρα σε μια διελκυστίνδα με σκοπό να προκαλέσουν κομματική βλάβη στο ΣΥΡΙΖΑ. Λυπάμαι που δεν έβαλαν μυαλό από τις αποτυχημένες προσπάθειες του παρελθόντος. Η χώρα χρειάζεται στήριξη κι όχι τρικλοποδιές και υποκρισία. Μετά την καθαρή έξοδο από τα μνημόνια θα μπορέσουμε να επανεκτιμήσουμε την κατάσταση με βάση την πορεία των πλεονασμάτων, τα έσοδα του ΕΦΚΑ κ.ο.κ. Άλλωστε, όσα ψηφίστηκαν από το 2010 ως σήμερα δεν είναι γραμμένα στις πλάκες του Μωυσή, ούτε σε κάποιο Ευαγγέλιο.
Ερ.: Η κυβέρνηση επιμένει στην καθαρή έξοδο από το πρόγραμμα ωστόσο οι οικονομικές δυσκολίες παραμένουν για εκατομμύρια πολίτες που δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις συμβατικές τους υποχρεώσεις αφού και ο κρατικός μηχανισμός δεν διευκολύνει. Αυτό δεν θολώνει την οικονομική ανεξαρτησία την οποία εκτιμά η κυβέρνηση ότι θα ανακτήσει μετά το πέρας του προγράμματος;
Απ.: Να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Η έξοδος από τα μνημόνια δεν σημαίνει και έξοδος από την κρίση. Η χώρα είναι βαριά πληγωμένη οικονομικά και κοινωνικά, χρειάζεται στοχευμένη προσπάθεια για να επουλωθούν οι πληγές που άνοιξε η κρίση αλλά και για να διορθωθούν στρεβλώσεις που υπήρχαν πριν την κρίση και μας οδήγησαν σε αυτή. Για αυτό χρειάζεται μια δεύτερη τετραετία 2019 - 2023 με κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ ώστε η χώρα να ανασυγκροτηθεί και να επανέλθει. Οι δυσκολίες θα είναι υπαρκτές τα επόμενα χρόνια αλλά θα καλύπτουμε το χαμένο έδαφος. Στόχος μας είναι η επανάκτηση της οικονομικής ανεξαρτησίας της χώρας, η οποία όπως προτάσσουν οι συνθήκες, θα γίνει σταδιακά και στρατηγικά με πιο σφιχτή εποπτεία στην αρχή ώσπου να φτάσουμε στη χαλάρωση της εποπτείας στο επίπεδο που ισχύει και στα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη. Βέβαια να αποσαφηνίσουμε το εξής: Οικονομική ανεξαρτησία δεν σημαίνει ασυδοσία, χρέη και ελλείματα - πρακτικές που μας οδήγησαν εντέλει εδώ - αλλά, οικονομική ανεξαρτησία σημαίνει ευκαιρίες και δυνατότητες για επιλογές. Εμείς δεν θέλουμε να μοιράσουμε λεφτά που δεν υπάρχουν, ούτε να δημιουργήσουμε χρέη υπονομεύοντας τις επόμενες γενιές. Έτσι, μέσα σ΄αυτό το πλαίσιο, σε αυτό το συμβόλαιο, σε αυτή τη συμφωνία, δεν θεωρώ ότι κάτι είναι θολό.
Ερ.: Γίνεται πολύ συζήτηση για την παραμονή ή όχι του Δ.Ν.Τ στο ελληνικό πρόγραμμα και εύλογα γεννιέται το ερώτημα, εφόσον το πρόγραμμα ολοκληρώνεται τον Αύγουστο δηλαδή σε τρεις μήνες ποιος ο λόγος να συζητείται το θέμα του Ταμείου;
Απ.: Αυτό το ερώτημα είναι ανοιχτό από τον Αύγουστο του 2015 και πρέπει να ξεκαθαρίσουν όλες οι πλευρές τι θέλουν και πώς το θέλουν. Με ή χωρίς ΔΝΤ, η Ελλάδα θα βγει από το πρόγραμμα με καθαρή έξοδο και αυτό προϋποθέτει την βιώσιμη ρύθμιση του χρέους όπως περιγράφεται στο Eurogroup του Ιουλίου του 2017. Η Ελλάδα προσέρχεται στην τελική ευθεία των διαπραγματεύσεων ισχυρότερη οικονομικά και διαπραγμευτικά, περισσότερο από ποτέ, στην ιστορική φάση 2010-2018. Το τοπίο σύντομα θα ξεκαθαρίσει και αυτό θα βοηθήσει τη χώρα.
Ερ. Η κυβέρνηση επιλέγει μέρος του πλεονάσματος να το επιστρέφει ως κοινωνικό μέρισμα ακολουθώντας μια νεοφιλελεύθερη πολιτική αυτή των επιδομάτων. Δεν υπάρχει τρόπος αυτά τα ποσά να επιστραφούν στην κοινωνία με μόνιμο τρόπο για παράδειγμα με τη μείωση συγκεκριμένων φορολογικών συντελεστών;
Απ.: Δεν συμφωνώ καθόλου ότι η πολιτική των επιδομάτων σε καιρούς ακραίας φτώχειας, κοινωνικού αποκλεισμού και υψηλής ανεργίας είναι νεοφιλελεύθερη. Νεοφιλελεύθερη ιδεοληψία ήταν τα ιδεολογήματα περί αυτορρυθμίσεως της αγοράς και περί αιωνίων ανοδικών ενάρετων οικονομικών κύκλων. Με τόσο οξυμένες ανισότητες και κοινωνικό - οικονομικό αποκλεισμό η χώρα είχε ανάγκη τέτοιων επιδοματικών πολιτικών και καλώς εφαρμόζονται καθώς οι πολίτες χρειάζονται στήριξη. Άλλωστε από όσο θυμάμαι, οι φανατικοί του νεοφιλελευθερισμού δεν ήταν τόσο χαρούμενοι όταν τους ανακοινώναμε αυτές τις αποφάσεις. Φυσικά θέλουμε να μειώσουμε φόρους και φορολογικούς συντελεστές αλλά αυτό προϋποθέτει να ανακτήσουμε πλήρως τα κλειδιά διακυβέρνησης της χώρας και τη δυνατότητα άσκησης δημοσιονομικής πολιτικής. Το γεγονός ότι καταγράψαμε υπεραπόδοση σε σχέση με τους στόχους των προηγουμένων ετών, δικαιώνει την κυβέρνηση που ζητούσε διαρκώς λιγότερη δημοσιονομική επιβάρυνση. Εδώ λοιπόν είναι και η μεγάλη δυνατότητα - ευκαιρία, συνεχίζοντας τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις θα μειώσουμε φόρους - επιβαρύνσεις.
Ερ.: Γίνεται πολύ συζήτηση για την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων, που όμως θα έπρεπε να είχαν επανέλθει το 2016. Για ποιο λόγο καθυστέρησαν δυο χρόνια;
Απ. Η αναπτυξιακή στρατηγική της κυβέρνησης μετά την έξοδο της Ελλάδας από τα μνημόνια, τοποθετεί τον τομέα της εργασίας στο επίκεντρο προκειμένου να τεθούν τα θεμέλια για μια βιώσιμη και κοινωνικά δίκαιη ανάπτυξη στη χώρα, επαναφέροντας τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, την αύξηση του κατώτατου μισθού και την καταπολέμηση της αδήλωτης και επισφαλούς εργασίας. Αυτά θα τα ανακτήσει η χώρα βγαίνοντας από τα μνημόνια. Τα μνημόνια απετέλεσαν θρυαλλίδα αρνητικών παρεμβάσεων στον χώρο των εργασιακών. Δεν καθυστερήσαμε το 2016. Το 2016 και το 2017 βάλαμε τις βάσεις για να αναστραφεί ότι ξηλώθηκε την περίοδο 2010 - 2015 και σε λίγους μήνες θα έχουμε ήδη τα πρώτα διορθωτικά αποτελέσματα.
Ερ. Είδαμε τις προηγούμενες ημέρες να αναπτύσσεται μια πολιτική αντιπαράθεση με όρους σκληρής πόλωσης στη σκιά δυο δυσάρεστων περιστατικών, αφενός την απαράδεκτη επίθεση στον δήμαρχο Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη και την επίθεση στο ΣτΕ. Μπορεί η βία να καταδικάζεται με αστερίσκους;
Απ. Στις δημοκρατίες, στο θέμα της βίας, δεν χωρούν αστερίσκοι, τα υπόλοιπα είναι εκ του πονηρού. Αξιολόγηση των περιστατικών, επιμέτρηση και ελαφρυντικά είναι όροι που εμπίπτουν στο πεδίο του ποινικού δικαίου. Θέλω να είμαι σαφής, η καταδίκη σε τέτοιου είδους περιστατικά βίας, πρέπει να είναι απόλυτη, ρητή και κατηγορηματική, χωρίς «ναι, μεν…αλλά». Η πολιτική αντιπαράθεση και η αντίθεση οφείλει να γίνεται με επιχειρήματα και όχι με τη βία, όχι με ξύλο, τραμπουκισμούς και ακροδεξιές πρακτικές.
Ερ.: Θεωρείτε πολιτικά ορθό να εκτοξεύονται από δυο πυλώνες του κράτους -την κυβέρνηση και την αξιωματική αντιπολίτευση - βολές για παρότρυνση προς τη μια ή την άλλη κατεύθυνση σε βίαιες πράξεις;
Απ.: Όχι! Εδώ δεν χωρούν συμψηφισμοί. Προέρχομαι από μια πολιτική παράταξη που στη μεγαλύτερη διάρκεια του 20ου αιώνα στελέχη της υφίσταντο βία, διωγμούς και εξόντωση. Για τη δική μας αριστερά, την ανανεωτική και ριζοσπαστική αριστερά, η βία δεν αποτελεί ούτε μέσο άσκησης πολιτικής. Η βία θρέφει, τα συντηρητικά αντανακλαστικά και τον φόβο. Καταδικάζουμε την βία, την εχθρευόμαστε όπως καταδικάζουμε και εχθρευόμαστε και τα επικοινωνιακά παιχνίδια που στήνονται γύρω από τέτοια ζητήματα.
Ερ.: Θα θέλαμε να μας περιγράψετε τις διαχωριστικές γραμμές μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ και εάν οι διάφορες αυτές θα μπορούσαν να γεφυρωθούν την επόμενη ημέρα των εκλογών -και σας ρωτώ με αφορμή τις αλλαγές που έρχονται στην τοπική αυτοδιοίκηση όπου θα υποχρεώνονται όλοι να συνεργάζονται με όλους.
Απ.: Είναι απλό, είναι οι διαφορές που υπάρχουν μεταξύ προοδευτικών και συντηρητικών, αριστερών και δεξιών σε όλο τον κόσμο. Όπως λέει και ένα πετυχημένο σύνθημα των εργατικών του Τζέρεμι Κόρμπιν, «εμείς (οι προοδευτικοί) κάνουμε πολιτική για τους πολλούς και η δεξιά για τις ελίτ». Δεν θεωρώ ότι τα προγράμματα, οι αξίες που εκφράζουν και τα κοινωνικά συμφέροντα που εκφράζουν ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ μπορούν να συντεθούν. Το «θα συνεργάζονται όλοι με όλους» δεν είναι στο κενό, προϋποθέτει προγραμματική συμφωνία και συμμαχίες. Ο πολιτικός διάλογος πρέπει να ομαλοποιηθεί και με αυτούς που μπορούμε να βρούμε συγκλίσεις αλλά και με εκείνους που είμαστε απέναντι, ώστε να οριοθετηθεί η διαφωνία. Νομίζω, οι πολιτικές διαιρέσεις του μέλλοντος δεν θα είναι ούτε «για τη φανέλα», ούτε «για τη σημαία», αλλά για λόγους ουσίας.
Ερ.: Μπαίνουμε σε προεκλογική χρονιά και σας ρωτώ εάν σας προκαλεί ανησυχία η πόλωση που διαφαίνεται; Μήπως τελικά ένα «τοξικό» κλίμα ευνοήσει τη Χρυσή Αυγή και πώς θα διαφυλάξει το δημοκρατικό τόξο, ένα κομμάτι της κοινωνίας το οποίο είναι δικαίως απογοητευμένο;
Απ.: Δεν είμαστε ακόμα σε προεκλογική χρονιά, είμαστε σε χρονιά δουλειάς. Προεκλογική χρονιά θα είναι το 2019 και πρέπει να δουλέψουμε ως τότε για να βελτιώσουμε τα πράγματα στην πραγματική οικονομία και να βγάλουμε ένα κομμάτι της κοινωνίας από τη διαρκή απογοήτευση όπως το περιγράψατε. Πέρα από αυτό όμως, όλα τα υγιή τμήματα του πολιτικού μας συστήματος πρέπει να βάλουν ένα όριο σχετικά με τη Χρυσή Αυγή. Εμείς το κάνουμε, θυμηθείτε την ανιστόρητη και γελοία θεωρία των δύο ακρών, δείτε μέχρι χτες τη ρητορική σημαντικών στελεχών στην ευρεία ακροδεξιά πολυκατοικία. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι Έλληνες είμαστε ένας δημοκρατικός λαός που στον 20ο αιώνα υποφέραμε από το ναζισμό, την ιδεολογία και τις πρακτικές των φασιστών στην κατοχή και στη χούντα. Όποιος δεν γνωρίζει το παρελθόν του και δεν διδάσκεται από αυτό είναι υποχρεωμένος να το ξαναζήσει.
Ερ.: Κάνοντας μια αποτίμηση των τριών ετών διακυβέρνησης ποια είναι τα θετικά και ποια τα αρνητικά στα πεπραγμένα της κυβέρνησης;
Απ.: Μια αναλυτική απάντηση σε αυτό το ερώτημα μπορεί να φτιάξει βιβλίο. Θα διαλέξω το σημαντικότερο, βγάζουμε τη χώρα από την ιστορική περιδίνηση, φτάσαμε στο τέλος του τούνελ, με σημαντικές απώλειες και υποχωρήσεις, έχοντας χάσει πολλές μάχες κερδίζουμε στο τέλος τον πόλεμο. Αργήσαμε να αντιληφθούμε το βάθος και την συνθετότητα των προβλημάτων, των δυσκολιών και των υστερήσεων που αντιμετωπίζει η χώρα.
Ερ.: Ποιο θα είναι το αφήγημα για την επόμενη ημέρα με δεδομένο ότι το νέο παραγωγικό μοντέλο που προωθεί η κυβέρνηση και το οποίο αναμένεται να αλλάξει την όψη την επιχειρηματικότητας αλλά και θα βοηθήσει τη χώρα να σταθεί στα πόδια της χρειάζεται χρόνο για να αποδώσει καρπούς;
Απ.: Δεν είμαστε πλέον σε πεδίο αφηγήματος αλλά στο πεδίο των πράξεων και των έργων. Η θετική φορά των πραγμάτων από εδώ και στο εξής θα είναι δυναμική, αντιστρόφως ανάλογη με την αρνητική τροπή της μνημονιακής περιόδου. Η χώρα μας για να σταθεί στα πόδια της, και να επιστρέψει στην κανονικότητά της χρειάζεται χρόνο, δεν υπάρχει κάποια μαγική συνταγή που θα μετατρέψει την Ελλάδα σε παράδεισο μέσα σε μια μέρα, αυτό διαπραγματεύεται το συνολικό σχέδιο αναπτυξιακής στρατηγικής που συζητήθηκε στη Βουλή την περασμένη βδομάδα. Η καθαρή έξοδος από τα μνημόνια το καλοκαίρι του 2018 είναι η βασική προϋπόθεση για την επόμενη μέρα της μεταμνημονιακής εποχής.
Πηγή πληροφοριών: ΑΠΕ - ΜΠΕ
