H«ψυχή» της Καθολικής Εκκλησίας στην Πάτρα ακούει στο όνομα Γεώργιος Ντάγκας και είναι 45 ετών. Είναι ο ιερέας που κατά καιρούς εκπλήσσει με τις πρωτοποριακές μεθόδους του και με τις καινοτόμες δράσεις του, είτε αυτές αφορούν τη νεολαία, είτε τη Χριστουγεννιάτικη φάτνη που φέτος έδωσε «ζωή» στην Πάτρα και το λιμάνι της, με μια μακέτα που έκλεψε τις εντυπώσεις, φέροντας το θείο βρέφος με βάρκα μέσω του Πατραϊκού.
- Της Γιώτας Κοντογεωργοπούλου-
Ο Γιώργος Ντάγκας, δεν είναι μια συνηθισμένη περίπτωση. Την εποχή πουη Ελλάδα έβαζε το γοβάκι της στο σαλόνι της κρίσης σπάζοντας το πρώτο της τακούνι, αυτός εγκατέλειπε το ασφαλές Λονδίνο όπου ιερουργούσε επί πενταετία και επέστρεφε στην πατρίδα του, επιλέγοντας όχι τη Θεσσαλονίκη από την οποία κατάγεται, αλλά την Πάτρα, πόλη με μακρά παράδοση στο καθολικό στοιχείο, του οποίου με μεγάλη ευκολία και ιδιαίτερη θέρμη, έγινε αμέσως σημείο αναφοράς.
Ο ίδιος λέει ότι έκανε αυτό το βήμα επειδή δεν αισθανόταν καλά να ακούει για τα προβλήματα της Ελλάδας και τις δοκιμασίες των πολιτών και να κάθεται στο Λονδίνο αμέτοχος παρατηρητής, για αυτό και επέλεξε να επιστρέψει για να βοηθήσει.
Από μόνη της αυτή η διάσταση καθιστά τον πατέρα Γεώργιο Ντάγκα, ο οποίος πριν σπουδάσει Θεολογία, σπούδασε Οικονομικές επιστήμες και κατόπιν έκανε σπουδές στην Αγγλία, μια υπόθεση άκρως ενδιαφέρουσα. Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό. Όταν ήρθε στην πρωτεύουσα της Αχαΐας, πριν από 5,5 χρόνια, ήταν πολλοί αυτοί που είδαν έκπληκτοι έναν παπά να καβαλάει μηχανή, να κάνει ποδήλατο, να γυμνάζεται ανελλιπώς, να τραγουδάει σε σπιτικές συνάξεις, να πηγαίνει σε συναυλίες και να μην ξεκολλάει από το σινεμά. Το ίδιο έκπληκτοι τον είδαν να προχωράει σε δράσεις που ξεφεύγουν από το αμιγώς θρησκευτικό στοιχείο και γίνονται δράσεις συνάντησης των ανθρώπωνπου απευθύνονται σε πολίτες όλων των δογμάτων και των πίστεων και όχι μόνο στους καθολικούς. Επί των εποχών του η Καθολική Εκκλησία δίδαξε δωρεάν Ιταλικά, έκανε λειτουργίες στα αγγλικά για τους ξένους της πόλης, διοργάνωση βραδιές νεολαίας με μακαρονάδες, βραδιές κινηματογράφου ανοικτές για όλους τους πολίτες και έφτιαξε τμήματα γυμναστικής. Επί των ημερών του αναβίωσε για πρώτη φορά μετά από 28 χρόνια στη Πάτρα η τελετή της Αγίας Δωρεάς.
Το πιο σημαντικό είναι ότι δεν έχει κολλήματα και δογρατισμούς. Για αυτό το λόγο είναι αγαπητός όχι μόνο από τους Καθολικούς αλλά και από τους Ορθοδόξους. Άλλωστε σε μια πόλη η οποία συμβιώνει εδώ και αιώνες ειρηνικά με τον καθολικισμό, πολλοί είναι οι ορθόδοξοι που κάνουν μια βόλτα από την Καθολική εκκλησία να δούνε τον Χριστό να φτάνει στο λιμάνι νεογέννητος, αλλά και να τα πουν με τον ιερέα που έγινε κομμάτι της πόλης.
«Ο πατήρ Γεώργιος είναι ροκ» λένε πολλοί. Και εννοούν ό,τι καλύτερο φέρνει μαζί της η λέξη.
(πηγη εφημερίδα Κόσμος)