Είναι το Αίγιο η Τεχεράνη της Ελλάδας;

του δημητρη αβραμιδη, δημοσιογραφου

Με αφορμή την εισαγγελική έφεση κατά της αθώωσης του Αμβρόσιου για παραβίαση του αντιρατσιστικού νόμου (το περιβόητο "φτύστε τους") αξίζει να σημειώσουμε μια-δύο παρατηρήσεις για την υπόθεση.

Η περίπτωση του Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιου είναι γνωστή εδώ και χρόνια. Είναι ένας επίσκοπος που διατηρεί ακροδεξιές αντιλήψεις και που εκφράζει ένα παρωχημένο και βάναυσο συντηρητισμό ο οποίος συνοδεύεται από, συχνά, χυδαία γλώσσα και ροπή στο λαικισμό.

Κάτω από άλλες συνθήκες ο Αμβρόσιος θα ήταν, αν ήταν, πρόβλημα για την Ιεραρχία, για τους ιερείς της περιφέρειάς του αλλά και για τους πιστούς της ίδιας περιοχής. Για όλους τους άλλους θα ήταν μάλλον μια γραφική περίπτωση. Αλλά ο Αμβρόσιος έχει καταλάβει καλά την ανάγκη των μέσων ενημέρωσης για το ακραίο και γι' αυτό που κάνει ντόρο. Ως εκ τούτου και με τον τρόπο του φροντίζει να τροφοδοτεί τα μέσα αποσπώντας κάθε φορά ισχυρά μερίδια δημοσιότητας.

Κι' αυτό είναι το πρόβλημα. Διότι το Αίγιο, εδώ και χρόνια, βρίσκεται στο επίκεντρο της πανελλήνιας προσοχής κυρίως από τις παρεμβάσεις του Αμβρόσιου που μοιάζει να είναι ο προνομιούχος πρεσβευτής κι εκπρόσωπος της πόλης.

Ο ίδιος δεν θα είχε κανένα πρόβλημα αν το Αίγιο μετατρέπονταν σε πρωτεύουσα του Θεοκρατικού πνεύματος, σε έδρα ορθόδοξων Ταλιμπάν και σε Τεχεράνη της Ελλάδας. Μόνο που αυτή η εικόνα, αυτή η εντύπωση θα αδικούσε, ήδη αδικεί, το Αίγιο κατάφωρα.

Δεν ξέρω κι ούτε είμαι αρμόδιος να υποδείξω τι πρέπει να κάνουν οι Αιγιώτες με το δεσπότη τους. Όμως η ταύτιση της πόλης μαζί του βλάπτει σοβαρά την τοπική κοινωνία.

Διαβάστε επίσης