Οι τράτες και τα γρι γρι των ψαράδων που έβγαιναν στην παραλία Τσαούση, έγιναν η αφορμή για να ξεκινήσει η περιπέτεια ενός καταστήματος που το είπαν «Lido» όπως αυτό της Βενετίας και έγινε μια από τις πιο εντυπωσιακές μαρκίζες στα νότια της παραλιακής. Ήταν το 1948, όταν ο αγρότης Αθηνόδωρος Παπαδόπουλος, από το Μιντιλόγλι, βοηθούμενος από τα αδέλφια του που ήταν στην Αμερική, άρχισε να αγοράζει εκτάσεις στη θάλασσα.
Μεταξύ αυτών και το χώρο όπου αναπτύχθηκε το Lido αλλά και το σπίτι ακριβώς δίπλα, σε οικόπεδο ιδιοκτησίας Πραπόπουλου.
Στην ίδια περιοχή, εκεί όπου οι ψαράδες έδιναν τα ψάρια τους για τηγάνι, στο μικρό μαγαζάκι που άνοιξε ο Παπαδόπουλος, είχαν τα εξοχικά τους πολλοί επιφανείς των Πατρών.
«Ο Σπηλιόπουλος, ο Γεροκωστόπουλος, το ζεύγος Δούκα κ.α. Έλεγαν στον παππού μας “βάλε ένα μεζέ”. Έβαζε και τους τον έδινε. Σιγά σιγά το μαγαζί εξελίχθηκε σε ψαροταβέρνα με τη βοήθεια της γιαγιάς που μαγείρευε» αφηγείται η συνονόματή της εγγονή, Χριστίνα.
«Ο Γεροκωστόπουλος φώναζε “Αθηνόδωρε το τηλέφωνο” όταν ήθελε να παραγγείλει. “Δεν έχω τηλέφωνο κύριε Γεροκωστόπουλε” έλεγε ο παππούς μου. Μετά από πολλά απανωτά τέτοια του λέει “πήγαινε στην Πάτρα, σου έβαλα γραμμή”. Έτσι αποκτήσαμε τηλέφωνο. Ήταν το νούμερο 9401. Στο μεταξύ, δημιουργήθηκε σιγά σιγά μια μοντέρνα πλαζ, με αποδυτήρια, ντους και το μαγαζί απέκτησε ευρύτερη πελατεία, τον κόσμο που ερχόταν για μπάνιο με λεωφορείο ή ταξί τη δεκαετία του ’50».
Κάπου εκεί, μπαίνει στο παιχνίδι ο γιος του Αθηνόδωρου, Ανδρέας, που θα συμβάλει στην εκτίναξη της φήμης του lido.
«Μετά το ΄60 άρχισε να βάζει ορχήστρα, τους αδελφούς Τζαβάρα, τους αδελφούς Κατσάμπα και άλλους παρόμοιους καλλιτέχνες, κάθε Σαββατοκύριακο. Στην αρχή μεσημέρι, μετά βράδυ. Το ‘70 η ορχήστρα έγινε μόνιμη κάθε βράδυ, πλην Δευτέρας».
Μπροστά στο μαγαζί, είχε κατασκευαστεί μια μεγάλη εξέδρα στη θάλασσα.
«Το καλοκαιρινό ήταν όλο σκεπασμένο. Είχε άδεια επάνω στον αιγιαλό μετά μουσικών οργάνων και τραπεζοκαθισμάτων, στο πλαίσιο νόμου της χούντας για τον τουρισμό. Όλη η εξέδρα, 300 τετραγωνικά, ήταν μαγαζί. Στο τέλος κατέληξε κανονικό κτίσμα» λέει η Δώρα Παπαδοπούλου. «Πελάτες οι ιδιοκτήτες της Πατραϊκής, ο Κωστής Στεφανόπουλος που είχε παντρέψει τους γονείς μας, ο Χάραλαμπος Κρητικός, ο Γρηγόρης Σολωμός και ο Βενέδικτος Στόλας που ήταν οικογενειακοί μας φίλοι, ο Μακρυκώστας, η Γιώτα Παπαγελλούτσου, η Ηρώ Δημητροπούλου η Ρωρώ Κατσαράκη, οι Γεωργαντάδες, οι Δενδριναίοι, το ζεύγος Δούκα, ο Γκότσης ο γυναικολόγος, γιατροί εκδότες, δημοσιογράφοι, όπως ο Γιάννης ο Βουλδής..»
Ο Σπηλιόπουλος ήθελε κάθε βράδυ συναγρίδα φρέσκια. «Έλεγε του πατέρα μας “κυρ Αντρέα, έρθω δεν έρθω, να έχεις συναγρίδα έτοιμη”. Όταν δεν ερχότανε, η Χριστίνα έτρωγε το ψάρι του......
(Το παραπάνω κείμενο και οι φωτό αποτελούν προδημοσίευση από το Λεύκωμα «Ιστορίες εστίασης στην Πάτρα του 20ού αιώνα» το οποίο θα παρουσιαστεί την Πέμπτη 1 Ιουνίου 2017, στις 8.00 μ.μ., σε έναν μοναδικό χώρο, στην αίθουσα δεξιώσεων του πλοίου Superfast ΧΙ, από τον Σύλλογο Καταστημάτων Εστίασης και Αναψυχής Νομού Αχαΐας (ΣΚΕΑΝΑ) και τις εκδόσεις «Το Δόντι».
Το λεύκωμα, που βασίζεται στην έρευνα και τα κείμενα της δημοσιογράφου Γιώτας Κοντογεωργοπούλου, αποτελεί την πρώτη καταγραφή που γίνεται σε επίπεδο πόλης και περιφέρειας στο είδος του. Aφηγείται μέσα από την ιστορία του δυναμικού κλάδου της εστίασης και τις μαρτυρίες των πρωταγωνιστών του, την ιστορία της πόλης και τις αλλαγές στην εικόνα και τον χαρακτήρα της στη διάρκεια ενός αιώνα που υπήρξε καθοριστικός για τη διαμόρφωση της φυσιογνωμίας της.
Για το βιβλίο θα μιλήσουν ο δημοσιογράφος Δημήτρης Αβραμίδης, οι επιχειρηματίες Χριστόφορος Πετρής και Σπύρος Φάκαλος, ο πρόεδρος του ΣΚΕΑΝΑ Γιώργος Κοτοπούλης και η συγγραφέας, ενώ κατά τη διάρκειά της θα απονεμηθούν ειδικά αναμνηστικά σε πρωταγωνιστές του κλάδου της εστίασης. Την εκδήλωση θα συντονίσει ο δημοσιογράφος Απόστολος Βουλδής..
Χορηγός της έκδοσης είναι η μπύρα Μάμος.
