Διάβασα με εξαιρετικό ενδιαφέρον πρόσφατη ανάλυση του πρώην υπουργού κ. Νίκου Χριστοδουλάκη για τις διάφορες παθογένειες που ενδημούν στην δημόσια διοίκηση και συμφωνώ απόλυτα μαζί του.
Από την άλλη πλευρά, όμως, δεν μπορώ να αντισταθώ στην σφοδρότατη επιθυμία μου να κάνω ένα σχόλιο. Σκέτο σχόλιο, επειδή δεν έχω την ευχέρεια να απευθυνθώ στον ίδιο και να διατυπώσω ερώτημα, οπότε θα το κάνω ρητορικό, υπό τύπον σχολίου. Δεν πρόκειται να πω το γνωστό και τετριμμένο «και γιατί δεν κάνατε και εσείς κάτι ως υπουργός Οικονομικών;». Έχω κουραστεί από τα ερωτήματα που δεν παίρνουν απάντηση ή που δεν είναι πειστική η απάντησή τους. Έχω επίσης κουραστεί με τέτοιες πρακτικές που μοιάζουν με πλαστό οφ-σάϊτ ή, ακόμα χειρότερα, με πέταγμα της μπάλας έξω από το γήπεδο.
Αγαπητέ κύριε Χριστοδουλάκη, συμφωνώ απόλυτα μαζί σας ως προς τις παθογένειες της δημόσιας διοίκησης αλλά επειδή δεν βλέπω κάτι συγκεκριμένο σαν πρότασή σας προς την κατεύθυνση της διόρθωσης, θα μού επιτρέψετε να σάς εξηγήσω τί ακριβώς συμβαίνει ώστε να μην υπάρχει πραγματική προοπτική για διόρθωση.
Επειδή θέλω να πιστεύω πως προσωπικά εσείς (και, ίσως, ορισμένοι άλλοι πρώην συνάδελφοί σας) θέλατε να διορθώσετε αυτές τις καταστάσεις, προφανώς εσείς οι λίγοι δεν μπορούσατε να τα βάλετε με το πανίσχυρο λόμπυ των δημοσίων υπαλλήλων. Όσο για τους υπόλοιπους συναδέλφους σας, τους πολλούς, αυτοί όχι μόνον δεν θέλουν να αλλάξει η κατάσταση αλλά κάνουν ό,τι μπορούν ώστε να συνεχίσει και να επιδεινωθεί. Και επειδή είμαι βέβαιος, σχεδόν σάς ακούω, πως ο αντίλογός σας είναι ότι «πρόκειται για μία σύνθετη και πολύπλευρη διαδικασία, που απαιτεί μακρύ χρόνο προσαρμογής σε ένα εκσυγχρονισμένο σύστημα δημόσιας διοίκησης», ή κάτι αντίστοιχο περισπούδαστης αοριστολογίας, επιτρέψτε μου να σάς το κάνω λιανά.
Ας αρχίσουμε από κάτι απλό, χωρίς την δυσκολία της άμεσης αντιπαράθεσης με βουλευτές, υπουργούς και τους κάθε είδους κολλητούς που τούς μετέτρεψαν σε συνεργάτες (όπως η μάνα του πρώην συναδέλφου σας). Ας πάμε σε έναν τυχαίο δημόσιο υπάλληλο, από αυτούς που δεν δέχονται την αξιολόγηση. Είναι υπαρκτό πρόσωπο, έχει ονοματεπώνυμο και εργάζεται ως τεχνικό προσωπικό σε ΑΕΙ της χώρας. Δεν χρειάζεται να κουραστείτε για να τον αξιολογήσετε, αφού μπορείτε πολύ εύκολα να βγάλετε μερικά χρήσιμα συμπεράσματα.
Εκτός από δημόσιος υπάλληλος σε θέση τεχνικού προσωπικού στο συγκεκριμένο ΑΕΙ, κατασκευάζει ηλεκτρονικά μηχανήματα τα οποία εμπορεύεται μέσω ΟΕ που έχει συστήσει στο όνομα της συζύγου του. Όλη η δραστηριότητα (προβολή της εμπορικής εταιρείας, επικοινωνία με υποψήφιους πελάτες, αποστολή πληροφοριών και προδιαγραφών, κλπ.) γίνεται στην διάρκεια του καθημερινού ωραρίου της –υποτιθέμενης– εργασίας του στο ΑΕΙ, προφανώς με δαπάνες της υπηρεσίας που τον μισθοδοτεί. Αν ετοιμάζεστε να μού πείτε ότι αυτά πρέπει να αποδεικνύονται με στοιχεία, θα σάς προλάβω λέγοντας ότι τα στοιχεία υπάρχουν και είναι προσβάσιμα στο Διαδίκτυο. Ανοίγοντας το επίσημο site της εταιρείας του, θα δείτε μέχρι και τον ίδιο να φιγουράρει σε φωτογραφίες από την συμμετοχή του σε εκθέσεις εξωτερικού ή σε εμπορικές αποστολές (πάντα σε ημερομηνίες που εμφανίζεται να έχει κάποιο είδος υπηρεσιακής άδειας). Μαζί του θα δείτε και την frontwoman της ΟΕ, την σύζυγό του. Σαν πρώην υπουργό Οικονομικών να σάς ενημερώσω, επίσης, πως στο Διαδίκτυο θα βρείτε άλλο ένα site του ιδίου. Είναι ακριβώς το ίδιο, ταυτόσημο, με το προηγούμενο, αλλά αντί για XXX.gr έχει διεύθυνση XXX.com και σάς οδηγεί στην …κυπριακή εταιρεία που έχει συστήσει προκειμένου να μην σάς πληρώνει την τρελλή υπερφορολόγηση που ισχύει εν Ελλάδι, αλλά τον χαμηλό φόρο της Κύπρου.
Αγαπητέ κύριε Χριστοδουλάκη, είναι εξαιρετικά εύκολο να αρχίσετε την διόρθωση των «κακώς κειμένων» της δημόσιας διοίκησης. Δεν χρειάζεστε ούτε λίστες Λαγκάρντ, ούτε λίστες Μπόργιανς, ούτε πειθαρχικά συμβούλια για αλληλοκοροϊδία. Βούληση χρειάζεται και απλές στοιχειώδεις κινήσεις. Άλλωστε, είναι τόσο σίγουροι όλοι αυτοί πως δεν έχετε βούληση, ώστε τα πάντα είναι φανερά, στο φως της δημοσιότητας, χωρίς να χρειάζονται τίποτα ειδικά λαγωνικά. Και όταν θα πάρετε την απόφαση να στείλετε στο σπίτι τους την πρώτη χιλιάδα των δημοσίων υπαλλήλων με τις εποικοδομητικές αυτές δραστηριότητες (μαζί με τα αντίστοιχα πρόστιμα για όσους φοροδιαφεύγουν), τότε θα έχετε κάνει το πρώτο σημαντικό βήμα.
Αν, πάλι, δεν θέλετε, τότε ασχοληθείτε με την μάνα του βουλευτή. Για να έρθει η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων να σάς απαγορεύσει την έρευνα, να μάς πείτε ότι υπάρχουν ανυπέρβλητα εμπόδια και, όλοι μαζί, να ευχαριστηθούμε με την κοροϊδία που θα μάς έχετε σερβίρει.
∗ Πρώην ανώτερο στέλεχος επιχειρήσεων.
