Το πρώτο ερώτημα είναι πώς κατέληξαν ημιακυρωμένα στον εκπλειστηριασμό και στην εκποίηση πανίσχυρα συγκροτήματα του Τύπου, που επί δεκαετίες είχαν στενότατες σχέσεις με το κράτος, αν δεν ήταν αυτά τα ίδια το κράτος, κι αν δεν «ανεβοκατέβαζαν κυβερνήσεις», κατά το κοινώς λεγόμενο και πάνδημα πιστευόμενο.
Να εφαρμοστεί βιαίως και εδώ το παγκάλειο δόγμα «μαζί τα φάγαμε», με τους δημοσιογράφους, τους τεχνικούς και τους διοικητικούς να συναθροίζονται στο α΄ πληθυντικό πρόσωπο, δεν είναι τίμιο και λογικό. Θα υπήρχαν φυσικά και στελέχη με υπέρογκες απολαβές, η συντριπτική πλειονότητα όμως ούτε εξουσία νεμόταν ούτε θηριώδεις μισθούς γευόταν. Και αυτή ακριβώς η πλειονότητα βρίσκεται τώρα ξεκρέμαστη, καταποντισμένη στις υποσημειώσεις των νέων συμβολαίων. Τέταρτη εξουσία δεν ήταν ποτέ οι δημοσιογράφοι, οι μιντιούχοι ήταν. Πάνε χρόνια άλλωστε που καθαυτό πλούτος κάθε Μέσου δεν θεωρούνται οι άνθρωποι που το δουλεύουν και το δημιουργούν αλλά οι δυνατότητές του να επηρεάζει (νομίμως και μη) τα πράγματα.
Το δεύτερο ερώτημα αφορά το μέλλον της «ιστορικής συγκατοίκησης» στο MEGA της οικογένειας Βαρδινογιάννη (37% των μετοχών), του κ. Βαγγέλη Μαρινάκη (22,11%) και του κ. Ιβάν Σαββίδη (19,6%). Οσοι εννοούν την τρόικα αυτή σαν άρση του ποδοσφαιρικού διαχωρισμού, σαν ΠΑΟ + Ολυμπιακός + ΠΑΟΚ, κάνουν το λάθος να παραβλέπουν ότι τα πράγματα (οικονομικά και πολιτικά) παραείναι σοβαρά για να χωράνε σε μια μπάλα. Τον ποιον θα επιλέξει ως σύμμαχο ο όμιλος Βαρδινογιάννη δεν θα εξαρτηθεί από ποδοσφαιρικά κριτήρια. Ο σκοπός δεν είναι ο επηρεασμός της επιτροπής ορισμού διαιτητών ή της αθλητικής δικαιοσύνης. Σε αυτό το «άθλημα» προκόβει κανείς και χωρίς να διαθέτει κανάλια ή εφημερίδες.
Ερώτημα τρίτο: Η ανακοίνωση της Ν.Δ. μετά την πώληση του 20% της «Τηλέτυπος» πληροφορούσε πως υπάρχουν δύο ηλικίες διαπλοκής, η νέα (του ΣΥΡΙΖΑ) και η παλιά (μάλλον της ΔΗΜΑΡ ή της ΕΑΡ, πάντως όχι του ΠΑΣΟΚ ή της Ν.Δ.): «Η συμφωνία Μπόμπολα - Σαββίδη, για την εξαγορά του 20% του MEGA, αποτελεί μια ακόμη συντονισμένη προσπάθεια των παραδοσιακών, αλλά και των νεότερων πυλώνων της διαπλοκής να ελέγξουν την ενημέρωση εις βάρος της δημοκρατίας, του πλουραλισμού και των Ελλήνων πολιτών». Μήπως η μεταμαρινάκεια «γαλήνη» σημαίνει ότι εκτός από δύο ηλικίες, η διαπλοκή έχει και δύο πρόσημα, συν η καλή, η δική μας, πλην η κακή, των άλλων; Οτι δηλαδή η έγνοια για τον πλουραλισμό είναι ελαφρώς υποκριτική;
Πηγη: Καθημερινη
